Zoraki Evlilik

Zoraki Evlilik- 27

Yoğun istek ve güzel yorumların üzerine devam kararı aldım!
Emre karakterini isteyenler Felix Bujo isteyenler Vini Uehara olarak düşünsün ya da kendi kafanızdaki gibi düşünün. (Doğru mu yazdım acaba kdnsn)
Bölümün kazaya doğru kısımları vardı. Finalin. Ordan sonrasını değiştirmiştim. Normal bir bölüm yazarken bir anda final yapmıştım. Şimdi o kısımdan devam ediyorum.

Yani başlarını okudunuz, devamı farklı. :*

Kafamı Meriç'in göğsünden kaldırıp geriye yasladım. Şuan nezaretteydik! İnanılır gibi değildi ya! Suçlu olan diğerleriyken biz niye buradaydık? Aklım almıyordu.

Kızıl kafa yani Helin ayağa kalktı ve demirleri tutarak konuştu. "Ya abi şerefsizlik yapanlar onlar bizi niye burda tutuyorsunuz?!"

Kafasını dosyadan kaldırdı memur ve "Sus artık!" Deyip işine geri döndü. Helin ayağıyla demire vurup "Ne susacağım ya?! Çıkart diyorum bizi burdan!" Bağırdığında Pars konuştu. Sevgililerdi. "Helin yeter artık. Büyütme."

"Pars Nasıl büyütmeyeyim? Haksızlıktan nefret ettiğimi bilmiyor musun?"

"Tamam yeter. Çıkıyorsunuz."

"Şükür." Diyerek ayağa kalktı Deniz. Sonra hepimiz kalkıp çıktık açılan kapıdan.

Biraz yürüdükten sonra kafamı kaldırdım. "Tabii ya." Diye mırıldandım daha sonrada. Annemler, Meriç'inkiler, bizimkilerin aileleri ve tanımadığım birkaç olgun insan daha.

"Yani bravo Burcu. Sana inanamıyorum. Bunu da yaptın sonunda." Diye konuşan kadına cevap verdi Burcu.

"Anne saçmalama biz birşey yap-" annesi sözünü kesti ve "Yürü eve gidiyoruz." Diyerek kolunu tuttu ve onu sürüklemeye başladı.

Pars, Onur'un kolunu tutuyordu. Burcu sahildeki kumral kızdı. Onur da onun sevgilisiydi işte. Kız şimdi annesiyle tartışacaktı ya!

"Selim! Oğlum sizin kanınız bir durulmaz mı? Hep mi deli akıyor bu?" Diye konuştu Selim'in babası. Selim "Baba sanki sürekli kavga ediyoruz ya? O şerefsizlere az bile oldu." Dediğinde babası olumsuz anlamda salladı kafasını ve "Neyse. Hadi çocuklar çok kalabalık ettik çıkalım." Dedi.

Herkes bu sözden sonra çıkışa doğru yürümeye başladık.

***

Eve geldiğimizde saat 11 olmuştu. Koltuklara kendimizi bıraktıktan sonra konuşmaya başladım. "Ya ne konuştular be? Hayatımda bu kadar azar işitmemiştim." Dediğimde "Ee bizi dinledikten sonra hak verdiler de öyle sustular." Diye konuştu Meriç.

"Burcu'ya üzüldüm ama ya. Ozan da kötü oldu." Dedim ve doğruldum.

"Herkesin başka sorunları var. Onun da annesi."

Başımı olumlu anlamda salladım ve "Neyse gel valizleri hazırlayalım da yatalım." Dedim.

O da başını olumlu anlamda sallayıp ayağa kalkı.

***

Alarmın sesiyle gözlerimi açtım ve esnedim. Telefonumu alıp alarmı kapattım ve saate baktım.
05:02
Telefonu geri yerine bırakıp doğruldum ve gözümü ovuşturdum. O sırada Meriç banyodan çıkıyordu. Hazırlanmıştı.

"Ne ara kalkıp hazırlandın?" Dediğimde "Bilmem. Uyanınca bir duş alayım dedim." Dedi.

Başımı tamam anlamında sallayıp ayağa kalktım ve bende banyoya girdim. Elimi yüzümü tıkayıp bileğimdeki tokayla saçımı topladım ve çıktım.