Don't let go

27

Ik loop half slapend de grote zaal in en plof aan de tafel neer. George komt over me zitten maar kijkt me niet aan en Fred zit heel wat verder. 'Waarom zit je niet bij Fred' vraag ik verbaasd. 'Ik zit bij mijn beste vriendin, moet ik daar een reden voor hebben' vraagt hij lachend, al kijkt hij me niet aan en hij lacht ook niet echt. 'George, kijk me aan' beveel ik. Hij kijkt me langzaam aan en mijn mond val open. 'Wat is er met je oog, die is nog erger als die van Astrid een paar dagen geleden' zeg ik verbaasd. 'Fred en ik hadden gisteren ruzie' zegt hij. 'Meekomen' grom ik en ik pak zijn hand en trek hem mee de zaal uit. 'Waarover hebben jullie ruzie. Jullie hebben nooit ruzie' zeg ik.  'Over jou' zegt hij waardoor mijn mond openvalt, nog eens. 'Waarom' vraag ik verward. 'Hij zei dat ik veel tijd met je doorbreng, maar zo op een domme manier en ik antwoordde dat hij ook even veel tijd met jou doorbracht voor hij zich als een idioot ging gedragen en toen kregen we ruzie' vertelt hij. 'En hij heeft je geslagen' vraag ik verbaasd. 'Wel ja, een beetje' zegt hij terwijl hij in zijn nek krabt. 'Oh Merlin' zeg ik verbaasd. 'Het is niet erg Audrey. We zijn al weer goed' zegt hij. 'Daarom ging je zeker naast hem zitten' zeg ik sarcastisch. 'Hij denkt dat wij wat hebben, hij is jaloers. En ik zei dat hij normaal moest doen' zegt George. 'Jij gaat het goed maken. Ik ben het niet waard om ruzie over te hebben' zeg ik. 'Dat zien wij anders' zegt George koppig. 'George' zeg ik waarschuwend. 'Wow, zo lijk je echt mam' lacht hij. 'Niet lachen' zeg ik en ik slaag op zijn bovenarm. 'Fred is je broer! Jullie zijn het perfecte duo' zeg ik. 'Maar jij hoort ook bij ons! Het klopt niet zonder jou' zegt hij. 'Ik wacht tot Fred bijdraait. Tot dan heb ik ook andere vrienden, George' zeg ik. 'Ik maak elke zondag huiswerk met jou, beloofd' zegt hij. 'Het is goed George' zeg ik en ik geef hem een knuffel. 'Ga nu naar je broer' zeg ik en ik duw hem de grote zaal in. Ik wandel door de gangen en kom Viktor tegen. 'Hallo Vik' zeg ik glimlachend. 'Audrey' glimlacht hij terug. 'Alles goed' vraag ik. 'Super, bijna de eerste opdracht' zegt hij. 'Je doet het vast goed' glimlach ik. 'Heb je Fleur al ontmoet' vraagt hij. 'Nee, ik ben een beetje druk met straf' zeg ik grijnzend. 'Anders laat ik je nu kennismaken' zegt hij. 'Ik heb les, Vik' lach ik. 'Les is saai' zegt hij. 'Weet ik, maar anders slaag ik niet' zeg ik en dan loopt Astrid voorbij. 'Astrid' roep ik en ik trek haar aan haar pols naar me. 'Hallo' zegt ze. 'Leg Viktor eens uit dat ik naar de les moet' zeg ik. 'Ze moet naar de les, ze is dom' zegt ze en dan trekt ze me mee. 'Bye Vik' roep ik en we lopen naar bezweringen. 'Dus, welke jongen wil je niet' vraagt ze lachend. 'Elke jongen behalve...' zeg ik. 'Oh ja, kleine Freddie' lacht ze waardoor ik haar aanstoot. 'Ons geheimpje Astrid' zeg ik. Na een vermoeiende schooldag zit ik samen met Astrid in een gang huiswerk te maken. 'We krijgen elk jaar moeilijkere vakken en meer huiswerk' zucht ik boos. 'Je wordt ook ouder' zegt Astrid lachend. 'Ja, maar kan de leerstof niet moeilijker maar minder zijn of makkelijker en meer' zucht ik . 'Nee' zegt Astrid droog. 'Maar het oneerlijk' mok ik. 'Het leven is niet eerlijk' zegt Astrid. 'Mag ik je opstel van astronomie niet overschrijven' smeek ik. 'Hier' zegt ze en ze geeft me haar opstel. 'Je bent een schat' zeg ik en ik schrijf over, die letterlijk natuurlijk. 'Wat doen jullie hier' vraagt George ineens. We kijken op en zien Fred, George en Leo staan. 'Huiswerk' zegt Astrid. 'Er bestaat zo iets als een bib' zegt Fred bot. 'Er bestaat ook zo iets als aardig zijn' zegt Astrid. 'Wow, Audrey, je hebt een slechte invloed op Astrid' zegt Leo. 'Nee, ik was altijd al bot tegen mensen die het verdienen' zegt Astrid en ze doet haar boeken dicht en staat recht. 'Kom Audrey, dan gaan we naar de bib' zegt Astrid en ik sta ook op. 'Sinds wanneer loop jij achter mensen aan' vraagt Fred spottend. 'Sinds dat ik iemand heb gevonden die het waard is om achter te lopen' zeg ik bot en ik loop samen met Astrid weg. 'Goed gedaan, laat maar zien wat hij mist' zegt Astrid en geeft me een kleine duw. 'Ik voel me rot. Ik mis hem' zeur ik. 'Ik weet het lieverd, maar nu heb je gewoon nog meer tijd met mij' zegt ze glimlachend en dan komen we een meisje met licht blond haar en bruine ogen tegen. 'Hallo Emma' zegt Astrid. Emma zit in Zwadderich, maar is eigenlijk een echte lieverd, ik snap niet dat ze in Zwadderich zit. 'Astrid, Audrey' zegt ze opgelucht. 'Wat is er met jou' vraag ik bezorgt. 'Nathan zit me achterna' zegt ze. 'Oh ik haat die knul' grommen Astrid en ik tegelijk. 'Ik ook' zucht Emma. 'Kom anders met ons huiswerk maken' stelt Astrid voor. Ze knikt en we lopen verder. In de bib gaan we aan tafel zitten bij Alyssa en Estelle. 'Hoi' zeg ik en ik ga over Alyssa zitten, naast Astrid en Emma zit op de kop tussen mij en Alyssa. 'Zijn jullie bezig met verweer tegen de zwarte kunsten' vraagt Estelle. 'Ja, het is echt moeilijk' zucht ik. 'Inderdaad, Dolleman is niet echt zo'n goede leerkracht' zegt Alyssa. 'Hij is eng, serieus, ik ben doodsbang' zegt Emma. 'Jij niet alleen' stemmen Astrid en ik in. 'Hij zat in Ravenklauw, weet je dat' vraagt Estelle. 'Echt, oh. Waarom heeft mijn afdeling de enge' vraagt Astrid. 'Probeer jij maar eens een dag in Zwadderich te blijven, dan weet je wat eng is' zegt Emma mokkend. 'Ja, echt raar dat jij in Zwadderich zit' zegt Alyssa. 'Ja, stomme sorteerhoed' mokt Emma. We werken de rest van de avond in de bib terwijl we praten en lachen.