A badboy with charms.

A badboy with charms *18*

Het was woensdag morgen. Ik zat aan het ontbijt samen met Zack. De rest sliep nog.

'Wanneer ga je het haar vertellen.' Zack keek me verwarrend aan. 'Miandra.' 'Ik weet het niet.' Zucht hij. 'Ik weet niet of ze het zelfde voelt.' Nou, je moest eens weten. 'Als je het haar niet verteld dan zul je het ook nooit weten Éh.' 'Misschien heb je wel gelijk.' Ik knikte. Ja, dat heb ik inderdaad. Miandra zal niet weten wat haar overkomt. 'Mag ik je wat vragen.' Zack keek van zijn bord op en knikte. 'Weet je waarom Dylan de liefde maar niks vind.' Zack keek me aan. Zijn blik veranderde al gauw van gewoon naar geheimzinnig. 'Ik weet niet of ik dat wel mag vertellen.' 'Waarom.' Mompelde hij er nog achterna.

'Nou laatst zatten we met zijn twee op het terras en hij zei iets van dat verliefd zijn pijnlijk is en je het niet moet onderschatten.' Zack keek me begrijpend aan. Dus hij weet er meer van. En dat gaat hij me mooi vertellen ook. 'Nou?' Ik keek hem met een doordringende blik aan. 'Ik vertel het als je beloofd je mond te houden.' Zack keek me serieus aan. Ik knikte maar. Vertel nou maar gewoon. Ik wordt nieuwsgierig. 'Dylan heeft ooit iets gehad met iemand.' Ik keek hem zinloos aan. Zo ver was ik ook. 'Met wie.' 'Met Melanie.' Zack keek me gewoontjes aan. 'Melanie.' Ik keek hem geschrokken aan. Als ik nu mijn mond niet zou dicht doen zou ik nog vliegen vangen. 'Ja met Melanie.' Zack keek me geïrriteerd aan. 'Waarom is het dan uit.' 'Omdat mijn zusje op dat moment van haar leeftijd niet slim was.' 'Endan.' Ik keek hem verwarrend aan. 'Dylan was gek op haar, ze waren weg van elkaar.' 'Maar Melanie werd verliefd op een ander.' Ik keek hem aan. 'Ze is vreemd gegaan en Dylan is daar op een niet zo leuke manier achter gekomen.' Melanie die vreemd gaat. Dat is nieuw. 'Hoe?' 'Je stelt wel heel veel vragen.' 'Maar bon, iemand had hun gefilmd en het is door heel het internaat rond gegaan toen Dylan daar achter was gekomen was hij gebroken.'

'Maar ze komen toch redelijk overeen.' Ik keek hem niet begrijpend aan. Wat is dit nou weer voor onzin. En waarom weet ik daar niks van. Ze hadden het me wel even kunnen vertellen hoor. 'Dylan heeft zich er over gezet en ze hebben besloten om normaal te doen tegen elkaar.'

'Goeiemorgen.' Zack hield meteen zijn mond toen Dylan door de deuropening wandelde. Hij keek mijn kant op. Zijn blik sprak boekdelen uit. Ik moest er over zwijgen en er tegen niemand iets over zeggen dat ik het wist. 'Goeiemorgen.' Zei ik dan maar alsof er niks was. 'Waar hadden jullie het over.' Ik verslikte me in mijn tosti. Ja, tosti. Ik ben gewoon weg zot van die dingen. Ze zijn ook zo lekker. Vooral met mayonaise. 'N-nou.' 'Over wanneer Zack het eindelijk is aan Miandra ging vertellen.' Lulde ik er zowat uit. Dylan keek me raar aan. Alsjeblieft stel geen vragen en ga gewoon akkoord met dit antwoord. 'Nou en wanneer is dat dan.' Dylan keek Zack aan. 'Wanneer ik er klaar voor ben.' Zucht Zack. Arme jongen. Hadden we net van onderwerp veranderd, komt er iemand anders er mee af. Of, eigenlijk ben ik er over begonnen. Sorry Zack.

'Jonge lui.' Melanie kwam vrolijk binnen. 'Zullen we vandaag gaan zwemmen.' 'Het is namelijk super goei weer en Miandra is zo enthousiast dat ze haar bikini al aan het pakken is.' Ik keek de jongens aan. Ze knikte beiden. 'Dat lijkt me een super idee.'

'Je moest je kop eens zien.' Ik proestte het uit. Ik ga zometeen buikpijn krijgen. 'Echt hoe krijg je zoiets nou voor elkaar.' Lachend keek ik Miandra aan. Tranen liepen uit haat ogen. Nee, niet van het huilen maar van het lachen. Want Dylan was zo namelijk net op zijn bek gegaan. Hij schoof uit. Terwijl de poetsvrouw nog zo had gezegd dat hij niet moest lopen omdat de grond nat was.

'Hou toch jullie kop.' Dylan keek ons beiden boos aan. Zijn hoofd zag rood aan. Ik denk dat hij zometeen gaat ontploffen. Of ik weet dat wel zeker. Ik probeerde mijn lach in te houden. 'Laten we iets gaan eten.' Stelde Zack voor.

Het was zes over zes toen we met zijn allen buiten stonden. 'Dat was leuk.' Ik knikte naar Miandra. We waren uiteindelijk ergens in een café binnen gegaan waar ze ook eten aanbieden. 'Wat zal ik nemen.' 'Scampi's of spaghetti.' Ik keek hun één voor één aan. 'Scampi's.' 'Die ga ik ook nemen.' Dus zo'n paar minuten later zatten ik en Zack van de scampi's te smullen en de rest van spaghetti. 'Ik zit vol.' Miandra keek haar bord aan. 'Iedereen klaar.' Dylan keek iedereen aan. 'Ja.' Zeiden we in koor. 'Dan ga ik afrekenen.' Dylan liep naar de bar en even later kwam hij terug met het kassa bonnetje. 'Sinds wanneer neem je de kassabon mee.' Melanie keek hem verbaasd aan. 'Melanie denk toch na.' Zack keek zijn zus aan. Alsof ze dom was geworden. 'Juist ja.' Knikte ze lachend. Miandra en ik keken elkaar aan.

'Wat is er.' Riepen we nieuwsgierig. Ze keken ons gewoon lachend aan zonder uitleg te geven. Nou, lekker dan.