The Untouchable Beast

CHAPTER 17

Chapter 17: Real

"Aaahhh!"

Napakapit ako nang mahigpit sa headrest nang bigla itong nagpreno ng sasakyan.

"Walang hiya ka talagang dragon ka! Kanina ka pa, ah! Namumuro ka na talaga! Argh!" Malakas na singhal ko sa kanya.

"Finally you've spoken up. Tss," walang emosyong saad nito kaya tiningnan ko siya ng masama. Dumikit tuloy sa ibabang labi ko ang sticky note ng bigla nalang akong nagsalita.

"Ang hilig-hilig mong manggulat! Paano na lang 'pag inatake ako sa puso at maagang mamatay, ha? Argh! Isasama talaga kita sa libingan ko! Nakakainis ka!" nanlilisik na bulyaw ko sa kanya pero hindi man lang ito natinag.

"Do you think I will let that happen? Tss. Stupid."

"Kita mo na! Ako pa ngayon ang stupid! Ikaw nga itong nang-away kay Gold na walang dahilan, eh. Stupido ka talaga kahit kailan! Ang sarap mong balatan!"

"I will always be with you wherever you go. Whatever you do. And hell no, even death can't stop me," seryosong sagot nito pero hindi nito binibitawan ang manibela at diretso lang ang kanyang tingin sa daan.

"Ewan ko sa'yo! Hindi kita bati. Hindi ka ba marunong magbasa, ha? Out of order nga itong bibig at tainga ko kinakausap mo pa ako! Ang sarap mong tirisin at ipakain sa palaka!!! Augh!"

"Tss. Sorry," nakayukong wika nito.

"Ano pa ang magagawa ng sorry mo kung nangyari na?"

"I just can't take your silence. It's freaking the hell out of me," anito at parang nalungkot.

Awww!

Pero...

"Huwag kang mag-sorry sa'kin. Magsorry ka sa kapatid mo."

"And why should I? Tss."

"Why should I? Seriously, Dee? Eh, pinaiyak mo lang naman siya! Ang bait-bait naman niya at wala siyang ginagawang masama!"

"I can share everything that is mine except you. You will always be an exception, Mee." Anito at hinawakan ako sa kaliwang kamay at dinala sa kanyang labi.

Eh?

Napahawak ako sa aking dibdib dahil parang tatalon na naman ito palabas. Ang init ng kanyang hininga sa knuckles ko.

"E-ewan ko sa'yo. Basta hindi pa rin tayo bati. Mag-sorry ka muna kay Gold," nakangusong saad ko at ibinaling ang aking paningin sa windshield.

"Why are you pushing me to apologize to her? I haven't done anything wrong," katwiran nito at nagsalubong ang kilay.

"Pinaiyak mo ang dyosa kaya isang malaking kasalanan yun. Gusto mo ba talaga mapunta sa impyerno? Mainit dun at walang aircon!" Naiinis na sagot ko.

"How did you know? Have you been there?" Nakataas kilay na untag nito. Pinatitripan yata ako ng dragon na 'to.

"Oo galing ako ro'n. Pero hindi ako bagay roon kaya pinalayas ako. At saka nakita ko ang pangalan mo ro'n sa listahan ng mga iba-barbeque. Kaya kung ayaw mong matusta mag-sorry ka sa kapatid mo! Kuha mo?"

"Tss. How may I ever win an argument with you?" Hindi ko masyadong narinig ang kanyang sinabi dahil bumubulong bulong ito.

"Anong binubulong bulong mo riyan? Bubuyog ka ba?" Singhal ko sa kanya. Ang tigas-tigas talaga ng bungo ng dragon na 'to.

"Tss. Nothing."

"Oh, ano na? Magso-sorry ka ba kay Gold o hihingi ng tawad?" Tiningnan niya naman ako nang hindi makapaniwala.