CMA16: Lullaby
Clarice's POV
"Clarice!!" Sabay na sigaw ng nina Ertis at walang pangaalinlangang niyakap ako. Ngunit bago pa ako mayakap ng dalawa may kumiha ng braso ko at inilagay ako sa likod niya. Kaya ang kalabasan nagkayakap sina Ertis at Airy. Nagtaka sila at napatingin sa taong nasa unahan ako napakunot akk dahil sa ginawa niya. Hindi pa niya tinatanggal ang kamay sa wrist ko mariin niya itong hinahawakan.
"Tss. Are you two crazy, she's still weak. Kakagising lang niya." Hasik ni Ace sa kanila. Napatulala ako sa malaking likod niya samantalang ang dalawang ay nakanganga tapos nanlalaki ang mga mata. Sige pagpatuloy niyo pa ang pagnganga tignan na lang natin kung di pasukin ng langaw yan. Tsk.
"Uyyy.. nagiging protective si Ace!!" They tease him but he ignored them. Nagumpisa siyang naglakad and dahil hindi pa niya biibitawan ang wrist ko na pula na ata dahil sa higoit ng paghahawak.
"Let go of me!!" Sinubukan kong magpumiglas pero hindi niya ito binitawan saglit siyang tumigil but he didn't look at me. "I'm taking to a place.. so quit it!" And he continue na kalgkarin ako.
-------
Pumasok kami sa forbidden forest, nagtaka ako ngunit isinantabi ko ito. I'm enjoying the view of the trees giving to me. Maya-maya pa nakakakita ako ng maliit na kweba dahil kita ko mula dito sa labas ang liwanag na nagmumula sa sa kabilang side nito.
Nagsimula na kaming maglakad sa loob. Everystep we make it echoed sa loob nito. But I'm still bother because Ace didn't hold my wrist anymore, dahil hawak na niya ang kamay ko. Hindi na ako nagpumiglas, alam ko namang wala rin akong magagawa. And ito pa, napakabilis ng tibok ng puso ko to the point na gusto ko ng sigawan at sabihing 'tumigil ka nga! Mas pinapakaba mo ako rito e!'
"We're here. Clarice welcome to my secret paradise." Napamangha ako sa paraisong paligid. May lumapit sa aking fairies. Yes, they exist. Maliliit sila at magaganda, may hawak rin silang iba't ibang element pero nga subs lang ang mga ito. A breeze pass through me paraan para mahawi ang buhok ko.
"This, this is AMAZING Ace!" Inilibot ko ang tingin sa paligid at patakbong pumunta sa mga rosas sa gilid. I love roses, lalong -lalo na ang red one. It symbolizes love. Ramdam ko ang paglapit sa akin ni Ace na taimtim na pinagmamasdan ako. Ngayon lang ako uli nakangiti ng ganito. Simula nung namatay si aunt. I miss her and whenever I see a rose it reminds me of her. She love roses like I do.
"So you like roses, huh?" He whisper. But I still can hear it hindi ko na siya pinansin. Malalago ang mga rosas at napakatingkad ng pagkapula nito. Hindi na ako magtataka alaga sila ng mga fairies e. Nakita ko ang maliit na fairy na lumapit sa akin at parang pinagaaralan abg mukha ko ngunit agad rin itong umalis. Maya-maya pa muli itong bumalik and to my surprise may mga kasama itong iba pang fairies na may dalang isang di ko kilalang bulaklak at inilagay nito sa tenga ko. Nagpasalamat ako.
Hinila nila ang laylayan ng damit ko like saying na tumayo ako. Sinunod ko iyon this time ang buhok ko naman ata ang napagtripan, hinila-hila rin ito but It doesn't hurt. Lumingon ako. Pero hindi ko aakalain ang makikita ko.
"Ace.." I whisper. Nakatayo siya habang nakatingin saakin pinapalibutan siya ng mga fairies at may mga bulaklak rin ang buhok niya na parang tiara ng hari? And he look piss es sa mga fairies. When he gaze to my direction, napanganga siya. Nangunot naman ang noo ko, may dumi ba sa mukha ko? Sabihin niyo.
Naramdaman ko ang pilit na paghila sa akin ng mga fairies. Napapahakbang na rin ako palapit kay Ace. Ganun din siya hanggang two meters na lang ang layo namin sa isa't-isa. "What are they doing?" I ask him.
"Vijke relda Fyus ito ang tawag sa ginagawa nila. Dati sa isang tale na alam ko, ang fairies ng Elven ang nagtatakda ng mga Craxelians na magiging magkasama. Mga nakatakda para sa isa't-isa. Pero walang nakakaalam kung nasaan ang lugar na ito." He pause. Parehas kaming napalaki ang mata. "Maliban na lang kung... ito ang...
LUGAR NA IYON!!" And we got a conclusion.
Napalinga-linga kami sa paligid ngunit mga fairies na nagpaikot-ikot lang sa amin ang nakikita. They are like saying something..
"Se rive colum vox " the fairies' chant. Isa isang umaalis ang nga fairies at unti-unting kaming iniwan. They vanish in a second at may susunod nanamang mawawala. Hanggang kami na lang naiwan. Naramdaman ko ang oagsakit ng dibdib ko napaluhod ako. Agad na tumakbo palapit sa akin si Ace ngunit sumigaw rin ito sakit.
Nawala rin ang sakit at napalitan ng hapdi sa wrist ko. Napatingin ako ro'n at nagulat ako ng makuta ang kukay pink na butterfly tas sa gilid nito ang paglitaw ng A letter.
"What the fuck is this?!" Bulalas ni Ace kaya napadako ako sa kanya. Meron ding marka sa kanya. A blue rose na may naka C letter doon.
Sa di malamang dahilan ay napahikab ako. Napalingon siya sa akin. His expression soften. Hinila niya ako palapit sa puno at walang pasabi na tinabi niya ako sa puno.
"You should take a rest " he commanded. Pinatong niya ang ulo sa balikat ko. "Could you sing for me?" I asked.
For The First Time
♬♪Are those your eyes?
Is that your smile?
I've been looking at you forever,
Yet I never saw you before
Are these your hands holding mine?
Now I wonder how I could have been so blind,
And for the first time
I am looking in your eyes
For the first time I'm seeing who you are,
I can't believe how much I see
When your looking back at me
Now I understand what love is, love is
For the first time, oh yeah ♬♪
And before he can end his song, I fall asleep. His voice, it's like an angel's voice. Perfect to sing a lullaby..
----***--
So yan! Sana inenjoy niyo guys, sorry kung di man kayo kinilig. Hindi po ako eksperto dun e, hindi ko pa naman po ako nakakaeksperiens ng love. Haha! Bawal pa e! Okay, stop na 'tong chika.
Please Vote and Comment.
☆Stef__12★
