CMA15: Relieved
Airy's POV
"Eeehhh!! Lumayo ka sa akin Kenth!" Pilit ko siyang tinatulak. Anu ba kasing nangyari sa humag na 'to at nagiging sweet! Like duh?! We hate each ither so much to the point we want to kill eaxh other.
"Just one hug Airy my love." Hindi na ako nakapagpigil at inatake na siya ng air needles. Kaya ayun, iwas ng iwas. Nakakataw rin ang mukha niya habang umiiwas parang 'di nakatae ng ilang buwan! Hahaha..
"Anung nangyayari dito?" Natigilan ako ng makita ang bagong dating. Si Ertis at mukhang hingal na hingal yung tipong parang hinabol ng aso. Yun, nakita niyang nakahandusay si Kenth sa sahig na pinapalibutan ng air needles ko. Sa isang pitik ay nawala iyon paraan para makahinga ng maliwag ang kumag.
"Tss.. nagpapakipot ka nanaman ano Airy?" I glare to her. Nagpapakipot? Kanino? Sa kumag na Kenth? Never. Ni di ko nga gusto yan e. Napahagikgik na lang siya sa isang tabi dahil sa naging reaksyon ko. Napailing-iling na lang ako. Sanan nandito si Watt para may pang-inis sa kanya. Mukhang ginagamit niya ang pagkakataon para maasar ako. And It is working. Just great..
Lumabas na siya ng kwarto habang nakangisi. Muli kong binaling ang tingin kay Kenth na nakaindian seat at umiinom. Umiinom siya ng tubig at itinapat ang nakabukas parin na tumbler sa buhok kaya nabasa rin ito. I don't know pero, napatulala ako. Ngayon ko lang napansin na gwapo rin pala itong si Kenth.
But before I know it.. my heart beats fast like I was being chase by him..
------
"And they happily lived after it.." basa ko sa librong binabasa ko sa ilalim ng puno na kinauupuan ko. I had read this book of how many times na hindi ko na maalala. Napadako ang tingin ko sa cover ng libro.
'Fallen Love'
Parang pinapahiwatig din nito ang kwento ng isang heart broken girl na nasama sa isang mahiwagang paglalakbay at nakilala ang love of hee life. A love between a human and a wizard. Sikat ang nibelang ito sa Devarga. Hindi dahil napakadetalyado ang pagkakakwento nito o pagkakasulat dahil totoo itong buhay at walang nakakaalam kung nasaan na ang pamilya nito.
Authored by: Ashlite Davinci
Ashlite was the younger brother of Nemre. Ang lalaking nagpaibig kay Jillia. Ang babaeng mortal. Kung tutuusin hindi pa tapos ang kwento. It never ended. Walang ganap na katapusan ang kwento dahil biglang na lang silang nawala ng parang bula. Noone knows where they went to.
"Ang seryoso mo ah.." napatigil ako at napaangat ang tingin. Agad na sumimangot ako ng makita ang hudas ng buhay ko. "What do you want hudas-- ay este, Watt?" Hoo! Muntik na akong madulas.
"Woow! Umienglish ka na ngayon a! Nagiging Ace the second ang peg?" Nagpabeky tone pa siya niyan. Napadisgust face ako sa kanya. Ang pangit niya tignan pagnagbebeky tone siya with gesture pa.
"Wag ka nga! Mind your own business jerk." Napangisi siya. Oh he knows I am pissed. Tumayo na ako para umalis na sa lugar na 'yon. And to exit that scenerio pero bago pa ako makalayo ay may kumuha ng wrist ko. Hinatak ito ng kung sino at walang sinayang naniyakao ako ng sobrang higpit. Gusto kong magpumiglas but sarili kong katawan ay ayaw.
"Did I say to you to go missy?" Kahit na hindi ko kita ang mukha niya ay alam kong nakangisi siya. Napapikit ako I dont know ahy but..
I feel comfortable with this feeling.. A feeling that is foreign to me..
-------
Ace's POV
I stared at her face. Isang araw na siyang natutulog at sabi ng doktor ay magigising na siya any moment. Hindi rin ako nakatulog kagabi sa sobrang pagaalala sa kanya. Bumukas ang pintuan at bumungad sa akin ang isa sa prof namin.
"Professor Thlox." Bati using my infamous cold tone. He's the doctor of the school's own hospital as the same time his a professor. "Kagabi ka pa dito Ace, nakakasama sa'yo ang hindi pagtulog. Even if we are not a human, our body process are the same as they have. You need to regrain your lost of energy. " It's more than a command then a advice.
"I will not sleep until she doesn't wake up. " pilit ko pa rin. May inabot siya a aking salamin. Kinuha ko ito at tinignan ang sarili mula rito. My skin is pale gulu-gulo na rin ang buhok ko. I look like a mess. Naramdaman ko ang mainit niyang kamay sa braso ko kaya napalingon ako.
"Kung ayaw mong sumunod, so be it. Basta tatanda mo mahal na prinsipe, wag magpadalos dalos. Kontrolin mo ang sarili. At sana'y wag ng denial baka maagaw pa siya ng iba sa'yo. " Bigla na lang siyang nawala. A teleporter. But what he said keeo echoing in my mind.
'Wag denial baka maagaw pa siya ng iba sa'yo'
'Wag denial baka maagaw pa siya ng iba sa'yo'
Napailing-iling na lang ako to erase that thought. Natamaan ako sa sinabi. I unconciously touch my chest kung saan ang puso ko. It 's heart beat is fast. Whenever I see her face. It react like this. Who are you.really Clarice. Why am I remembering her from you? Kahit na ang layo-layo niyo sa isa't-isa?
Napansin kong gumalaw ang kamay niya kaya napahawak ako roon. 'Clarice?'
-----
Clarice's POV
'Firo!' Tawag ng batang Clarice sa batang lalake na umaakyat sa puno. Hindi siya pinansin ni Firo sa halip ay pinagpatuloy lang ang pag-akyat. Nag-aalala ng lubos ang batang Clarice.
"Firo, bumaba ka dyan! B-baka ma-mahulog ka." Saway ng batang ako. Tumigil ito sa pag-akyat at nilingon ang nagaalalang kalaro. He gave her a assuring smile. "Don't be paranoid Rein!" He chuckled then continue climbing. Ng nakaakyat na siya sa taas ay sinenyasan niya ang batang ako-- wait Rein ang tinawag niya. Ibig bang sabihin ay hindi ako yun?
Ngunit bakit magkamukhang-magkamukha kami? Anung ibig sabihin nito? Umakyat na rin si Rein. Maski takot siya ay sinunod niya ito at nakaakyat naman din siya agad. Inabot ni Firo ang kamay niya at tinulak. Pinaupo niya si Rein sa tabi at itinuro ang mga rosas sa 'di kalayuan.
Nararamdaman ko ang malamig na paligid sa sarili. Ang malabot na bagay sa likod ko na hinahigaan ko at ang presensya ng kung sino sa tabi ko.
"Clarice?" Palihim akong nabigla dahil hindi ko inaasahan na siya pala iyon. Unti-unti kong inimulat ang mata ko. Sinalubong ako ng outing kisame. Nilingon ko si Ace and he look relieved.
"Nasaan tayo?" I uttered at umupo napahawak ako sa ulo ko dahil medyo nahihilo pa ako. Shit! I continue to curse inside ny head.
"Your in the school's hospital. Ng mawala ang kakaibang force feild nakita ka naming nakangiting habang unti-unting nagiging abo si Leron. Ngunit bigla ka na lang natumba. But thank goodness! Nagising ka narin!" Niyakap niya ako ng napakahigpit. Yumakao rin ako at palihim na ngumiti. There's a part of me that I wanted to stay forever like this. With them.. with him..
--------
'Yan po mahaba-haba na ang update haha! Pabawe lang po iyan sa ilang months kong nawala. Hahabaan ko narin po ang updates para sulit! Salamat rin po sa mga nagvovote and for the silebt readers. Magvote naman kayo please? I want feedbacks guys.
And please do Vote and Comment guys!..
♡Stef__12♥
