21.BÖLÜM

30.5K 1.7K 70
                                    

Poyraz karşısındaki adamın ileride kayınpederi olacağından habersiz ayağa kalkarak elini sıktı.Çatık kaşlarından sinirli olduğunu anlaşılan Tayfun yerine oturmak yerine genç adamın karşısına dikildi.

-" Kızımın bir nişanlısı olduğundan haberim yok .Bu işin aslı astarı ne bilmiyorum Fakat eğer böyle birşey varsa Lale nin elimden çekeceği var ama yoksa o zaman kaçacak delik ara .Çünkü Tayfun Akdağ gibi bir düşman kazanmak istemezsin ."

Kapıyı çarpıp çıkan adamın arkasından bakakaldı Poyraz.Babalara geldik deyimi bu olsa gerekti..



Çağlar anne ve babasından bu yaşta azar yediğine inanamıyordu.Hem annesi hemde babası aynı anda konuşunca iyice iş çığırdan çıktı.

-" Oğlum sen ne dediğinin farkında mısın ?Bir çocuğun olduğunu bize şimdi söylüyorsun.Biz kimiz senin annen baban değil miyiz ? Nasıl böyle bir şeyi bizden saklarsın nasıl !? "

Annesi de buruktu.Torununun ilk yürümesini konuşmasını görememişti.Kadın olduğu için anne tarafı ağır basıyordu.Merakla sesi titreyerek sordu.Mavi gözleri nemliydi.

-"Oğlum ..kız mı erkek mi ?"

Çağlar annesini ağlattığı için kafasını duvara vurmak istiyordu.Annesine bakarak :

-" Kız ..Adı Asya " dedi.

Çağrı da ayakta gezinirken çocuğun kız olduğunu duyunca meraklansa da göstermedi.

-" Emir bugün yanıma geldi ve size izin verdiğini söyledi.Oğlum..Adamın tek kızı ve senden on yaş küçük. Ve sana aşık.Ama sen naptın ? Bunu nasıl açıklayacağız .Sen Aryaya nasıl anlatacaksın!?"

Çağrı yeşil buğulu gözlerini yere dikerek derin bir nefes alıp soludu.

-"Anlattım ama beni terk etti."

Ece ve Çağrı birbirine baktı daha önce aynısını kendileri de yaşamıştı ..

Ama tek farkı çocuk ikisine aitti .Burada çocuk sadece Çağlar a aitti.Ece oğluna baktı.İşi çok zordu.Bir kadın deli gibi sevdiği adamın başkasından olan çocuğunu nasıl sahiplenecekti..Sahiplenirdi belki severdi de ama hep kıskanırdı.Ona ..sevdiği adama kendi kanından bir çocuk veremediği için ..

Arya yanağından boynuna doğru yol çizen gözyaşlarını silse de yerine yenileri ekleniyordu. Islak yüzüne vuran soğuk rüzgarla içi üşüyordu. Yıkılmıştı tüm hayalleri .. Kalbini ona vermişti..Kendini ona vermişti..Güvenmişti . Eline ne geçmişti .Koca bir hiç .Boşanmış ,çocuklu bir adam.

En acıtan da evlenme teklifi beklediği zamanda söylemesiydi. O çocuğun bir günahı yoktu.Kırgın olduğu Çağlar dı.Affedecek gibi de durmuyordu..

Poyraz içeriden gelen seslerle annesinin öğrendiğini anladı.Anahtarı kotunun cebine sokuşturup salona girdi.Hepsi üzgün halde birbirine bakıyordu.Ece oğluna bakıyordu .Arya en yakın arkadaşının kızıydı ve ona da mahcup olacaktı .Tabi Menekşe nin olanlardan haberi varsa..

Akşam saatlerinde Arya aile sofrasında anne ve babasına baktı. Nasıl anlatacaktı nereden başlayacaktı ki ?

Yutkunup hiç dokunmadığı tabağına bakıp gülümsemeye çalıştı.Sonunda sesini bulup tarazlı bir sesle konuşmaya başladı.

-"Anne baba ben ..yani biz ..Çağlar la ayrıldık."

Emir ve Menekşe birbirlerine bakıp biricik kızlarına çevirdiler başlarını. Mavi gözleri dolu dolu olan Arya babasının sorusu ile daldığı tabaktan gözlerini aynı kendi gözleri gibi mavi olan babasına çevirdi.

-"Kızım evlilik tarihinizi beklerken ne oldu birden ? Çağlar yalvarmıştı bana senin için .Bu muymuş sevgisi hemen vazgeçti senden .!"

Menekşe Emirin elini tutup sakinleşmesini istedi.Sanki yıllar önce o da kendisini bırakıp gitmemişti.

-"Arya Bitanem her zaman her kararında yanındayız kızım.Peki niye ayrıldınız ? Ne oldu bu kadar ayrılacak kadar ?"

Arya gözünden akan yaşı silip konuştu zorlukla.

-" Bana yalan söyledi."

Karı koca aynı anda Ne yalanı diye sorunca Arya gözlerini onlara dikip tok sesle konuştu.

-"Bir kızı var .Beş yaşında bir kız çocuğu.."

Menekşe eliyle ağzını kapatırken Emir gözlerini sinirle kapattı.Bu kadarını beklemiyorlardı.Kimse ağzını açıp konuşmadı.Arya dahil hepsi Çağlar'ı sonsuza kadar silmişlerdi..



Lale Nisa dan aldığı haberle az kalsın içtiği kahve kupasını deviriyordu.Poyraz babasıyla mı konuşmuştu.Ne konuşmuşlardı acaba ?Arasa mıydı onu? Ne diyecekti ki adama.

Şey biz seninle seviştik ama ben kaçarken hatırladım.Onu geç te babamla konuşmuşsun ne konuştunuz

Lale dudaklarını büzüştürüp ofladı.Nisa gelen müşterinin saatini yanlış verince olan olmuştu. Lale çalan telefonu ile gözlerini kırpıştırdı.Korktuğu olmamıştı.Arayan annesiydi.

-"Zeynep sultan nasılsın bakim ?"

Gelen sesle az kalsın sesi içine kaçıyordu.

-"Zeynep Sultan yok kızım ben sana Tayfun kralı vereyim .Nerdeysen hemen eve gel.Bugün seni ziyarete gittim.Ama karşıma genç bir adam çıktı.Hemde ne hikmetse bizim Çağrı nın diğer oğlu Poyraz.Tanıdığımı belli etmedim o beni hatırlamadı zaten.Ama bana seninle nişanlı olduğunu söyledi.Gayet te rahattı söylerken.Bu kadar sahiplenici konuşması ve şu saçma nişanlı meselesi benim canımı sıktı.Hemen eve !???"

Lale kuşağından telefonu uzaklaştırıp tekrar kulağına koydu .Ama çoktan telefon kapanmıştı.Elini alnına vurdu.Yarım saat içinde havalimanındaydı.Bavulunu sürükleyip giderken içinden hatta dışından da ettiği küfürlerin tek bir odak noktası vardı.

POYRAZ.

YASAK ELMADonde viven las historias. Descúbrelo ahora