A badboy with charms.

A badboy with charms *19*

'Dus als hij een kassabonnetje mee pakt dan heeft hij het nummer van die gene achter de kassa gekregen.' Verbaasd keek ik Melanie aan die op de keuken aanrecht zat en me knikkend aan keek. 'Wat een sukkel.' Zucht Miandra. 'Nou hij is nog geen haar veranderd.' Melanie haar woorden dwaalde door mijn gedachten. Juist, zegt de gene die hem heeft bedrogen. 'Ach, zo zijn jongens.' Ze keken me beiden verrast aan. 'Wat?' Mompelde ik. 'Het is toch waar.' 'We hebben het hier wel over Dylan.' Zei Miandra. 'En dan.' 'Nou stiekem ben je verliefd op hem.' 'Echt niet.' Mijn mond viel open van verbazing. 'Je bent gestoord.' Miandra keek me lachend aan. 'Right.' Een twinkeling in haar ogen zei me dat er iets was dat niet klopte. 'Je bent stiekem gewoon jaloers dat het jou nummer niet was.' Nu keek Melanie me ook aan. 'Grappig.' schaapachtig keek ik hun aan. 'Wat maakt het ook uit, ik ga nooit iets met hem beginnen.' 'Voor geen miljoenen.' Lachend keken ze me aan. Viel het dan op, dat ik misschien toch gevoelens voor hem kreeg. Nee, ze halen hun gewoon dingen in hun hoofd. En nu begin ik er ook mee.

Terwijl ik me elke second ergerde aan het feit dat Miandra en Melanie misschien wel gelijk hadden. Zat ik vervelend voor me uit te staren. Dylan zat vervelend in een pannetje te roeren. 'Hoi jongelui.' Zack kwam vrolijk binnen. Niemand reageerde. Vanuit mijn ooghoeken zag ik dat Zack ons vervelend aan keek. 'Wat zijn jullie vrolijk.' Zuchtend deed hij de koelkast open om een blikje Cola te pakken. 'HALLO.' Opeens had ik het besef dat hij er echt stond en niemand had gereageerd. 'Hoi.' 'Toch iemand dat leeft.' 'Wat is er aan de hand.' Zack keek me vragend aan. 'Met mij niks.' Loog ik. Er was wel iets, het feit dat ik misschien toch wel verliefd was op Dylan en dat was een regelrechte ramp. 'En met hem.' Zack keek Dylan zijn kant op terwijl hij me vragend aan keek. 'Ik heb geen idee.' 'Sinds ik hier zit heeft hij nog geen woord gezegd.' Zack zei niks maar liep gewoon weg. Nou, volgens me is zijn vrolijke bui ook al verpest.

'Weet je.' Dylan draaide zich om en keek me aan. 'Ik denk dat ik verliefd ben.'

Op dat moment sloeg mijn hart tekeer. Verliefd? Op wie? Toch niet op die domme kassa-vrouw. Ik staarde hem verbaasd aan. 'Verliefd.' mompelde ik. Hij knikte. 'Op wie?' 'Melanie.' Nou, lekker dan. Hij was haar dus nog niet vergeten. Maar ik kon niet ineens zeggen dat het dom is. Dat ze hem al is pijn heeft gedaan. Ik kan het niet omdat ik zogezegd van niks af weet. 'Weet ze dat.' Ik begon aan mijn nagels te prullen. 'Nee.' 'Ik heb liever ook niet dat ze dat weet.' Ik keek hem niet begrijpend aan. 'Hoezo niet.' 'Omdat er iets is gebeurd in-' 'Ik weet het Dylan.' Ik sloeg mijn hand voor mijn mond. Shit. Dylan keek me aan alsof ik een spook was. 'H-hoezo.' 'Zack vertelde het me, ik had er achter gevraagd.' Dylan keek me begrijpend aan. 'Ik kan haar gewoon niet vergeten.' En dat was het moment waarop mijn hart krak zei. Waarop hij gebroken werd in duizenden, wel miljoenen stukken. Het moment waarop ik mijn eigen vervloekte dat ik verliefd was geworden op een badboy.

Het was een dag zo als de ander. Alleen had ik nergens maar ook echt nergens zin in. Miandra zat vervelend naast me en had me al wel tien keer gevraagd wat er met me was. Waarom ik zo stil was, of waarom ik gewoon naar het plafond staarde. Maar ik had op geen enkele vraag geantwoord. Ik had geen zin in Miandra's bezorgdheid. 'Vionna.' Miandra haar geduld begon op te geraken. Ze keek me ongeduldig aan. 'Vertel nou gewoon wat er is.' 'Ik ben verliefd op Dylan.' Ratelde ik er dan maar uit. 'Dat had ik wel door.' 'Maar dat is het niet, éh.' Ze keek me aan. 'Hij is verliefd op Melanie.' Zucht ik. 'Op Melanie.' Miandra haar mond viel open van verbazing. 'Die twee hadden toch niks meer.' Ja, Miandra wist het ook. Ik had het haar verteld. Ze voelde betrouwbaar. Anders dan Melanie. En we zaten ook dichter aan elkaar verbonden.

'Hij kan haar niet vergeten.' Tranen liepen over mijn wangen. Miandra trok me naar haar toe en sloeg haar armen om me heen. 'Hij kan haar gewoon niet vergeten.' Mompelde ik zacht.

~Comment&Stem xM~