The Lie (Camren)

6.Stay

Not really sure how to feel about it

Something in the way you move

Makes me feel like I can't live without you

Yeah, it takes me all the way

I want you to stay

Lauren's POV

Είχαν περάσει περίπου 8 μέρες από τότε που έκανα το λάθος και έψαξα για την Καμίλα, και από τότε ευτυχώς είχα κρατήσει την υπόσχεση μου. Δεν ξανασχολήθηκα με το θέμα. Καθόλου. Δεν υπήρχε νόημα να τυραννάω τον εαυτό μου για κατι που έγινε πριν απο τόσο καιρό και εχει τελειώσει.

Παρ'όλα αυτά σήμερα νιώθω να διαπερνούν το στομάχι μου κάτι μικρά τσιμπήματα άγχους. Ίσως γιατί αύριο ξημερώνει μια μέρα που αποφεύγω να σκέφτομαι, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μου βαράει σαν σπαστικό καμπανάκι. Αύριο θα την δω και αυτό είναι αναπόφευκτο. Είχα ξεχάσει ότι πρέπει να κάνουμε και πρόβες πριν την συναυλία. Ή μάλλον ήθελα να το ξεχάσω. Αύριο θα συναντηθώ με όλες, ναι και με την Καμίλα, στο στούντιο του Σικάγο για να κάνουμε κάποιες πρόβες των παλιών κομματιών μας ως Fifth Harmony και δυο μέρες μετά θα δώσουμε την διπλή πολυαναμενόμενη συναυλία. Δυο μέρες προβών και δυο μέρες συναυλιών. Τέσσερις μέρες. Τέσσερις μέρες μου φαίνεται τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Τεσσερις μερες καθημερινή επαφή με την Καμίλα; Δεν ξέρω αν ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο καθώς την τελευταία φορά που την είδα πριν 2 χρόνια, τότε στην τελευταία μας συναυλία ως Fifth Harmony, η «σχέση» μας ήταν κάκιστη. Με σιχαινόταν και δεν μιλιόμασταν. Τώρα δηλαδή μετά από δύο χρόνια πως πρέπει να την αντιμετωπίσω; Ή καλύτερα πως θα με αντιμετωπίσει αυτή ;

Αποφάσισα να αφήσω τα πράγματα να έρθουν έτσι όπως είναι να έρθουν. Δεν θα σκοτίζω άλλο το μυαλό μου. Δεν έχει καν νόημα. Εξάλλου ο χρόνος μου ήταν τρομερά πιεσμένος. Έτρεχα από την μία συνέντευξη στην άλλη, σε εκπομπές, live shows, όπου φυσικά όλοι με ρωτούσαν για την αναμενόμενη συναυλία των Fifth Harmony. Τα ζυγωματικά μου είχαν πονέσει από τα ψεύτικα γέλια που χάριζα στους δημοσιογράφους.

Οι υποχρεώσεις μου σήμερα με είχαν φέρει στο Λος Άντζελες για ακόμη μία φορά. Έπρεπε να παρευρεθώ στα iheartradio Music Awards για να τραγουδήσω live. Πλέον η διαδικασία για εμένα ήταν αρκετά συνηθισμένη. Σε οποιαδήποτε βραβεία ήμουν καλεσμένη πήγαινα 5 λεπτά πριν βγω στην σκηνή, τραγουδούσα και μετά έφευγα κατευθείαν. Εννοείται ότι αυτό το έκανα γιατί δεν είχα καμία απολύτως διάθεση να κάθομαι λίγες θέσεις μακριά από την Καμίλα και τα καρναβάλια που κάνει παρέα. Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι μπορεί να με είχε δει να τραγουδάω πάνω στην σκηνή στο παρελθόν. Ή μπορεί να έφευγε από την αίθουσα όταν έβγαινα να τραγουδήσω εγώ. Δεν ξέρω, όταν τραγουδούσα σε τέτοια shows ποτέ δεν έριχνα το βλέμμα μου στις πρώτες θέσεις που ήξερα ότι μάλλον θα καθόταν, και έτσι δεν χρειάστηκε ποτέ να ξαναδώ το πρόσωπο της. Βέβαια σήμερα για έναν ανεξήγητο λόγο ένιωθα αρκετά άβολα. Σαν να μην με χωρούσαν τα ρούχα μου ή σαν να ίδρωνα λίγο παραπάνω χωρίς λόγο. Ίσως γιατί ήξερα ότι κατά πάσα πιθανότητα η Καμίλα θα βρισκόταν και αυτή στα iheartradio Music Awards. Και ίσως γιατί η μέρα που θα την έβλεπα θέλοντας και μη έφτανε. Αύριο.