The Lie (Camren)

16. It's Over

You lost her.

And now she lights up that night-time sky for her new lover

cause he recognized her

as the moon.

And you envy him.

She could've been your moon,

but you were too busy chasing the dimly lit stars.

Camila's real reblog on tumblr.

Tell me the story about how the sun loved the moon so much

that he died every night

to let her breath.

Lauren's real reblog on tumblr.

/ πριν διαβάσετε το κεφάλαιο απλα να πω οτι το συγκεκριμένο φανφικ δεν ειναι ευκολοαναγνωστο. Αν δεν αντέχετε τις έντονες σκηνές θλίψης, πόνου,ερωτικών σκηνών ή λεξικού περιεχομένου καλύτερα να το αφήσετε.

Εκτιμώ πολυ όσους το διαβάζουν και σας ευχαριστω για αυτο απλα ενημερώνω για να νιωθω καλα μεσα μου και εγω .

Enjoy the chapter :D /

Camila's POV

Είχαν περάσει δύο μήνες από εκείνο το βράδυ.

Δύο ολόκληροι μήνες.

Πως ήμουν;

Δεν ξέρω..Πραγματικά η απάντησή μου σε αυτή τη ερώτηση είναι «Δεν ξέρω». Μία εβδομάδα μετά από εκείνο το βράδυ ξεκίνησε το world-tour μου κάτι που αποδείχτηκε σαν σωτήριο δώρο καθώς δεν μου έμενε χρόνος για να σκεφτώ τίποτα από όλα αυτά που είχαν γίνει. Κάθε μέρα βρισκόμουν σε διαφορετική χώρα ή πόλη κάνοντας ολοήμερες πρόβες και συναυλίες και είχα πάντοτε άτομα γύρω μου. Το βράδυ όταν επέστρεφα σε κάποιο από τα ξενοδοχεία που έμενα κοιμόμουν σχεδόν αμέσως καθώς την επόμενη μέρα από το πρωί είχα κάποια συνέντευξη, πρόβα ή ταξίδι. Στην αρχή μου ήταν πολύ δύσκολο να σταματήσω να την σκέφτομαι αλλά από τότε που ξεκίνησε το world-tour μου κατάφερα να γεμίσω το μυαλό μου με τις υποχρεώσεις μου. Αν και στο πίσω μέρος του μυαλού μου πάντα υπήρχε η Λόρεν. Πάντα κάποια ανάμνηση της ξετρύπωνε σε απρόοπτες στιγμές και πάντα προσπαθούσα να την διώξω όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Με τον Γουίλ η σχέση μας κάθε φορά που έφευγα σε κάποιο tour αραίωνε. Μιλούσαμε κυρίως στο τηλέφωνο καθώς και ο ίδιος με την δουλειά του δεν μπορούσε να ταξιδέψει πολύ αφού ήταν όλη μέρα στο γραφείο. Είχε πεταχτεί απλά δύο φορές να με δει και αυτό για λίγες ώρες. Απλά για να δει το πρόσωπο μου, που του είχε λείψει.'Ισως ήταν το καλύτερο για εμένα αυτή την χρονική περίοδο να μείνουμε λίγο χώρια καθώς δεν ήξερα αν έχω τα μούτρα να τον αντιμετωπίζω καθημερινά μετά από αυτό που είχα κάνει. Την εβδομάδα που πέρασα μαζί του μετά από εκείνο το βράδυ δεν μπορούσα ούτε στα μάτια να τον κοιτάξω. Ο ίδιος δεν κατάλαβε τίποτα καθώς το απέδιδε στο άγχος που έχω για την δουλειά μου. Ένιωθα ότι χειρότερο υπάρχει που απάτησα τον άνθρωπο που μόνο αγάπη μου είχε δώσει. Ήταν ότι πιο γνήσιο και ειλικρινές μου ειχε τύχει στην ζωή μου και εγώ δεν το εκτίμησα. Παρ' όλα αυτά δεν είχα κανένα απολύτως στόχο να διαλύσω την σχέση μου. Έδινα χρόνο και πίστευα ότι με τον καιρό θα ξεχαστεί το θέμα «Λόρεν» μέσα μου.