Don't let go

23-zesde jaar

We staan op het perron klaar voor ons voorlaatste jaar. We zijn naar de zwerkbal wedstrijd geweest en dat was best leuk, tot die domme dooddoeners alles weer moesten verpesten. Serieus, kunnen ze geen bib aanvallen? Fred en ik praten nog steeds niet zo vaak met elkaar, wat ik best spijtig vind. Met George praat ik wel nog altijd even veel. Nu dus ook, Fred zit al in de trein met Leo. 'Alles goed Audrey' vraagt George. 'Ik mis Fred. Hij wilt echt zo weinig mogelijk tegen me zeggen' zucht ik. 'Dat komt echt wel goed' zegt George die een arm rond mijn schouders slaagt. 'Dat zeg je nu al drie maand George. Hij is echt boos gewoon omdat ik tegen mijn wil mee werd genomen door pap' zucht ik. 'Hij stelt zich aan, vroeg of laat weet hij dat ook' zegt hij en we stappen dan op en zoeken de twee. 'Ik hoop eerder vroeg dan laat' zucht ik en we wandelen de coupé in waar het gesprek ook stil valt. Ik zucht en ga naast Leo zitten. 'Hoe was jou vakantie, Lee' vraag ik. 'Goed ik ben met mijn ouders op reis geweest zoals elk jaar' zegt hij. De rest van de rit is eigenlijk redelijk stil vergeleken met de andere jaren, normaal zitten we enthousiast over onze plannen te vertellen. 'Ik ga naar Angelina' zucht ik en ik loop weg. Ik plof in de coupé van Angelina die samen met Alicia zit te praten. 'Niet bij de jongens' lacht Alicia. 'Nee, ik heb nood aan vrouwen' lach ik terug en zo wordt de treinrit toch nog gevuld met gepraat en gelach, maar deze keer van de meisjes. 

We lopen de school in en zien een koets vliegen, iedereen rent naar het plein om toch maar een glimp te kunnen opvangen. 'Wel dat zie je ook niet elke dag' lacht George als Hagrid bijna wordt omvergereden door de koets. Al kunnen we niks zien omdat we al naar de grote zaal moeten en gaan zitten. Ik zit over Fred die tussen George en Angelina zit en ik zit tussen Alicia en Leo. Ik let niet echt op het sorteren, als iedereen aan onze tafel klapt, klap ik mee en anders doe ik gewoon niks. 'Oké, nu dat iedereen gesorteerd is wil ik graag iets aankondigen' zegt de luide stem van Perkamentus. 'Dit jaar zal het kasteel niet alleen jullie thuis zijn' begint hij al lach ik meer om Volder die naar voor rent. 'Maar ook het thuis voor hele speciale gasten. Zie je, Zweinstein is gekozen om...'maar verder geraakt hij niet omdat Vilder wat tegen hem fluistert. 'Wij hebben nik gedaan' zeggen Fred en George tegelijk omdat Alicia hun aankijkt. 'Dus, Zweinstein is gekozen voor een legendarisch evenement.' gaat hij verder 'Het toverschooltoernooi'.  en dan begint iedereen naar elkaar te kijken, en de grijns van de tweeling stelt me niet echt gerust. 'Voor de personen die het niet weten. Het toverschooltoernooi brengt drie scholen samen voor een serie magische opdrachten. Van elke school wordt er één leerling geselecteerd om deze opdrachten te vervullen. Laat me duidelijk zijn: Eens gekozen, sta je alleen. En geloof me wanneer ik zeg dat deze opdrachten niet voor de weldoeners zijn. Maar later meer. Voor nu geniet van de welkom van de prachtige dames van de Beauxbatons Academie voor Toverkuns en hun school hoofd, madame Olympe Mallemour' zegt hij en dan gaan de deuren open. Een groep meisjes in strakke blauwe pakjes komt binnen, het lijkt wel of ze zweven, al is dat niet zo. Alle jongens kijken er vol aandacht naar terwijl ik met mijn ogen draai naar Angelina die exact hetzelfde doet. We geven ze een applaus, de jongens iets luider en dan begint Perkamentus weer met praten 'En nu onze vrienden van het noorden. Alsjeblieft heet ze welkom het Klammfels Instituut' zegt hij en dan gaan de deuren weer open. Deze keer komt er een groep jongens met stokken binnen en is mijn aandacht meteen naar hun. 'Dat is Victor Krum' zeg ik verbaasd. 'Iemand heeft Audrey haar aandacht' pest George me. 'Viktor Krum' zeg ik nog eens tegen hem waardoor hij grinnik. 'Hij is één van de beste Zwerkbal spelers ter wereld. En geef toe, zo slecht ziet hij er ook niet uit' zeg ik waardoor Angelina, Alicia, Leo en George lachen, Fred niet. 'Hoe kan je hem nou niet interessant vinden, hij zit nog op school en heeft ondertussen ook het Wereld kampioenschap Zwerkbal gespeeld' zeg ik. 'Stalk je hem' grijnst Alicia. 'Nee, maar daar kan altijd verandering in komen' zeg ik. 'Gestoord wijf' lacht Alicia. Na het feestmaal vraagt Perkamentus nog eens onze aandacht. 'Ik wil graag een paar woorden zeggen' zegt hij 'Eeuwige roem. Dat staat de student te wachten die het toverschooltoernooi wint. Maar om dat de doen moet je drie opdrachten overwinnen. Drie extreem gevaarlijke opdrachten' zegt hij. 'Wicked' zegt de tweeling tegelijk waardoor mijn bezorgdheid groeit. 'Voor deze reden het het ministerie een nieuwe regel ingevoerd. Om dit uit te leggen hebben we Bartolomeus Krenck' zegt hij en dan komt de hoofd van het minesterie naar voor. En dan begint ineens het plafond on te weren en hoor je overal gegil, dat heeft het nog nooit gedaan. Een straal uit een toverstok laat het stoppen en we kijken allemaal heel nieuwsgierig naar de hoek van de kamer. 'Na lang vergaderen' begint Bartolomeus 'Heeft het Minesterie besloten, voor jullie eigen veiligheid dat leerlingen onder de 17 jaar niet mogen meedoen'. Iedereen begint te roepen, de tweeling is er natuurlijk tegen, al ben ik opgelucht dat niemand waar ik om geef echt iets kan overkomen. 'Stilte' roept Perkemantus en dan verdwijnt een deel van aan pilaar achtig iets en komt er een grote beker met een blauwe vlam tevoorschijn. 'De vuurbeker. Iedereen die wil deelnemen moet een papiertje met zijn of haar naam erin gooien voor donderdag om dit tijdstip. Niet te luchtig doen. Als je gekozen bent is er geen weg terug. Vanaf dit moment is het toverschooltoernooi begonnen' zegt hij en dan vertrekken we naar onze slaapzalen. 'En we kunnen niet eens Zwerkbal spelen. Ik durf te wedden dat wij Klammfels verslagen' zeg ik mokkend. 'Weet je dat zeker' vraagt een stem met een accent achter me. Ik draai me om, net als de rest en kijk recht in de ogen van Viktor Krum. 'Ja, dat weet ik zeker' zeg ik zo stoer mogelijk waardoor hij grijnst. 'Jij mag dan misschien één van de beste Zwerkbalspelers zijn, zonder een goed team ben je niks'. 'Uitdaging aangenomen' zegt hij en hij pakt mijn hand en drukt er een kus op en loopt dan weg. Ik draai me met grote ogen om naar mijn vrienden die grijnzen, behalve Fred. 'Heb ik dat net echt gedaan' vraag ik verbaasd. 'Ja, dat deed je echt, laten we nu gaan' zegt Fred bot en hij vertrekt. Ik draai met mijn ogen en George komt naast me lopen. 'Hij is jaloers' fluistert hij grijnzend. 'Dat is hij niet, George. Stop met me valse hoop geven. Ja we hebben vorig jaar gekust, maar hij wilt me niet meer. Hij is boos op me' zucht ik. 'Hij is jaloers' lacht George die me aanstoot. 'Wedden we' vraag ik en ik steek mijn hand uit. 'Als er op het einde van het jaar niks is gebeurt krijg jij twee galjoenen' zegt hij grijnzend. 'Deal' zeg ik en we schudden elkaars hand en gaan dan elk naar onze eigen slaapzaal waar ik nog redelijk lang lig te piekeren.