The Untouchable Beast

CHAPTER 33

Chapter 33: Naughty

"Waah! Ang ganda naman dito, Dee!"

Halos mapalundag ako sa sobrang excitement. Ang ganda kasi ng pinagdalhan sa'kin ni Dee.

"Careful, Mee. You might get hurt," malambing niyang sabi habang ibinababa ako.

Dinala niya ako sa isang park sa gitna ng bundok. Hindi pa sana ako puwedeng mag-travel sabi ng doktor pero dahil dyosa ako, pumayag siya.

Binuhat pa niya ako kanina mula third floor ng hospital hanggang sa maisakay niya ako sa kotse. Gusto ko kasing makakita ng puno kaya dinala niya ako rito sa Adventure Park.

Maraming puno sa paligid at may iba't ibang adventure activities na puwedeng gawin ng mga dumadayo. Mayroong zipline, rapelling, target shooting at kung anu-ano pang pakulo.

Idinipa ko ang aking dalawang kamay at ipinikit ang aking mga mata. Hinayaan kong liparin ng hangin ang aking buhok para magmukha akong cute na dyosa.

Mayamaya'y naramdaman ko ang pagyakap ni Dee mula sa likod ko.

"I missed hugging you like this," bulong nito sa puno ng tenga ko.

Hihihi. Ang sweet talaga ng dragon na 'to.

Haay... sinasabi ko na nga ba, ang bobo nitong si Dee. Hindi manlang niya nahalatang wala talaga akong amnesia. Balak ko lang kasi siyang turuan ng leksyon. Nagtatampo pa rin ako sa kanila ni Mama.

Naaalala ko lahat at kung paano ako naaksidente. Matagal na kaya akong. Nang kinantahan niya ako, dilat na dilat nga ang mga mata ko e, kaya lang sa mga kamay ko naman siya nakatingin. Hindi ko nga alam kung bakit niya iniiyakan ang mga kamay ko, e.

Naisipan kong magpanggap na may amnesia kasi 'yon ang kadalasang nakikita ko sa pelikula. Kapag naaaksidente ang isang bida, nagkaka-amnesia ito.

Hindi ko nga akalaing mahigit isang taon na pala akong na-comatose. Buti na lang ang galing mag-story telling ni Gold kaya marami akong nalaman. Muntik pa nga niya akong mabuko, e. Pa'no kasi biglang kumati ang singit ko kanina kaya muntik ko na itong kamutin sa harapan ni Gold.

Magbabati rin pala sila Mama pinahirapan pa nila ako. Ang sakit kaya ng ulo ko no'ng nabundol ako. Buti na lang nabuhay pa ako.

"Do you like it?" Tanong Dee habang nakasubsob ang kanyang baba sa aking balikat. Naaamoy ko tuloy ang kanyang hininga.

"Oo naman. Palagi ba tayong pumupunta noon dito?" Balik-tanong ko sa kanya. Baka kasi mahalata niyang wala talaga akong amnesia eh.

"Nah. It's my first time to bring you here. My friend owns this," sagot nito habang inaamoy-amoy ang aking leeg.

Haay... Ang sarap palang magpanggap na may amnesia, ang sweet, sweet ng dragon na 'to sa'kin. Nakalibre pa ako ng tsansing!

"Gano'n ka ba talaga kausap? Dapat english?"

Kinunutan ko siya ng noo kahit hindi naman niya nakikita ang aking mukha kasi nga nakatalikod ako sa kanya. Tumawa naman siya nang mahina.

Mga isang oras din kaming nagtagal sa Adventure Park bago ako nagyayang umuwi. Pinagmamasdan ko lang ang paligid habang si Dee naman ay panay ang dutdot ng kanyang cellphone kahit nakayakap sa'kin. Nagpabuhat din ako nang isakay na ako sa kotse siyempre nagpapabebe nga ako, 'di ba?

"Kaninong bahay 'to, Dee?" Patay-malisyang tanong ko nang pumasok ang sasakyan sa Mijares mansion. Pinagbuksan niya rin ako ng pinto pagkababa niya.

"Come and you'll see," nakangiting saad nito at inilahad ang kanyang kamay. Ngumiti naman ako at tinanggap ito. Pero...

"P-puwede ba ulit akong m-magpabuhat?" Kunwari ay nahihiyang wika ko at yumuko. Tingnan natin ngayon kung hindi ka mapipikong dragon ka.