Pardon Bayım!! (Tamamlandı)

''Çünkü onlar Benim.''

Diğer multimedyadaki Baran'nın köpek sevgisi..Snapchatten aldım çaktırmayın sbsnmjskssm

Ha bu arada beklenmedik bir olayla karşılaşabilirsiniz ;)

İyi okumalar..

Geldiğimiz restaurantta duran araba ben inmeden Baran kapımı açınca,şaşırıp ayağımı dışarıya çıkararak destek aldım ve uzattığı elini tuttum."Ne kadar da naziksiniz Bayım?"

"Her zaman yapmam iyi günümdeyim."deyip göz kırptı.

"Normalde yine öküzsün yani.." diye mırıldanınca duymamış olacak ki "Efendim sevgilim bir şey mi dedin?"diye sordu.

Allahtan anlamadı ki rahattım.Öküz lafımı duysaydı varya,elinden çekeceğim vardı emin olun.

Kendimi toparladım hemen ve diğer boşta olan elimi de koluna sardım."Bir şey dediğim yok hayatım.Topuklularla fazla duramıyorum ya ben ayakta.Hamileyim hani.Karnımda aç girelim bir an önce diyorum."

Sonunda dediklerimi toparlayıp hiç bir şey olmamış gibi gülümsedim ve önüme döndüm.Sonrasında zaten mekanın içerisine girdiğimizde bizi hoş bir ortam karşılamıştı. Her yer aydınlatmalarla doluydu ve üzerimdeki kabanımı alan garson bize  hoşgeldiniz diyerek isimlerimizi söylemiş ve bizi en iyi yere,yani manzara gören bir masaya yönlendirmişti. Duyduğuma göre Baran buraya ilk defa değil, çoğu kez burada iş yemekleri ayarlamış,hatta dükkanı kapattırıp yemekli bir toplantı da düzenlemişti. 

Sanırım yanında bir bayan olarak ilk defa buraya gelmişti. Sonuçta karısıydım öyle değil mi? beni istediği yere götürebilirdi. Derin bir nefes alırken bakışlarını üzerimde yakaladım. Bir ara onun karizmatik bakışlarına karşın kalbim hızlansa da alt dudağımı kemirip bacak bacak üstüne attım.

Masanın altında bile öyle dip dibeymişiz ki,sol bacağımı sağ bacağımın üstüne atarken Baran'nın dizine çarpmıştım. Ve şu an dizinden kendi dizime geçen sıcaklıkla ona karşı bakıp gülümsedim. Tek kelime bile etmiyor,konuşmuyorduk. 

Garsona sipariş verirken,çok fazla yağlı olmayan Rokfor soslu peynirli bir bonfile söyledim. Etrafıma şöyle bir göz gezdirirken tam çaprazımda tanıdık suratları görür görmez yüzüm düşmüştü. 

Baran'ın bile bana sorduğu soruyu duymamış yanıtsız kalmıştım.Ama Garson gidince bu halimi anlayıp masadaki elimi tutup ''Ne oldu birden suratın astı?'' diye sordu.Başımı yeniden beni evlatlık olarak alan aileme bakınca Baran  ağzından ''Hassiktir.. '' diye bir küfür koyuverdi. ''Valla Maral yemin ederim bunların burada olduğunu bilmiyordum sana yemin ederim ki..'' deyince gözlerimi sakince kapatıp açtım.

Beni görmüşlerdi..

Sakin Maral..Sakin.

Her şey yolunda ve en önemlisi de karnında taşıdığın  minik bir canın var.Onu da kendini de üzme..