The Lie (Camren)

(Bonus chapter) ❤️

Camila's POV

(One and a half month before wedding day)

11 April 2019

Ξέρεις τι λένε; Ότι μια μυρωδιά μπορεί να επαναφέρει στο μυαλό μας μια ολόκληρη σειρά γεγονότων. Μια «εικόνα» όσο δυνατή και να είναι με το πέρασμα των χρόνων ξεθωριάζει και γίνεται μία ξεχασμένη ανάμνηση. Μια μυρωδιά ποτέ. Οι μυρωδιές μένουν τόσο ανεξάντλητες στον ανθρώπινο εγκέφαλο που μπορούν να σου ξυπνήσουν αναμνήσεις που δεν ήξερες καν ότι είχες.

Εκείνο το πρωί ξύπνησα ακριβώς για αυτό τον λόγο. Από την μυρωδιά της. Από την μυρωδιά του σώματούς της που με σκέπαζε σαν κουβέρτα. Μια μυρωδιά που μπορούσα να αναγνωρίσω ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες γιατί ήταν η δική της. Άραγε αν υπάρχει η ευτυχία τι είναι; Γιατί για εμενα είναι αυτή η μυρωδιά που μπαίνει στα πνευμόνια μου την ώρα που με αγκαλιάζει, την ώρα που έχει τυλιγμένα τα χέρια της γύρω από το κορμί μου και με έχει τόσο κοντά της που ακούω πεντακάθαρα τον ήχο της καρδιά της. Ευτυχία είναι αυτή η μυρωδιά που μου θυμίζει «σπίτι». Αυτή η μυρωδιά που μου θυμίζει που πραγματικά ανήκω. Εδώ. Δίπλα της. Μέσα στην αγκαλιά της. Να αναπνέω την μυρωδιά του σώματούς της. Να αναπνέω το σώμα της.

Ακόμη κοιμόταν. Τόσο ήρεμα. Βγήκα όσο πιο προσκεκτικά μπορούσα μέσα από τα χέρια της γιατί με έπιασε μία αδυσώπητη ανάγκη να δω το πρόσωπό της. Να δω την Λόρεν να κοιμάται. Πόσα χρόνια είχα να την δω να κοιμάται; Μου είχε δοθεί αυτή η ευκαιρία μόνο για λίγα λεπτά 8,5 περίπου μήνες πριν τότε που είχαμε βρεθεί για την συναυλία που θα δίναμε όλες μαζί ως Fifth Harmony. Τίποτα από όλα αυτά δεν είχαν γίνει και ακόμη και τότε θυμάμαι ότι «τρακαρίστηκα» βλέποντας την Λόρεν να κοιμάται στον καναπέ της Νορμάνι έχοντας την Τζίτζι στην αγκαλιά της. Σαν να ήρθε όλο το παρελθόν μας εκείνη την στιγμή μπροστά μου και να έσκασε σαν σφαλιάρα στην καρδιά μου. Δεν ξέρω αν μπορείτε να το καταλάβετε..το να βλέπεις την Λόρεν να κοιμάται είναι μία εμπειρία που δεν αντέχουν πολλοι. Δεν ξέρω αν η καρδιά σου θα άντεχε να ξυπνάς το πρωί δίπλα σε κάτι τόσο τέλειο.

'Επιασα απαλά τα χέρια της που βρισκόντουσαν πάνω από τον ώμο μου και πολύ προσεκτικά βγήκα από την αγκαλιά της. Η Λόρεν κουνήθηκε λίγο αλλά ευτυχώς χωρίς να ξυπνήσει από τον βαθύ ύπνο που βρισκόταν. Βόλεψα το πρόσωπό μου κοντά στο δικό της, έχοντας πλέον την ευκαιρία να θαυμάσω όλο το μεγαλείο της ομορφιάς της.

Oh God..

Αυτή  η γυναίκα ήταν σίγουρα η καταστροφή μου.