EKİP: Yeni Üye |SeulMin| ✅

21 - Duygular.

Bu bölüm üçüncü kişi ağzından yazılmıştır. birazda karakterlerimizin hislerine ortak olun. İyi okumalar.

Genç adama kızın yerdeki bedenine baktı.

"Jimin, Seulgi'yi al." genç adam duyduklarını düşünmeye çalışıyordu. Emri veren Jin'di.

Seulgi neden yerdeydi? Vurulmuştu.

"Jimin hadi!" SeokJin bağırdı. O da korkuyordu. O da gözlerini kızın bedeninden ayıramıyordu.

Ama HongSaa'yı da bırakamıyordu.

Jimin kendine geldiğinde hızla kızın yerdeki bedenine gitti ve tek hamlede kucağına aldı. Kız baygındı.

"Çıkıyoruz," Jin hızla kapıya doğru gitti. HongSaa'nın sinir bozucu gülüşü iki gencin de gerçekten sinirlerini bozmuştu ama bir şey yapmıyorlardı. Katın kapısını açtıklarında karşılarında Hoseok, NamJoon ve Yoongi dikiliyordu. Üç gencinde gözünde korku vardı.

Yoongi'nin gözleri Seulgi'ye kaydığında içinde bir şeyler yıkılmıştı.

Seulgi tüm ekip için bir kız kardeş olmuştu.

Vakit kaybetmeden evden çıkıp araca bindiler.

Hepsinin içinde bir korku vardı ama en çok Jimin korkuyordu. Genç adamın elleri titriyordu. Kimsenin ona yardımcı olacak gücü yoktu.

"Hastaneye gitmeliyiz," aralarından ilk konuşan Jungkook'du.

"Gidemeyiz, yakalanırız. O zaman hepimizi gerçekten öldürürler." KiJo kafasında bir şeyleri tartıyordu.

Jimin'de diğerleri de hastaneye gidemeyeceklerini biliyordu. Ama ne yapacaklardı? Jimin Koltukta dizlerinde yatan kızın yüzüne baktı. Yüzüne biraz kan bulaşmıştı. Arada bilinci açılıyor ama saniyeler sonra tekrar gidiyordu. Artık üzerinde siyah bluz tamamen koyu bir kırmızıya dönüşmüştü.

"Çok kan kaybediyor," genç adam bu sefer ağlayarak konuşmuştu. Gözyaşlarını engelleyemiyordu. Jimin'in ağlaması arabada derin bir sessizlik oluşturdu.

"Tamam buldum,"KiJo aklına gelen fikirle rahatlayıp nereye gittiğini bilen bir şekilde arabayı sağa doğru kırdı.

"Nereye gidiyoruz?" konuşan Jin olmuştu.

Aralarında KiJo'dan sonra en büyükleri oydu. Daha önce böyle bir şey yaşamamıştı. Ağır yaraları olmuştu ama vurulmak. Daha önce bir ekip arkadaşlarını kaybetmemişlerdi hem de bir kızı. Daha önce hiç kız ekip arkadaşları olmamıştı ki. Jin Seulgi'nin kız olduğunu öğrendiklerinde evdeki paniği ve heyecanı düşündü. Yıllarca bir erkek evi olmuş evlerine şimdi bir kız gelecekti. O gün evi ne kadar toparladıklarını hatırladı. Çocukların o tatlı telaşlarını. Üstlerini ne kadar özenle giydiklerini.

"Kızın gözünü korkutmayalım," diyen NamJoon'un heyecanını düşündü. Aslında heyecandan ziyada korkmuşlardı. Çünkü biliyorlardı ki o kız onlara emanet.

Jungkook eliyle göz yaşlarını sildi.

Seulgi onun için bir abla olmuştu. İlk geldiğinde ne kadar çekingen biri olduğunu hatırlıyordu. Seulgi'ye karşı fazla çekingen ve yabani davranmıştı. Şimdi ise Seulgi onun ablasıydı. İlk yaptıklarından pişman oldu ve hatırladı. Jimin ile olan mutfaktaki konuşmasını. Seulgi eve ilk geldiği zamandı.

"Ben çok hoşlanmadım," demişti Jungkook yüzünü buruşturarak.

"Yabanileşme Jungkook. Kötü birine benzemiyor." Jimin elindeki tabakları dolaba koyarken gülümsedi.