In love with my brother (voltooid)

Hoofdstuk 2

Tot nu toe heb ik nog geen lezers, maar dat maakt niet uit haha! Hier is hoofdstuk 2!

Jason's POV

We zijn nu al een paar minuten in het restaurant en ik heb nog steeds niets gezegd, ik zit naast Laura en mijn moeder zit tegenover me met Marc naast haar. Ik rol met mijn ogen als ze beginnen te zoenen en zucht. "Wat een leuk diner," mompel ik in mezelf, maar blijkbaar zei ik het luidop want ik hoor Laura lachen.
"Ik vind het schattig om mijn vader zo te zien," zegt ze. "Ik ben trouwens 16 en jij?"
"17," zeg ik snel en eet verder.

Na het eten ga ik zo snel mogelijk naar de wc en als ik terug ben vraag ik om te vertrekken.
"Wij moeten jullie nog iets vertellen," zegt Marc met een glimlach terwijl hij klef doet met mijn moeder.
"Zeg het dan," zegt Laura ongeduldig en ik blijf gewoon kijken naar Marc die grinnikt. Welke man grinnikt er? Dat is iets wat je als man niet doet!
"Jason en Rosa komen bij ons wonen!" Laura begint te gillen en omhelst mijn moeder en haar vader, daarna komt ze naar mij, maar ik duw haar van me af.
"Wat bedoel je met samen wonen?" Roep ik boos en ik zie dat iedereen me aankijkt, maar wat kan mij het schelen.. "Heb ik nog wel iets te beslissen over mijn eigen leven? Wanneer en waar gaan we wonen?" Ik begin hard te lachen, dit is echt onzin. "Ik ga echt niet samenwonen met haar of met hem!" Zeg ik terwijl ik naar Laura en Marc wijs.

"Jason!" Roept mijn moeder. Ik kijk haar boos aan en ga dan naar buiten, ik ga zitten op het bankje dat aan de overkant van het restaurant staat. Ze kent hem nog maar net en ze gaan nu al samenwonen? Wat een onzin, dit is gewoon belachelijk!
"Kan ik je even spreken?" Hoor ik iemand vragen, ik kijk op en zucht als ik zie dat het Laura is.

Laura's POV

"Ik zal wel even met hem praten," zeg ik als ik naar buiten ga en loop naar Jason toe die op op een bankje zit. "Kan ik je even spreken?" Vraag ik als ik voor hem sta, hij zucht maar doet toch even daarna zijn mond open.
"Ga maar zitten." Ik ga naast hem zitten en glimlach.
"Ik vind het ook raar en het gaat inderdaad snel, maar ze zijn gelukkig," begin ik en zucht dan terwijl ik even naar mijn schoenen staar. "Mijn vader is niet zoals alle andere mannen, hij is trouw en zou nooit je moeder bedriegen of haar pijn doen. Hij houdt echt van haar."
Ik kijk weer naar hem op en staar in zijn mooie bruine ogen, ze zijn zo mooi! Even denk ik om hem te zoenen, maar dan denk ik er weer aan dat ik hem niet ken en hij mijn broer is. "En wat heb ik daar aan?" Hoor ik hem zeggen. Ik haal mijn schouders op, "gun je moeder het gewoon, ze is gelukkig."
"Ik weet niet.."
"Doe het nou gewoon voor haar," ik sla mijn armen om hem heen. "Euh.. Sorry," zeg ik als ik weer uit dromenland ben. Wat ben ik toch zo dom! Ik kijk weg en voel dan twee sterke armen om me heen, ik draai me meteen weer om en kijk recht in die twee mooie bruine ogen. "Maakt niets uit," zegt hij met een glimlach en ik leg mijn armen om hem heen. Dit voelt zo goed!! Laura, nee! Dit kan niet, hij is je broer!
"Je gaat het echt geweldig vinden in ons huis!" Ik laat hem los en zie dan onze ouders, ik glimlach en bloos een beetje.
"Komen jullie dan nu? Jason en ik moeten onze spullen nog pakken en we kunnen wel wat hulp gebruiken," zegt zijn moeder. Ik knik en loop samen met Jason naar de auto.

Ik loop naar de kamer van Jason en klop op zijn deur, als ik 'ja' hoor ga ik naar binnen. Ik kijk hem even aan en bijt op mijn lip als ik zie dat hij geen shirt aanheeft, zijn lichaam is prachtig! Hij lacht als hij ziet dat ik naar hem staar en ik kijk naar mijn voeten terwijl ik lichtjes begin te blozen.
"Je moeder zei dat ik je misschien wat kon helpen," zeg ik en sluit de deur achter me.
"Dat kun je zeker," zegt hij met een grote glimlach en gaat op zijn bed zitten.
"Dus.. Wat kan ik doen?"
"Kom eens even hierheen."
Ik ga naar hem toe en kijk hem dan vragend aan, hij klopt met zijn hand op de plek naast hem op het bed en ik ga zitten. Ik glimlach en kijk in zijn mooie ogen.

"Sluit je ogen even, ik wil je iets laten zien," zegt hij terwijl hij zijn hand op mijn been plaats. Wat is hij van plan? Ach, vast niet veel.. Ik sluit mijn ogen en wacht tot hij zegt dat ik ze weer mag openen, maar hij zegt niets. In plaats daarvan voel ik zijn lippen op de mijne.
Ik schrik en ga met mijn hoofd wat naar achteren, ik zie hem grijnzen. Ik kijk weer diep in zijn mooie bruine ogen en sluit mijn ogen als hij weer dichterbij komt. Hij vraagt toestemming met zijn tong en die geef ik hem maar al te graag.

Als we geklop op de deur horen stoppen we en glimlacht hij naar me, hij staat op en opent dan de deur.
"Ben je klaar?" Vraagt zijn moeder met een grote glimlach.
"Ja, ik kom zo naar beneden."
"Oke, we wachten wel in de auto," hoor ik haar zeggen terwijl hij de deur weer sluit.

Ik sta op en net als ik naar beneden wil gaan houd hij me tegen en legt zijn handen op mijn heupen terwijl hij me zachtjes tegen de muur duwt. Hij grijnst en ik leg mijn handen om zijn nek. "Ik wist wel dat je het leuk zou vinden," fluistert hij in mijn oor en laat me dan los. Hij loopt zonder nog iets te zeggen naar beneden en ik sta daar maar te denken over wat er allemaal is gebeurd.
Hij zoende me! Dit kan gewoon niet waar zijn! Ik denk weer aan zijn mooie bruine ogen en glimlach breed.

Na een paar seconden kon ik me alweer vermannen en ging ik in de auto zitten waar Jason naar me knipoogde. Ik weet niet wat dit precies is, maar het bevalt me wel, alleen zouden onze ouders het nooit goed vinden.

Jason's POV

*Volgende ochtend*
Ik sta op en loop naar mijn badkamer die gewoon naast mijn kamer staat. Ja, je hoort het goed! Marc is rijk en heeft een heel groot huis met alles wat je maar kunt bedenken in, het is echt prachtig en ik ben blij met dit huis, maar dat verandert nog steeds het feit niet dat hij mijn 'nieuwe vader' wordt. Ik neem een lekkere warme en lange douche en als ik aangekleed ben loop ik naar beneden waar iedereen al aan tafel zit te ontbijten.

"Goedemorgen," zeg ik en iedereen zegt hetzelfde tegen me terug. Ik smeer een boterham met Nutella en eet hem op, daarna eet ik nog een grote kom cornflakes en een appel.

Marc en mijn moeder waren even naar de keuken om waarschijnlijk super klef te doen. "Jij eet ook niet bepaald weinig," zegt Laura als we klaar zijn met eten en ik denk meteen weer aan gisteren. Ik had haar gezoend en ik weet dat ik het beter niet had gedaan, maar ik kon het gewoon niet laten. Ik glimlach en ik zie haar weer lichtjes blozen waardoor ik begin te lachen. 

"Wat?" Vraagt ze terwijl ze naar de grond kijkt. Ik leg mijn wijsvinger onder haar kin en duw die zachtjes weer omhoog zodat ze me moet aankijken, "Je bent zo mooi en schattig als je bloost," fluister ik in haar oor en druk een kus op haar voorhoofd net voordat ik naar mijn kamer ga.

Aangepast op 23/12/2014