The Broken Time-Turner

Κεφάλαιο 5

Χίλια συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά είχα εξεταστική και δεν ήθελα απλά να γράψω κάτι μόνο και μόνο για να γράψω. Ήθελα αυτό που θα ανέβει να ανταμείβει αυτούς από εσάς που ξεκλέβεται ώρα από τον χρόνο σας για να το διαβάσετε! Ευχαριστώ απεριόριστα πολύ για την υπομονή σας και συγνώμη!!!!!
Ευχαριστώ για τα σχόλια σας και ελπίζω να δω αρκετά ακόμα!!
Αλλά ας συνεχίσουμε την ιστορία για να δούμε τι περιμένει τους πρωταγωνιστές!
Καλή συνέχειααα ♡♡♡
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πήρε μία μεγάλη ανάσα. "Θα σου πω μια ιστορία αρχικά ώστε να καταλάβεις". Η Ερμιόνη ξεφύσηξε υποταγμένη. "Άντε ξεκίνα". "Ή μάλλον θα σου δείξω" αναφώνησε ενθουσιασμένα. "Πάμε" ξαναείπε. Η Ερμιόνη το κοίταξε παραξενεμένη. "Που να πάμε;" ρώτησε. Της χαμογέλασε παιχνιδιάρικα και με μια απότομη κίνηση άρπαξε το χέρι της Ερμιόνης και την τράβηξε μέχρι το τζάκι. Η απότομη έκρηξη κινήσεων δεν άφησε την Ερμιόνη να καταλάβει τι γινόταν ώστε να αντισταθεί. "Ερμιόνη τι είναι αυτός ο θόρυβος;" μία νυσταγμένη φωνή ακούστηκε μέσα στο δωμάτιο. Ένας πράσινος καπνός τους κατάπιε αμέσως. Η έκπληκτη έκφραση του Ρον εξαφανίστηκε από μπροστά της και αντικαταστάθηκε με την όψη ενός πορτραίτου.

Ένας παππούλης με άσπρη γενειάδα τους κοίταζε παραξενεμένος μέσα από το κάδρο απέναντί τους. "Είσαι ηλίθιος; Τι στο Μέρλιν κάνεις;" εκνευρισμένη η Ερμιόνη βρέθηκε να του φωνάζει σε αυτό το άγνωστο μέρος. Προσέχοντας, όμως, καλύτερα τον χώρο παρατήρησε ότι δεν είναι τόσο άγνωστος όσο νόμιζε. "Είμαστε στο..." τραύλισε. "Ναι είμαστε στο Χόγκουαρτς" επιβεβαίωσε εκείνος. "Τέλεια" ειρωνεύτηκε η Ερμιόνη "πάντα ήθελα να με δουν ένα κάρο μαθητές με τις πιτζάμες. Πολύ καλό παράδειγμα δίνω". Ο Ντράκο κοίταξε τις πιτζάμες της, ένα λιλά τοπάκι και ένα ροζ παντελόνι. "Σε είχα περισσότερο του κόκκινο-κίτρινου Μις Γκρίφιντορ" προσπαθούσε με δυσκολία να μην ξεσπάσει στα γέλια. "Χα. Χα. Χα. Πόσο αστείος παίζει να είσαι" ο σαρκασμός έσταζε από το στόμα της.

"Πάμε". "Που στο καλό θες να πάμε;". "Μα στην κιβωτό των στοχασμών για να σου δείξω τι έχει συμβεί ώστε να καταλάβεις" το πρόσωπό του σοβάρεψε ξαφνικά. Οι τόσο γρήγορες εναλλαγές στην διάθεσή του την τρόμαζαν αλλά ταυτόχρονα τον έκαναν πιο γοητευτικό. Αχ τι στο καλό σκέφτομαι; Είμαι αρραβωνιασμένη! Ωωωωχ ο Ρον! Συνειδητοποίησε ότι είχαν αφήσει τον Ρον στο σαλόνι να την βλέπει να φεύγει με άλλον άντρα. "Ο Ρον, Ω Μέρλιν, ο Ρον" είπε τρομοκρατημένη. "Μην ανησυχείς τόσο για αυτόν" φαινόταν λίγο εκνευρισμένος. Δεν καταλάβαινε η Ερμιόνη γιατί πειράχθηκε τόσο. Ότι ήταν να γίνει έγινε. Δεν μπορούσε να κάνει πίσω.