The Untouchable Beast

CHAPTER 35

Chapter 35: Surprise

24 days later..

"Dee, ito pa. Say ahh..."

"Busog na ako. Excuse me."

Napakagat ako sa aking ibabang labi nang umalis si Dee sa hapag kainan kaya napatigil sa ere ang hawak-hawak kong kutsara na may lamang pagkain na isusubo ko sana sa kanya.

"Hindi pa rin ba kayo bati ni kuya Skeet, Ate?" tanong ni Silver na kaharap ko sa hapag. Iniling-iling ko ang aking ulo at ibinaba ang kutsarang hawak ko.

"Hayaan mo, ate, gusto lang yata ni kuyang lambingin mo siya. Alam mo naman si kuya magulo ang utak," ani Gold at hinimas-himas ang aking likod.

Tumango-tango na lang ako kahit na sa totoo lang ay gusto ko nang magtampo kay Dee. Tatlong linggo na niya kaya akong hindi pinapansin. Humingi na naman ako ng sorry sa kanya, ah.

"Nawalan na rin ako ng gana. Akyat na 'ko, ha?"

"Ate--"

Hindi ko na lang pinansin ang pagtawag ng dalawa at tinalikuran ko sila sa dining room. Tinungo ko ang sala para pumanhik ng hagdan ngunit nakasalubong ko si Dee na nakabihis at pababa ng hagdan.

"Saan ka pupunta, Dee? Walang opisina ngayon ah," turan ko na ikinatigil niya. Inaayos nito ang pagkakatupi sa siko ng light pink na polong suot niya habang pababa ng hagdan.

"Mag-o-overtime ka ba, Dee?" Tanong kong muli ngunit tiningnan niya lang ako at hindi sumagot. Blangko ang kanyang mukha kaya ang hirap niyang basahin.

"Dee!" Malakas na tawag ko ngunit nilagpasan niya lang ako.

Aalis na naman siya kahit Linggo?

Napabuntonghininga ako at umupo na lang ng hagdan.

Kailan kaya ako papansinin at kakausapin ni Dee? Miss na miss ko na siya. Halos hindi na kasi kami magkita kahit na nasa iisang bahay at kuwarto lang kami.

Araw-araw ay gabing-gabi na siya umuuwi kaya nakakatulog ako sa sobrang paghihintay sa kanya. Pagkagising ko naman sa umaga ay wala ng ni anino niya dahil maaga raw siyang umaalis sabi ng mga katulong.

"Bahala ka sa buhay mong dragon ka! Ang sungit mo! Hmp!"

Inirapan ko ang litrato niyang walang kangiti-ngiti sa tabi ng TV saka umakyat ng hagdan.

Bakit ba kasi ako nakapag-asawa ng pinakasupladong tao sa mundo? Ayan tuloy kawawa ang kagandahan ko. Tsk!

Nahiga na lang ulit ako sa kama dahil wala naman akong gagawin. Hindi naman ako pinapayagang umalis na walang kasama baka raw kasi mapahamak ako. Ang OA talaga ng mga tao dito, nabuburyo na kaya ako rito sa bahay.

Balak ba nila akong gawing bagoong?

Saan kaya pupunta ang dragon na 'yon?

Ang bastos talaga ng ugali ng isang 'yon. Kinakausap hindi sumasagot. Umaalis nang hindi rin nagpapaalam.

Namumuro na talaga siya sa'kin. Kahit ang mga damit na inihahanda kong susuotin niya araw-araw pang-opisina ay hindi niya sinusuot.

Gano'n na ba siya kagalit sa'kin?

Eh, bakit sila Mama hindi naman nagalit nang malaman nilang wala naman talaga akong amnesia? Natuwa pa nga sila eh, lalo na si Gold.

Galit ba siya kasi inuto ko siya?

Galit ba siya kasi nagpabebe ako sa kanya?

Siya nga kahit hindi siya humingi ng sorry sa'kin no'ng inaway niya ako noon ay pinapansin ko pa rin siya.