That Shokoy Stole my First Kiss ✔

Chapter 41 - When It Rains

*Alice P.O.V*

"Papa?" 

"oh, bakit anak?" 

"pwede po paturo nung secrets? yung sa one republic po.." 

"ah, sige sige. upo ka na doon sa piano, susunod ako.. aayusin pa ni papa yung mga gamit ha?" he told me with a smile. napangiti naman ako at agad na pumunta sa piano namin at umupo. agad kong binuksan ang cover ng piano at masyang naghihintay kay papa.. biglang pumasok si kuya sa salas, daladala ang kanyang bag. galing siya sa school.. 

"hi bunso! magpapiano ka?" tanong ni kuya sa akin habang pinapat niya ang ulo ko.. 

"hi kuya! opo.. magpapaturo ako kay papa.. yung narinig ko sa radyo, yung secrets?" 

"ah, oo! ganda nung kantang yun eh..." 

di nagtagal ay dumating si papa.. bago pa man umupo sa tabi ko si papa ay nagmano si kuya sa kanya.. 

"dahil nandito ka na... may audience na kami ni pianist Alice.." sabay upo ni papa at ngumiti siya sa akin.. tumawa naman ako pati si kuya..

"sige, simulan na natin ha?" sabi ni papa at sinimulan na niyang tugtugin ang piano. habang tinutugtog ni papa ang piano ay napapakanta din si kuya. napagitnaan nila ako. I closed my eyes to listen the good music played by my father and sang by my brother... 

"oh, nagpapiano pala kayo?" natigil ang pagpiano ni papa at napalingon kami sa likod namin. nakita naming si mama dala dala ang meryenda namin. 

"finally! dumating na din ang last audience natin, Pa!" sabi ni kuya kay papa.. napatawa naman si mama at lumapit sa amin.. 

"sorry po.. gumagawa pa kasi ako ng meryenda natin.. ipagpatuloy niyo." sabi ni mama habang nakangiti kay papa. ngumiti naman si papa pabalik sa kanya at pinagpatuloy ang pagtugtog ng piano pati ang pagkanta ni kuya.. There was smiles on our faces. That was the peaceful memory I only have. I wish I could turn back time...

Bigla akong nagising sa ingay na narinig ko sa labas.. before I could realize, it was raining.. tumingin ako sa orasan.. 5:30 na pala ng umaga.. I stared at the ceiling and thought of my dream. It was clear as a day. Every sunday kaming nagpapiano. kumakanta si kuya, si papa at ako ang nagpapiano habang si mama naman taga suporta sa amin. It was a perfect family. di ko alam kung anong nangyari bigla nalang naglaho na parang bula. I deeply sighed at bumangon. I have school for today. I shouldn't be absent dahil lang sa ganito. I'm strong now. I'm not weak katulad nang dati... 

Pagbaba ko nakita ko si mama nagluluto ng breakfast namin... she was cooking silently. alam kong mabigat ang nararamdaman niya pero di lang niya pinapahalata sa amin. she was like this when 'he' left us. 

"Good morning, Ma.." bati ko kay mama at umupo sa mesa. lumingon naman siya sa akin and she smiled faintly..

"Good morning, nak... nagluto ako nung paborito mo.. yung omurice? teka, malapit nang maluto.." she smiled to me again and she continued cooking. "anong gusto mong inumin? hot choco or hot milk?" tanong ulit ni mama sa akin..

I just smiled. "ako na bahala, Ma..." 

she nodded.. "okay.." then, silence again. tahimik lang akong nagtitimpla ng hot choco ko. all I can hear was the sizzling pan. then she broke the silence..

"Alice, kahapon... wag mo nalang isipin 'yon ha? I don't want you to be distracted again.." she said while transferring the omurice to the plate and she served it to me. napayuko naman ako nang naramdaman kong umupo siya sa tapat ko at tinignan niya ako.