Tehlikelisin,tehlikedesin
Seni korumamız gerek
Yapma
Yapmamalısın
Şuna bir son ver artık.
Hayal kurma, bu seni daha çok yıpratır .
Kendi odan dışında başka bir yerde güçlerini kullanma.
Kan iç ! Kokunu ele veriyorsun
"Bıktım "
"Bıkma , başka çare yo...
"Thomas hatırladığın bir şey varsa bize söylemen bizim için daha iyi olur . Küçücük bir detay bile işimize yarayabilir . " dedi Gabriel . Thomas uyandığı için herkezi buraya çağırmıştım . Şu an oda da Dylan , Profesör Deal , Gabriel, ben ve Brenda vardı . Tabiki Thomas da . Thomas baya yorgun ve bitkindi . Kimse onun bu kadar erken uyanacağını tahmin etmemişti . Thomas uyanır uyanmaz kan vermiş sonrada profesör ona bize yaptığı gibi korunma büyüsü yapmıştı . Brenda ile Thomas sadece yeni uyandığında yanlız kalmışlardı . Ama yakın zamanda yanlız kalacaklarına emindim. Thomasa neler olduğunu anlatmak için önce onu dinlemeye karar kılmıştık .
"Net bir şey hatırlamıyorum . Sadece bir yaşlı kadın ve yüzü olmayan insanlar . Net hatırladığım tek şey acı . Her zaman acı veriyorlardı . " dedi . İçim titremişti . Acı bizim için en kötü şeydi bir de susuzluk ve Thomas bunların ikisini de fazlasıyla yaşamıştı . Ama hiç bir acı sevdiğini kaybetme acısı kadar derin olamaz . Sevdiğini kaybetme korkusu paha biçilmez bir şekilde kötü birşeydi ve Brenda da bunu fazlasıyla yaşamıştı .
" Birde kan kokusu hatırlıyorum ve bazı varlıkların çığlıkları hangi varlıkların olduğunu bilmiyorum . " dedi .
" Hem kan kokusu aldırıp hemde susuz mu bıraktılar . " Dedi Dylan sinirle ve gözlerini bir kaç saniye yumup açtı .
"Yaşlı kadının yüzünü hatırlıyor musun ? " dedi Gabriel .
" Hayır çok bulanıktı . Orada bir ben yoktum profesör . Kanın kokusu insan kanının kokusuydu . İnsanlar da var ." dedi Thomas. Insanlar bile kullandıklarına inanmıyorum . Aklıma gelen şey ile konuşmaya daldım .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bella)
" Ya bunların hiç biri gerçek değilse . " diye atladım . Profesör kaslarını çatıp bana döndü ."Nasıl yani ? " diye de sordu .
"Diyorum ki ya bu da bir büyüyse ya bunlar gerçekten olmamışsa . Thomas orada ki bir kaç şey hatırlıyor değil mi ? Ama neden benim onu bulduğumu hatırlamıyor. Orada bilinci açıktı . Ya bu bir halisilasyonsa . " dedim . " Bu mümkün olabilir mi ? " diye sordu profesör Gabriele dönerken .
" Olabilir ama bunun tam tersi de olabilir . Bizim bunun bir halisinasyon olduğunu düşünüp üzerinde durmayacağımızı da düşüne bilir . Her kim düşünüyorsa tabi ." Dedi Gabriel .
" Şunu kesin tamam mı ? Yok olabilir olmaya bilir felan . Ben bile gördüklerim kokladıklarım gerçek mi onu kavrayamamışken sizin bunu tartışmanız çok yanlış . Şimdi bana neler oldu anlatın ve bu adam kim ? "Diye bağırdı Thomas .
" Doğru söylüyorsun Thomas pardon . " dedi Profesör . Thomas için herşey daha yeniydi . Vampir olduğunu daha buraya gelmeden önce öğrenmiş . Doğuştan vampirmiş ama ailesi onu insanların yanına vermiş . Bizi bilen insanların . Sonra buraya gelmeden önce on sekiz yaşına basınca ona söylemişler . Işte o zaman ilk kanını içmiş . O yüzden bu olanlar onun için çok ağır olmalı . Bunların hepsini Brendadan öğrenmiştim.
