double life ft muke Clemmings <3

chapter 42

Michaels point of view
Ik moest van de dokter rustig aan doen. Hoe kan je nou beter rustig aan doen dan gamen met chips om je heen? Ik verveel me echt en hoop dat luke snel vrij is. Dit worden nog lange dagen.

De deurbel gaat en ik slof richting de deur. Daar staan luke, ashton en calum. Blijkbaar zijn die dus weer vrij.
"Hey" begroeten hun mij.
"Hey" begroet ik hun terug.
"Hoe is het nu met je?" Vraagt ashton bezorgd.
"Wel oké eigenlijk. Ik heb last van mijn hoofd en moet rust houden de komende week" zeg ik terwijl luke me een kusje op mijn wang geeft en zijn arm om me heen slaat. Mijn mondhoeken krullen wat omhoog.
"Oke mooi, toen ik van luke hoorde dat je gevallen was, was ik zo bezorgd" zegt ashton dramatisch, zoals gebruikelijk.
"Willen jullie wat drinken?" Vraag ik.
"Ja is goed" zeggen ze in koor.
"Ik maak wel, dan kan jij rustig aan doen" glimlacht luke en drukt nog een kus op mijn wang. Hij loopt weg naar de keuken terwijl wij op de bank gaan zitten.
"Ik ben blij dat luke weer de oude is" zucht ashton als luke buiten hoor bereik is.
"Ik ook. Ik hou heel veel van hem, maar dat was iets te veel op een moment" zeg ik.
"Luke is echt enorm tof als je hem kent hoor. Alleen ik heb spijt dat ik hem heb veranderd. Hij was het ideale kind om van te dromen. Een soort prins op het witte paard. Hij was enorm behulpzaam en vriendelijk tegen iedereen en had geen vijanden. Ik was enorm jaloers op hem en heb hem veranderd. Daarvan merk je nu nog steeds dingen van, maar het was eerst erger" zegt calum ineens.
"Ik hoop dan dat hij zichzelf terug vindt" zegt ashton, "en bovendien calum, waarom was je jaloers? Je bent perfect en ik hou van je" zegt hij er achteraan. Dit is de eerste keer dat ik dat ashton tegen iemand hoor zeggen en ik ken hem echt al onzettend lang.
"Awe ashton ik ook van jou" zegt calum en zoent hem ik kijk weg. Gelukkig komt luke dan binnen.
Hij grijnst als hij die twee ziet en zet de glazen iets luider dan normaal op tafel waardoor de love birds op kijken en rood aanlopen.
"Drinken" grijnst luke. Omg die grijns doet wat met me. Luke komt naast me zitten en legt zijn hand op mijn bovenbeen.
"Gamen?" Stel ik voor. Iedereen stemt in en luke zet voor me de playstation aan. Het is echt enorm lief van hem dat hij me wil helpen, maar ik kan zelf ook wel gewoon een knopje indrukken hoor. Luke komt weer naast me zitten. We gamen een hele tijd door totdat mijn moeder thuis komt.
"Hallo, wie ben jij?" Vraagt ze aan calum, omdat ze die nog nooit had gezien.
"Ik ben calum" glimlach hij vriendelijk.
"Oh Hai" zegt ze. "Micheal, wat had de dokter eigenlijk gezegd?"
"Dat ik rustig aan moet doen de komende week" antwoord ik.
"Oke" zegt mam.

Heey pinguïns nieuw hoofdstuk hier. Ik vond no g ergens tijd om te schrijven.
Hope you like it
comment vote
Love you all
xx dagmar