Don't let go

45

'Doe je dooddoener kleren aan' beveelt mam me. 'Waarom' vraag ik droog. 'We gaan vechten en jij staat aan onze kant' zegt zij nu ook droog. 'Wat dacht je van niet' vraag ik. 'Nu' zegt ze en ze gaat weg. Ik zucht en trek mijn zwarte kleren aan. Het is een zwarte lange broek, een bordeaux topje en een leren jasje. Ik trek mijn zwarte Combat boots aan en trek dan zwarte handschoenen aan waar geen vingers aan zitten. Ik doe mijn haar goed en loop naar beneden. 'klaar' zucht ik en ik krijg eindelijk mijn staf terug. Iedereen verdwijnselt naar ergens net als ik, alleen ga ik naar Zweinsveld en loop snel naar het huis van de broer van Perkamentus. 'Desiderius' zeg ik buitenadem. 'Serieus, hoeveel leden van de orde komen nog' zucht hij. 'Ik ben de laatste, ben ik veel te laat' vraag ik. 'Ja, ze zijn al bezig' zegt hij. 'Verdomme' roep ik en ik ren door de doorgang en kom uit in de kamer van hoge nood waar Ginny zit. 'Gin' vraag ik verbaasd. 'Audrey' roept ze ook verbaasd en ze knuffelt me. 'Je bent mager geworden' zegt ze verbaasd. 'Wel ja, hotel dooddoener is niet echt goed, ik raad het niet aan' zeg ik. 'Je ziet er uit als een dooddoener' zegt ze vol afschuw. 'Na dat ik dit doe ben ik dood' grijns ik waardoor ze met haar ogen rolt. 'Wel, ik ga even de rest van mijn familie uitroeien' zeg ik en ik loop weg. 'Ik hoop dat je je echte moeder bedoelt' roept ze. 'Natuurlijk' roep ik en ik ren naar beneden. Ik blokkeer vloeken die mensen naar me afsturen, alleen zijn het geen dooddoeners want ik word gezien als dooddoener. Ik ben op de trap van het binnenplein en ik zie Percy en Fred zij aan zij vechten als er ineens een muur begint in te storten. 'Nee' gil ik en ik begin met rennen als de muur instort en Fred niet weg is gesprongen. 'Fred' gil ik en ik spring op de stenen die ik weg begin te duwen. Ik zie Fred zijn bleke gezicht. 'Freddie' zeg ik verbaasd terwijl er tranen in mijn ogen komen. 'Freddie' fluister ik nog eens en ik aai zijn wang terwijl ik op mijn lip bijt en de stenen verder weg duw. Ik snik en Fred gaat naar de ziekenzaal wordt gebracht terwijl ik hem volg. Ze leggen hem op het einde en als ik verder kijk zie ik Remus liggen. Ik hap geschrokken naar adem en kijk naar het levenloze lichaam van mijn peetvader. Tranen stromen over mijn wangen en ik probeer ze te stoppen maar het doet niks. Mijn hart is er twee keer uitgerukt, ik ben nu echt alles kwijt. De blauwe ogen van Remus zijn nog open dus met trillende handen sluit ik zijn ogen. 'Doe de groten aan pap, alsjeblieft' zeg ik zacht met een trillende stem. Ik draai me om en zie heel de familie Weasley staan huilen. Ik ren naar George en ik geef hem een knuffel waardoor hij harder begint met huilen op mijn schouder waardoor ik harder begin te huilen. 'Georgie' snik ik. 'Hij is weg' snikt George waardoor mijn hart nog meer breekt. 'Het spijt me zo' snik ik ook. 'Hij kan niet weg zijn' huilt hij. Ik begin ook te snikken. Fred is weg, de jongen die mijn hart heeft gestolen is weg en hij heeft nog steeds mijn hart. Mijn Fred is weg, hij is echt weg. Remus is weg, pap is weg, Fred is weg. Wat moet ik ooit doen zonder pap, Remus en Fred? Maar nu moet ik sterk zijn, voor George. 'Het komt goed Georgie, ik ben hier, ik ben hier' sus ik.
We gaan naar buiten en ik zie Hagrid met Harry staan, in zijn armen, dood. 'Harry' fluister ik verbaasd en in shock. 'Draco, kom' zegt Lucius ineens. 'Draco' zegt zijn moeder waardoor hij toch komt. 'Rachel' zegt Voldemort die me aankijkt. 'Rachel' zegt mam. Ik kijk ze aan maar schud mijn hoofd. 'Rachel' roept Voldemort waardoor ik slik. 'Wil je soms dat we meer van je vriendjes vermoorden' grijnst hij en hij richt zijn staf op George naast me. Ik slik, maar schud weer mijn hoofd. 'Je stelt je familie teleur' zegt hij. 'Dat doe ik niet' piep ik, ja ik ben bang van hem. 'Je stelt je eigen opa teleur' grijnst hij waardoor verschillende naar adem happen. 'Audrey' vraagt George en dan springt Harry ineens uit de armen van Hagrid en begint het gevecht terug. Ik vecht mee aan de kant van Harry natuurlijk. 'Niet mijn dochter jij Bitch' roept Molly ineens en ik zie hoe ze tante Bella uit de weg ruimt. Ik vecht tegen een dooddoener terwijl we naar het binnenplein gaan. 'Bye bye' zeg ik en dan maak ik hem ook af. Ineens zijn Harry en Voldemort achter me, maar Harry word vanachter ook beslopen waardoor hij met twee vecht. 'Avada Kedavra' roept Voldemort als Harry naar de andere kijkt. Zonder na te denken loop ik naar Harry en spring voor hem waardoor ik de spreuk opvang en het laatste wat ik zie is hoe George Fred ondersteund die me beide met grote ogen aankijken en dan is alles zwart en voel  ik niks.