That Shokoy Stole my First Kiss ✔

Chapter 34 - High Fever

*3rd Person P.O.V*

5:45 palang ng umaga ay gising na si Alice. tulog pa ang kuya at nanay niya. first time niyang magising ng ganitong oras. kaya siya ang nagluto ng agahan at baon niya. di kasi siya nakatulog ng maayos kagabi dahil sa kakaisip. Paalis na siya sa bahay, Hindi na niya hinintay si Sandy dahil ayaw niyang magtatanong nanaman kung bakit siya maagang nagising kesa sa kanya.. Papasok na sana si Alice sa school nang biglang bumagsak ang ulan. Agad niyang tinakpan ang ulo niya gamit ang bag at nagsimulang tumakbo. Open na yung gate ng school nila kaya pumasok na siya kaagad... Pagdating niya sa building nila ay para siyang basang sisiw. buti nalang at kokonti pa ang mga estudyante.. 

badtrip... bakit pa kasi umulan ng ganitong oras? pwede namang sa gabi nalang eh. Sabi niya sa isipan niya. kinapakapa niya ang bulsa sa palda para hanapin ang panyo niya upang punasan ang kanyang sarili. ngunit hindi niya ito nakita. 

"pag  minamalas ka nga naman oh! nakalimutan ko pang dalhin! tsk." pagmamaktol niya. maaga nga siyang nagising pero naiwan pa niya yung panyo niya. "tsk. kasalanan mo to shokoy'ng ka! grr! badtrip talaga!" napabuntong hininga nalang siya at walang magawa kundi magpatuyo sa classroom nila. pagpasok niya sa classroom, nakita niyang wala pa ang mga kaklase niya. buti naman at ako ang nauna.. tinapat niya ang electric fan sa kanya at nilapag ang kanyang bag sa upuan niya. napapikit naman siya knowing na wala siyang masyadong tulog kagabi.. 

"Nakakinis talaga yung lalakeng 'yon kahit kailan!" 

Unti unting napahiga siya sa armchair at di namalayang nakatulog na siya.

*Akira P.O.V*

I saw her running in the rain. nakakapagtaka, she's really early today. Ang alam ko di naman siya ganitong oras pumapasok.. gusto ko sana siyang tawagin para sumilong sa payong ko but then I remembered I should keep my distance from her. So instead of offering my umbrella, I followed her. I didn't run. nasa likod lang niya ako for the whole time watching her run. I'm a jerk aren't I? or... I'm a coward? but how? I need to keep my distance. okay lang sa akin na nasa malayo ako. na tinitignan siya sa malayo kasi ayokong umasang magugustuhan niya ako. 

Nang makarating kami sa building hindi parin niya napapansin na may tao sa likod niya. she's really dense. napailing nalang ako at inayos ang payong ko. siguro mga 2 meters ang layo namin. she's really wet. pati bag niya nabasa dahil ito ang pinagsilungan niya sa ulan. I should've offered my umbrella.. nakita ko siyang kinakapakapa ang bulsa niya, siguro hinahanap niya ang panyo niya. napakapa naman ako sa bulsa ko. baka kasi magkasakit siya.. I-ooffer ko na sana ang panyo ko nang bigla siyang nagsalita.. 

  "pag minamalas ka nga naman oh! nakalimutan ko pang dalhin! tsk." pagmamaktol niya. di ko mapigilang mapangiti dahil naalala ko na ganito din siya noon nung grade 6. naiwan kasi yung notes niya sa math. I wanted to offer my notes that time pero naalala kong nandoon si Sandy para pahiramin siya ng notes. pero iba ngayon. Sandy isn't even with her today. walang magpapahiram sa kanya ng panyo.. 

"Mala--" di natapos ang pagtawag ko sa kanya dahil may sinabi nanaman siya.

  "tsk. kasalanan mo to shokoy'ng ka! grr! badtrip talaga!"  then she stomped her feet at pumunta sa classroom namin. 

I knew it already. she has feelings for Kent. simula pa kahapon sa gym, I knew she realized everything and it hurts. I knew she was looking for him, and it hurts. it really hurts... when she ran out from the gym, I followed her. sana hindi ko nalang talaga siya hinabol. kasi nakita ko siyang nahimatay sa kamay ng iba. I should be carrying her. but, I'm not him. I was the first who met her and yet why do I feel like I'm left out? 

Nang makarating na ako sa classroom, nadatnan ko siyang nakahiga sa armchair habang ang electricfan ay nakatutok sa kanya. basa parin siya. this girl doesn't really know how to take care of herself.. lumapit ako sa kanya at umupo sa tabi niya.