The Broken Time-Turner

Κεφάλαιο 22

Όλοι έμειναν να κοιτάνε το εσωτερικό του με γουρλωμένα μάτια. Μπροστά του στεκόταν ένα τεράστιο αγριογούρουνο. Καλά ακούσατε. Αγριογούρουνο. Είχε περίπου δύο μέτρα ύψος και τρία μέτρα πλάτος. Άνετα χωρούσαν πέντε με έξι άτομα στην ράχη του. Είχε ένα πυκνό σκούρο καφέ τρίχωμα και δύο τεράστιοι χαυλιόδοντες έβγαιναν από το στόμα του.

"Τι είναι αυτό;" της ξέφυγε της Ερμιόνης. "ΑΥΤΗ" τόνισε ο κύριος Τζινκς "είναι η Μπέσι". "Η ποια;" ακούστηκε χορωδιακά από τους τρεις νεαρούς μάγους. "Η Μπέσι! Το μεταφορικό σας μέσο" ο κύριος Τζινκς φαινόταν πολύ ευχαριστημένος. "Μα πως;" ψέλλισε ξανά εκείνη. "Βλέπετε ο κύριος Τζινκς ειδικεύεται στην ανάπτυξη καινούργιων πλασμάτων. Αυτό μάλλον είναι ένα από τις μείξεις του" ο Νέβιλ ψιθύρισε αλλά όλοι των άκουσαν καθώς έλαβε δύο θανατηφόρα βλέμματα. Ο Φρεντ αντιθέτως το διασκέδαζε πολύ. "Λοιπόν άμα σας αρέσει το παίρνετε αλλιώς στο καλό και ο Μέρλιν μαζί σας" ο κύριος Τζινκς πήγε να κάνει μεταβολή να φύγει αλλά η φωνή του Νέβιλ τον σταμάτησε. "Βεβαίως, το θέλουμε!" έβγαλε αμέσως τρία χρυσά νομίσματα και του τα έδωσε. "Θα σας πάει μέχρι το Εθνικό Πάρκο του Ντάρτμουρ" χασκογέλασε ο κύριος Τζινκς. Άρχισε να απομακρύνεται. Ο Νέβιλ γούρλωσε τα μάτια του. Είχε κοκαλώσει.

Αμέσως όλη η παρέα άρχισε να τρέχει από πίσω του. "Τι εννοείται;". "Μα πως θα πάμε από το εθνικό πάρκο στην Λίμνη Loe;". "Είναι σχεδόν μία μέρα περπάτημα από το πάρκο στην λίμνη". "Μα σας πληρώσαμε". Οι φωνές άρχισαν να αυξάνονται και να μπουρδουκλώνονται μεταξύ τους ώστε να μην μπορείς να καταλάβεις τίποτα. Ο κύριος Τζινκς σταμάτησε να περπατάει απότομα, με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι να πέσουν πάνω του. "Τρία χρυσά; Με κοροϊδεύετε; Τόσα δεν φτάνουν καν για το φαΐ της. Η Μπέσι είναι ένας άγριος χοίρος που πάει πιο γρήγορα ακόμα και από το αυτοκίνητο και την θες μόνο με 3 χρυσά; Μόνο μέχρι το πάρκο αλλιώς πλήρωσε" τα μάτια του κοκκίνισαν. Για λίγο νόμιζες ότι είχε γίνει τεράστιος. Ο Ντράκο του πέταξε πέντε χρυσά νομίσματα. "Η Μπέσι θα μας πάει μέχρι την λίμνη Loe! Τέλος" έφυγε σιωπηλός. Όλοι το κοιτούσαν αποσβολωμένοι. Ο Κύριος Τζινκς φάνηκε ευχαριστημένος. "Απλά πες της στα λατινικά ξεκίνα και σταμάτα. Incipio* και subsisto* αντίστοιχα" χασκογέλασε και εξαφανίστηκε.

Πλησίασαν όλοι ξανά τον στάβλο και κοίταζαν τον αγριόχοιρο. Εκείνος -συγνώμη εκείνη-μούγκρισε. Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. Κανένας δεν αποφάσιζε να κάνει το πρώτο βήμα. Ξάφνου ο Φρεντ πλησιάζει το ζώο. "Ο αδερφός μου έλεγε ότι κανένα ζώο δεν είναι κακό εκτός άμα το απειλήσεις. Πιάσε μου τα άχυρα εκεί" ο Φρεντ έδειξε ένα κουβάρι άχυρα στην άκρη του στάβλου. Η Ερμιόνη αμέσως το έπιασε και του το πέταξε. "Καλό κορίτσι". Την χάιδευε και την τάιζε. Το ζώο μούγκρισε ευτυχισμένο. Τότε ήταν που ανέβηκε πάνω του. Ακούστηκε ένα ενοχλημένο μουγκρητό αλλά δεν έκανε τίποτα. Τον ακολούθησε η Ερμιόνη. Μετά ο Νέβιλ και τέλος ο Ντράκο που με δυσπιστία καβάλησε το αγριογούρουνο. "Incipio Μπέσι! INCIPIO" φώναξε ο Φρεντ και το αγριογούρουνο άρχισε να τρέχει.