double life ft muke Clemmings <3

chapter 21

Lukes point of view
We mogen dan eindelijk na twee uur het vliegtuig in. En dan nog 22 uur in het vliegtuig. Gelukkig heb ik micheal mee anders zou ik me kapot vervelen. Ik zit bij het raam en Michael zit naast me. Daarnaast zit me moeder. Het vliegtuig stijgt op. Michael legt zijn hand op mijn bovenbeen zoals ik altijd bij hem doe. Ik glimlach naar hem en leg mijn hoofd op zijn schouder. Ik snuif zijn geur in mijn op en dan besef ik het me; Michael is in die korte tijd mijn drug geworden. Steeds als ik bij hem ben snak ik naar meer, maar dat ga ik niet aan hem toegeven.
"Mikey, ga maar slapen anders krijg je een enorme jetlag" zeg ik en hij knikt. Ik pak mijn oordopjes, pluch deze in en stop een oordopje in mijn oor en de andere bij micheal. Hij glimlacht naar me en al snel vallen we op elkaars schouder in slaap.

Ik wordt wakker en kijk in de groenige ogen van Michael.
"Hey schat" begroet hij mij.
"Hey babe" ik weet dat hij daarvan moet blozen, maar een blozende Michael is echt enorm schattig.
"Hoelang moeten we nog?"
"7 uur" zeg ik terwijl ik even op mijn mobiel kijk.
"Wat gaan we doen?" Vraagt Michael.
"We uhm.. We kunnen gaan tekenen" zeg ik.
"waarop? Ik heb geen papier mee hoor Of stift ofzo"
"Ik heb wel een stift en een moeder dat mooi slaapt" zeg ik duivels. Micheal grijnst ook en pakt een stift vv an me over. Hij tekent ogen op haar oogleden die dicht zijn. Micheal kan echt enorm goed tekenen. Ik zelf teken stoppelbaard en een snor bij haar. Mensen om ons heen moeten lachen on ons werk en als ik naar michaels werk kijkt zijn de ogen echt goed gelukt.
Ik teken nog een zonnetje op haar wang en op de andere een wolk en Michael kleurt het om haar lippen heen in. We giechelen om ons werk. Ik stop de stiften weer weg.
"Oke dit is het plan: we doen alsof we slapen. Jij stoot haar 'per ongeluk' aan, zodat ze wakker is. En dan schieten we in de lach" zeg ik. We sluiten onze ogen en Michael stoot me moeder 'per ongeluk' aan.
"Micheal niet doen" mompelt ze. Ik stoot micheal aan als teken dat hij het nog een keer moet doen en dan wordt mam wakker.
"Micheal, je maakte me wakker" zegt ze. We openen onze ogen en schieten in de lach.
"Luke heb je alweer mijn gezicht onder getekend?" Vraagt ze quasi boos, maar ze doet zichtbaar haar best om niet in de lach te schieten. Ik geef haar een spiegeltje. Waar ze aandachtig in kijkt. Ze doet een oog dicht en moet lachen om micheals werk.
"Dit was duidelijk niet luke" lacht ze. "maar de baard, snor, zonnetje en de wolk wel" lacht ze veder. Michael en ik moeten ook lachen.
"Micheal je kan echt goed tekenen" zegt me moeder.
"Bedankt" zegt hij verlegen.
"Mikey niet zo verlegen. Je bent echt heel goed in meer dingen dan je denkt" zeg ik en hij moet blozen.

Heey pinguïns nog een hoofdstuk vandaag.
Hope you like it
comment vote
Love you all
Xx dagmar