She's Miss Perfect ( GirlxGirl )

Chapter 10

Mara's POV

Paakyat ako ngayon sa stairs ng may bigla ako narinig na parang may nahulog na ewan sa taas kaya binilisan ko ang pag akyat.    

Ng makita ko si

Erin.

Parang may pinupulot ng makita ko.

Yung pinagpuyatan at pinaghirapan na scale model.         

Hindi ko maipaliwanag ang galit na nararamdaman ko ngayon.

"Erin.." Tinawag ko siya at tinignan niya ko na may halong takot.

"Mara sor-" hindi kopa siya pinatapos sa sasabihin niya ay hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya.

"Ano pa magagawa ng sorry mo? Sira na. Kahit kailan talaga. Ayoko na. Ikaw nalang mag isang gumawa niyan."

Mag sasalita pa sana siya pero inunahan ko na siya.

"Lumayo kana ngayon sakin."

Erin's POV

Lumayo kana ngayon sakin

Lumayo kana ngayon sakin

Yan ang paulit ulit kong nadidinig.

Nandito parin ako sa sahig.

Umiiyak at nag iisa.

Hindi kona alam ang gagawin ko.
Nang may lumapit sakin..

"Miss okay ka lang?" Tinignan ko kung sino ang nag salita.

Isa siya sa grupo nina Mara.

Si Rina

"Okay l-lang a-ako." Nauutal ako dahil hindi kopa din mapigilang na hindi maiyak.

"Hindi kana man mukhang okay eh. Halika tulungan kita diyan."
Tinayo niya ko at tinulungan niya din akong buhatin ang nasirang scale model.

At nag punta kami sa clinic dahil sumama ang pakiramdam ko.

Nag lalakad kami papuntang clinic.

"Si Mara ba ang dahilan?" Napatingin ako sa kanya.

"Ng alin?"

"Kung bakit ka umiiyak. Alam mo kasi yun kapag may mahalaga o importante man na bagay ay nagiging seryoso siya. Kahit na mayaman at sikat ang pamilya nila ay gusto niya maayos ang grades niya. Eh kami nga kahit na mayaman din kami ay gusto namin na maganda kaming tignan ng mga tao. Hindi kami tulad ng ibang mayaman na na dru drugs at sinasayang ang buhay." Sabi sakin ni Rina.

Kaya pala ganun nalang ang galit niya sakin.

"Napalapit kana siguro sa kanya no?"

"Ha? Anong ibig mong sabihin."

"Ang ibig kong sabihin ay tinuturing mo na siyang parang kaibigan."

"Parang ganun na nga pero ako lang ata nakakaramdam nun."

"Siya lang makakapagsabi nun."

Sino ba naman kasi ako para makipa kaibigan sa isang Tamara Sazon? Isa lang naman akong simpleng tao. Siguro nga dapat kona lang siya layuan?

Nandito na kami sa clinic. Pinainom ako ng gamot ng nurse kaya medyo nawala na ang sakit ng pakiramdam ko.

Naka upo ako ngayon dito sa kama.

At nasa gilid ko naman si Rina.

"Rina uhm. Thank you :)."

"Haha wala yun ^_^." Ginulo niya ang aking buhok.