The Lie (Camren)

7.Long Time No See

You can tell how someone feels about you by the way they look at you.

Camila's real reblog on tumblr

You can tell so much about a person by the way they leave you.

Lauren's real reblog on tumblr

Lauren's POV

Δεν τον άκουγα, δεν άκουγα τίποτα. Κοιτούσα σαν αποσβολωμένη τον Μπραντ. Η ερώτηση που μου έκανε, ξύπνησε μια απο τις πιο απαγορευμένες αναμνήσεις μου. Αυτή που δεν τολμούσα να σκεφτώ. Δεν τολμούσα γιατί ήξερα ότι από εκείνο το βράδυ και μετά έχασα το μυαλό μου. Δεν μου άνηκε πλέον. Της το χάρισα μαζί με την ψυχή μου.

«Ο λόγος που δεν έγινε κάτι μεταξύ μας τότε ήταν η Καμίλα;»

Ηχούσε στα αυτιά μου ξανά και ξανά η ερώτηση του. Το στόμα μου μισάνοιχτο χωρίς να μπορώ να βρω τα λόγια μου και ο Μπραντ να με κοιτάζει σαν να μην χρειάζεται καν να του απαντήσω. Σαν να έχει καταλάβει. Σαν να πήρε την απάντηση που περίμενε.

"Λόρεν σε 10 δεύτερα βγαίνεις" ακούστηκε η φωνή του υπεύθυνου διοργάνωσης των iheartradio Music Awards να μπαίνει βουβά μέσα στα αυτιά μου.

Γύρισα την πλάτη μου στον Μπράντ χωρίς να του απαντήσω. Το θολωμένο μυαλό μου, έκανε την ανάσα μου να βγαίνει πιο γρήγορα από το στόμα μου. Έπρεπε να βρω την υπόσταση μου. Πως σκατά θα βγω να τραγουδήσω σε αυτή την κατάσταση; Ένιωθα τον παλμό της καρδιάς μου τόσο έντονα πάνω στο στήθος μου, που ήμουν σίγουρη ότι δεν θα μπροούσε να βγει φωνή από μέσα μου.

"Και τώρα ας υποδεχτούσε την πολυβραβευμένη Lauren Jauregui" η ενθουσιώδης φωνή της παρουσιάστριας έσκασε στα αυτιά μου κάνοντας τα αδύναμα μου πόδια να κουνηθούν προς την σκηνή.

Ο κόσμος από κάτω ούρλιαζε φανατισμένα αλλά ακόμη και αυτό ερχόταν σαν ένας μακρινός ήχος στα αυτιά μου. Σκούπισα τον ιδρώτα που κατάλαβα ότι τρέχει στο μέτωπο μου και ξεκίνησα να προχωράω μηχανικά πάνω στην σκηνή. Τα μάτια μου έπεσαν πάνω στο μικρόφωνο που στεκόταν μόνο του με τα χαμηλωμένα φώτα. Το stage ήταν έτοιμο για εμένα. Εγώ καθόλου έτοιμη για αυτό. Ήξερα ότι ήταν από κάτω. Ήξερα ότι η Καμίλα είναι σε μία από αυτές τις θέσεις και ενώ τις προηγούμενες φορές έβγαινα και τραγουδούσα σε αυτές τις εκδηλώσεις χωρίς να με επηρεάζει τόσο πολύ, τώρα το έβρισκα σχεδόν αδύνατο μετά από όλα αυτά που θυμήθηκα. Ξεροκατάπια την ανάσα μου και προσπάθησα να καρφιτσώσω ένα ψεύτικο χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Που πήγε η δύναμη σου Λόρεν; Γιατί νιώθεις πάλι αδύναμη στην σκέψη ότι μπορεί να είναι δίπλα σου;