Don't let go

9

De vakantie is begint vandaag en ik zit in de grote zaal naast Ron en Harry die toverschaak spelen, ik leer voor voorspellend rekenen. 'Dat is gemeen' zegt Hermelien verbaasd. 'Dat is toverschaak' zeg ik droog. 'Ik zie dat je hebt gepakt' zegt Ron. 'Ik zie dat jij dat niet hebt gedaan' zegt ze terug. 'De plannen zijn verandert, mijn ouders zijn naar Romenië om mijn broer Charlie te bezoeken, hij bestudeert er draken' vertelt Ron. 'Goed, dan kunnen jullie Harry helpen' zegt Hermelien. 'Met wat' zeg ik ineens helemaal bij haar. 'Hij gaat in de bibliotheek zoeken naar informatie over Nicholas Flamel' zegt Hermelien. 'We hebben al honderd keren gezocht' zegt Ron. 'Niet in de verboden afdeling' zeg ze. 'Fijne kerst' zegt ze en dan gaat ze weg. 'Ik denk dat jullie haar slecht beïnvloeden' zeg ik tegen de jongens. 

Als ik benden kom ligt de kamer vol papier en zie ik een zwevend Harry hoofd. 'Wat' zeg ik verbaasd. 'Harry heeft een onzichtbaarheidsmantel gekregen' zegt Ron. 'Wat' zeg ik nog eens. 'Van wie'. 'Geen naam' zeggen de jongens tegelijk. 'Ik heb weer een trui' zeg ik en ik trek hem aan. 'Met die mantel kan je wel naar de bib' zeg ik. 'Goed idee' roept Harry blij. 'Ha, zeg ook eens tegen Fred dat ik een goed idee had, hij gelooft me niet' zeg ik. 'Ik geloof het zelfs niet' zegt Ron. 'Kom op, ik heb vaker goede ideeën' zeg ik beledigt. 'Als jij een goed idee hebt, loopt het meestal niet goed af voor een ander' zegt Ron. 'Wel ja' mompel ik. 'Maar ik ga mee naar die verboden afdeling' zeg ik. 'Hoezo' vraagt Harry. 'Mijn idee, mijn regels. En Fred, George en ik moeten oppassen met onze grappen, we zijn tijdens de les van Snape "te ver gegaan"' zeg ik. 'Hoezo' vraagt Ron verbaasd. 'De ontploffing. Ik had perfect getimed, het was vol in Snape zijn gezicht, maar blijkbaar was ik het foute recept aan het maken en kreeg hij overal puisten, hij leg een dag in de ziekenzaal' zeg ik. 'En dan schrik je dat hij je niet mag' zegt Ron. 'Hij stuurt een brief naar Molly. Want hij vindt het erg verdacht dat ik al vier ontploffingen heb gemaakt' zucht ik. 'Vier' zegt Harry verbaasd. 'één was er per ongeluk, de tweede was omdat hij tien punten aftrok van Griffoendor zonder dat het nodig was, de derde was een weddenschap met de tweeling en de vierde was voor jou' lach ik. 'Mam haalt je nog eens van school' zegt Ron waardoor ik lachend knik. 
Die nacht sluipen Harry en ik de verboden afdeling in. Harry houdt een lap vast en ik hou de mantel boven ons hoofd. 'We zijn binnen' fluistert Harry. Ik doe de mantel af en leg hem naast de lamp op tafel terwijl we boeken zoeken. Ineens hoor ik een harde schreeuw en zie dat Harry een schreeuwend boek vast heeft dus slaag ik het snel dicht. 'Wie is daar' roept Vilder. Ik schrik en gooi die mantel naar Harry waardoor de lamp omvalt, Harry doet hem aan en kijk naar mij. Ik klim snel op een boekenkast en ga liggen, dit heb ik al zo vaak thuis gedaan, ik hoop dat het nu ook helpt. 'Ik weet dat je daar bent. Je kan jezelf niet verstoppen' roept hij. 'Wie is het? Laat jezelf zien' roept hij. Man ik had de kaart moeten meenemen, waarom denk ik daar nu pas aan? Ik hoor Vilder weggaan en vloek binnenmond. Hij gaat vast een professor halen en dan zien ze dat ik uit bed ben. WACHT! Foppe. Ik klim van de kast en check of de gang veilig is. 'Foppe' fluister ik. 'Tot u dienst' lacht de geest. 'Je moet alle wakkere professoren afleiden, alsjeblieft' smeek ik. 'Voor u altijd' lacht hij en hij vliegt weg. Ik sluip door de gangen en als ik in de leerlingenkamer kom, kom ik Harry tegen. 'Je moet meekomen en Ron ook' zegt hij en hij rent naar boven en komt even later terug met Ron we volgens hem naar een kamer met een spiegel. 'Kijk, kijk dan' zegt Harry en hij wijst naar de spiegel waar Ron voor gaat staan. 'Daar mijn ouders' zegt hij. 'Dat ben ik. Alleen ben ik hoofdmonitor. En ik hou de zwerkbalbeker' zegt hij. 'En bloody hell. Ik ben aanvoerder'. 'Denk je dat deze spiegel de toekomst laat zien' vraagt hij. 'Dat kan niet. Mijn ouders zijn dood' zegt Harry. De jongens zijn al naar bed en ik ga voor de spiegel staan maar er verandert niks. 'Audrey' zegt een oude stem achter me waardoor ik me snel omdraai. 'Perkamentus' zeg ik verbaasd. 'Ik zie dat je de spiegel hebt gevonden' zegt hij. 'Ik zie mezelf. Maar Harry en Ron zagen andere dingen' zeg ik. 'Ze laten je diepste wens zien. Wat is jou diepste wens' vraagt hij. 'Dezelfde als Harry. Mijn ouders' zeg ik. 'Maar jij weent niet hoe ze eruit zien' zegt Perkamentus. 'Inderdaad' zeg ik terwijl ik naar mijn blote voeten kijk. 'Audrey, je hebt een geweldige familie, waarom focus je jezelf niet daarop' vraagt hij. 'U hebt vast al gemerkt dat ik elk jaar hier ben met kerst' zeg ik waarop hij knikt. 'Ze zijn een geweldige familie en ze houden van me en ik van hun. Maar soms denk ik, voel ik, dat ik er niet bij hoor. Zij zijn familie. Ik niet'. 'Maar ze zien zo' zegt Perkamentus. 'Molly ziet me als een dochter en Ginny misschien ook als oudere zus, maar niemand anders ziet me als een zus. Ik blijf hier zodat ze niet altijd met me zitten. Ik heb geluk dat wie dan ook me op de stoep van de Weasley's heeft gelegd. Maar soms wou ik dat ze dat niet hadden gedaan' zeg ik. 'Fred en George zijn toch vaak bij je, zij moeten je toch zien als zus' vraagt Perkamentus. 'Soms denk ik dat ze zich verplicht voelen om samen met mij op te trekken' zeg ik. 'Ik zie het plezier in jullie ogen als jullie weer een streek uithalen. Ze hebben het echt leuk met je' zegt hij en hij legt zijn hand op mijn schouder. 'Professor' vraag ik waarop hij knikt. 'Soms krijg ik beelden uit het verleden in mijn hoofd over hoe alles ging toen ik nog niet bij de Weasley's was. Ik kende Harry al' zeg ik. 'Dat zou kunnen Audrey' zegt hij en dan vertrekt hij. Ik zucht en na een paar minuten kruip ik ook in mijn bed.