I'm not your enemy -Drarry

Podziękowania

Dawno, dawno temu żył sobie smutny fangirl, który w przerwie między uczeniem się odmiany czasowników przez osoby po hiszpańsku, a zastanawianiem się jak wielkim przegrywem życiowym jest, postanowił, że rozwinie one-shota, którego zaczął w przypływie nudy pisać na wakacjach. Dodał kilka zdań, kilka wyciął i tak na Wattpadzie pojawił się pierwszy rozdział I'm not your enemy. Pisanie „nie do szuflady" zaczęło podobać się fangirlowi, który postanowił dodawać kolejne rozdziały. Fangirl toczył walki z brakiem weny, czasu i zapału, w których zawsze pomagali mu dobrzy ludzie czytający jego wypociny. Każde powiadomienie o nowym komentarzu czy gwiazdce wywoływało na twarzy fangirla coraz szerszy uśmiech. Ostatecznie, smutny fangirl stał się smutnym fangirlem z uśmiechem na twarzy, za co dziękuje wszystkim razem i każdemu z osobna, kto poświęcił swój czas i zajrzał do tego fanficzka, zostawił gwiazkę i/lub komentarz i wiecie co? Fangirl stał się aŁtoreczką! Pisanie Drarry dodało fangirlowi odwagi, by wrzucić na Wattpada jedno ze swoich dzieU (kolejne bzdury o szpitalu psychiatrycznym i głosach w głowie, ale wpaść można). Fangirl teraz, o godzinie 23:56, pisząc te podziękowania nie może uwierzyć, że jego pierwsze dzieUo z Wattpada dobrnęło do końca i, mimo permanentnego braku pomysłów, nie potrafi wyobrazić sobie, jak to teraz będzie bez pisania Drarry (może skupi się na nauce? Nieee... fangirl taki nie jest)

P. S. Fangirl chętnie przytuli fajne angielskie fanficzki do tłumaczenia i ściska wszystkich, którzy dobrnęli tutaj <3