EKİP: Yeni Üye |SeulMin| ✅

12 - Sapık

Multimediada SeulMin editim var, ayrıca koyduğum şarkıyla okuyunuz Ailee - Heaven.

Her yer kan içindeydi. Karanlıkta görünen tek şey kandı. Yerden kalkıp etrafıma bakındım. Cesetler vardı. Karanlık bir odadaydım ama sonsuz bir odaydı. Yerde ki cesetlerden birine yaklaştım.

TaeHyung, kanlar içindeydi. Diğer cesedin yanına gittim. Jimin.

Bir diğeri NamJoon.

Herkes ölmüş müydü?

"Çocuklar?" sesimi sadece ben duyuyordum. Burada kimsenin olmadığını biliyordum. Cesetler ve ben. Sadece biz vardık.

Jungkook'un cesedi de kanlar içindeydi, Yoongi'de öyle. Oda aydınlandı. Şimdi odanın bir kapısı vardı. Kapının önünde kanlar içinde SeokJin ayakta dikiliyordu. Yanına gitmek istedim ama biri ayak bileğimi tuttu. Yerde yatan TaeHyung'un eli bileğimdeydi, gitmemem için tutuyordu. SeokJin'e baktım. Yardım etmem gerekiyordu.

"Kaç! Seulgi kaçman lazım!" SeokJin konuşurken ağzından kan çıkmıştı. Artık konuşamıyordum. Yerde ki cesetler kalktı. Hepsi tek tek odadan çıkarken öylece dikiliyordum.

Başımda ki ağrıyla gözlerimi yavaş yavaş açtım. Etrafta hastane kokusu vardı.

"Uyanıyor, doktora haber verin." sesin sahibi Jimin'di.

Etrafta bir hareketlilik oldu.

Gözlerim etrafa alıştığında tepemde dikilen Jimin, TaeHyung ve Jungkook'u gördüm. İçeri giren beyaz önlüklü kişi bana yaklaştı. Çocuklar geri çekildi.

Doktor çocukları odadan gönderip beni muayene etti.

"Harika, iyisiniz. Bir sorun yok. Kendinizi zorlamayın. Geçmiş olsun." Doktor odadan çıkarken diğerleri odaya doluştular.

"İyi haber, bir sorun yok. Yarına taburcu olabilirmişsin." dedi SeokJin.

"Aslında bugün de çıkabilirim." dedim. Kendimi iyi hissediyordum.

"Maalesef bu olamaz. Kafanı çarptın. Dünden beri buradasın, önemli bir şey yok ama olmayacağı anlamına da gelmez." dedi SeokJin. Başım ağrıyordu.

"Aç mısın?" deid Jungkook. Kafamı evet anlamında salladım. "Biz bir şeyler getirelim." dedi NamJoon ve Hoseok ile odadan çıktılar.

"Geçmiş olsun. İyi olmana sevindik." dedi Yoongi.

"Evet, çok telaşlandık." diye onayladı Jungkook.

"Öyle yüzün kan içinde gelince çok panik yaptık. Her yerde kan vardı, yüzün kandan görünmüyordu." TaeHyung'un sesini ona vuran Yoongi kesti.

"Sus istersen, neden panik yaptırıyorsun?" dedi Yoongi.

"Seulgi şimdi sırası olmayabilir ama sana saldıran kişiyi hatırlıyor musun?" konuşan Yoongi'ydi.

Olanları hatırlamaya çalıştım. Lavaboydaydım, bir adam saldırmıştı. Yüzünü net hatırlıyordum. Kafamı yere çarptım, sonra Jimin geldi. Bayılmadan önce aklıma gelen şeyi düşündüm.

"O adamda tanıdık bir şey vardı, ne olduğunu sonradan hatırladım... O adam da bizim gibiydi. Yani hamleleri, hareketleri benimle aynıydı. Aynı eğitimi almış gibiydik." dedim.

"Merkez de yetiştirilen herkes aynı eğitimi alır. Merkezden çıkanlar birbiriyle dövüşürken çok zorlanırlar çünkü birbirimizin hamlelerini tanırız. Bu yüzden dövüşürken zorlanmış olabilirsin." dedi SeokJin düşünceli bir şekilde.

"Yani merkezden biri mi saldırdı?" dedi Jungkook şaşkın bir şekilde.

"Emin olamayız. Seulgi emin misin?" dedi SeokJin.