chapter 12

454 28 4
                                    

Michaels point of view
Liz kijkt ons vreemd aan als ik de keuken binnen loop met luke op mijn rug. Die zit te gieren van het lachen.
"Alsjeblieft geef dit aapje wat te eten, hij is echt heel licht" lach ik naar liz die inmiddels ook aan het lachen is. Ze stopt een koekje in lukes mond die eerst moet hoesten en daarna het koekje op eet. Ik zet luke zachtjes neer op een stoel. Ik ben nu echt bang dat ik hem straks breek. Hij is dan wel erg lang maar hij is echt ontzettend licht. Ik pak een koekje van de schaal die liz heeft neergezet.
"Dus jongens..." begint liz als hint. Luke die weer normaal kan eten wordt meteen rood. Ik snap het nog niet.
"Omg gefeliciteerd jongens. Ik hoop dat jullie samen heel gelukkig zullen zijn" zegt liz enthousiast. En dan snap ik hem. Ze wist al dat luke me zou vragen. Ik glimlach breed naar haar. Luke pakt onder de tafel naar mijn hand en pakt met zijn vrije hand nog een koekje. Hij doet net alsof hij hem in zijn mond wil doen en stopt het koekje op het laatste moment in mijn mond en bijt er een stukje af. Beiden moeten we lachen waardoor we ons verslikken in ons koekje.
We hebben alle koekjes met zijn drieën opgegeten en luke en ik zitten op luke zijn kamer.
"Zullen we veder met het project? Dan hebben we het op tijd af en dan hoeven we er niet meer aan te denken" stel ik voor en luke knikt.
"Wil jij even de computer opstarten? Dan loop ik even naar boven om te kijken voor boeken die we kunnen gebruiken" zegt luke.
"Is goed" stem ik in en luke loopt weg. Ik start de computer op wat langer duurt dan verwacht, maar dan uiteindelijk toch opstart. Ik kijk naar de achtergrond erop en zie een gezin: ouders en drie zoons. De kleinste lijkt het meest op luke.
"Dat zijn mijn vader en twee broers" zegt luke die weer de kamer binnen loopt. "Mijn ouders zijn gescheiden en me broers zijn uit huis" zegt luke om mijn vragende blik te beantwoorden. Ik knik.
"Ik wist niet dat je nog broers had" zeg ik.
"Klopt, ik heb het er niet vaak over" zegt luke en kijkt beschaamd naar beneden. Ik sta op van de bureaustoel en loop naar hem toe. Ik til zijn kin op zodat hij me aankijkt.
"Het is niet erg hoor. Als jij het er niet over wilt hebben, doen we dat gewoon niet toch" zeg ik. Lukes verdrietige ogen kijken me aan en veranderen in dankbaarheid.
"Dankje" zegt luke en kust mijn wang.
"Graag gedaan hoor. Ik hou van je"
"Ik hou meer van jou"
"Maar dat kan niet" zeg ik met een pruillipje en we schieten in de lach. Mijn telefoon is degene die ons uit onze leuke bui halen. Ik pak snel mijn telefoon op.
(m= micheal en M= mam)
m:"Hai met Michael"
M:"Hey Michael met je moeder"
m:" Oh Hai mam"
M:"waar ben je?"
m:"bij een vriend. We werken samen aan een project. We zouden gisteravond beginnen en toen werd het nogal laat dus bleef ik slapen"
M:" Oh oke, wanneer ben je weer thuis?"
m:" is morgen goed?"
M:" Ja hoor als je veder geen huiswerk hebt"
m:" Nee heb ik niet. Is acht uur goed?"
M:" Ja hoor tot dan"
m:" Doei tot morgen"
M:" doei" zegt me moeder en hangt op.
"Dat was me moeder. Is het goed dat ik vannacht nog blijf slapen?" Vraag ik. Lukes ogen beginnen te twinkelen en hij knikt blij.

Heey pinguïns nieuw hoofdstuk hier. Dubbele update. Mijn stage is voor bij en heb nu weekend! Whoop whoop
Hope you like it
comment vote
Love you all
xx dagmar

double life ft muke Clemmings <3Where stories live. Discover now