In love with my brother (voltooid)

Hoofdstuk 11

Laura's POV

Ik doe mijn shirt en rokje uit en pak dan een oversized paarse sweater uit mijn kast, maar net op het moment dat ik hem aan wil doen komt Jason binnen zonder op de deur te kloppen.
"Nice," zegt hij met een grijns en slaat zijn handen om me heen. Hij knijpt even in mijn kont en ik bloos. Ik sta in mijn lingerie tegenover hem, waarom heb ik dit altijd voor?
"Euh.. Ik ga me even omkleden," zeg ik en doe zijn handen van me af. Ik buig voorover om mijn sweater te pakken die ik op de grond had laten vallen toen hij binnenkwam. Hij lacht en slaat me op mijn kont.
"Au! Waar was dat voor nodig?"
"Ik kon het niet laten," zegt hij met een knipoog en ik loop naar mijn badkamer. Ik doe mijn sweater aan en doe mijn haar in een staart. Een short of broek doe ik niet aan, de sweater komt laag genoeg en ik heb ook niet veel zin om nu een broek aan te doen.

"Je zag er daar straks veel beter uit," zegt Jason met een zucht als ik mijn kamer weer binnen kom lopen.
"Bedankt, je bent echt zo lief!" Zeg ik sarcastisch en ga op mijn bed liggen.
"Graag gedaan, schat!" Hij komt naast me zitten en drukt een kus op mijn voorhoofd. "Kom eens hier zitten," hij slaat met zijn hand op zijn been en ik grinnik terwijl ik op hem ga zitten.
"Heb je je wel echt gedoucht?" Vraag ik als ik toch nog een zweetgeur ruik. Het is niet zo erg als daar straks, maar je ruikt het toch nog een beetje.
"Ja, hoezo? Stink ik nog altijd?" Vraagt hij terwijl hij aan zijn oksel ruikt. Ik lach en knik, hij lacht ook en legt zijn armen om me heen. Hij drukt me tegen hem aan en ik leg automatisch mijn hoofd op zijn schouder, dit voelt goed. Ik voel me veilig bij hem. Zo blijven we een hele tijd liggen tot mijn telefoon begint te trillen op het nachtkastje. "Het is mijn vader," zeg ik en neem op.

"Heey, pap! Hoe gaat het?" Vraag ik door de telefoon.
"Goed en hoe gaat het met jou en Jason?"
"Met mij gaat alles goed en met Jason denk ik ook," zeg ik met een grote glimlach als hij zacht begint te lachen. Hij is zo schattig!
"Dat is goed! Ik wilde even zeggen dat we overmorgen terug naar huis komen."
"Oh, waarom? Is er iets?"
"Rosa heeft haar been gebroken, ze viel over het tapijt van het hotel."
"Omg! Gaat het wel met haar?"
"Ja hoor, we komen overmorgen weer naar huis. Tot dan, schat!"
"Doei!" Ik leg mijn telefoon weer weg en Jason glimlacht naar me. Hij drukt kusjes in mijn nek en ik moet lachen, na een tijdje stopt hij en blijft naar me staren zonder iets te zeggen.
"Waarom kijk je zo naar me?"
"Er is iets hè?"
Ik knik en bijt zacht op mijn lip, "je moeder heeft haar been gebroken en onze ouders komen dus overmorgen al naar huis."
"Oh wat jammer, ik begon aan dit te wennen," hij lacht en drukt een kus op mijn lippen.
"Ik ook," zeg ik en kruip weer dicht tegen hem aan.

"Ga je ook slapen?" Vraagt hij, het is ondertussen al 1u in de ochtend. We hebben de rest van de avond nog wat tv gekeken, een spelletje op Jason's ps3 gespeeld en natuurlijk gegeten.
"Ja, maar jij kunt beter naar je eigen kamer gaan." Ik had niet weer zin in een snurkende Jason..
"Oh waarom? Heb ik iets verkeerd gedaan? Als het zo is, dan spijt het me."
"Je snurkt en ik kon niet slapen door jouw lawaai."
Hij begint te lachen en drukt een kus op mijn wang, "Dan maak je me de volgende keer gewoon wakker."
"Vind je dat niet erg?"
"Nee hoor."
"Oke, dan mag je blijven," zeg ik met een glimlach en samen kruipen we onder de lakens. Ik druk me tegen hem aan, hij slaat zijn arm om me heen en zo vallen we in een diepe slaap zonder gesnurk.

*Volgende ochtend*
Ik word wakker van een harde knal, ik maak Jason wakker en kijk hem met grote ogen aan. "Volgens mij zijn er inbrekers," zeg ik zacht en hij lacht. "Niet lachen, ga kijken!"
"Ik ga al," zegt hij en loopt in zijn boxershort uit mijn kamer. Ik pak een houten stok die ik onder mijn bed heb liggen en loop dan Jason achterna. We lopen samen heel voorzichtig de trap af en luisteren vanwaar het lawaai komt.
"De keuken," fluister ik in zijn oor en dan gaan we samen naar de keuken. De deur van de keuken gaat open en ik gil, ik hoor Jason lachen en stomp hem in zijn maag als ik zie dat het gewoon mijn vader en Rosa zijn.
"Oh sorry dat ik je liet schrikken, dat was echt niet mijn bedoeling," zegt Rosa en kijkt mijn vader boos aan die ook met me staat te lachen.
"Ik dacht dat jullie pas morgen zouden komen?"
"Dat was ook zo, maar Rosa had nog meer last gekregen van haar been, dus zijn we maar meteen vertrokken," zegt mijn vader die me omhelst.
"Hoe gaat het met je?" Vraagt Jason aan zijn moeder die ondertussen al gaan zitten is op de bank.
"Het gaat wel, heb nu pijnstillers."
"Veel beterschap," zeggen Jason en ik tegelijk en we lachen, maar stoppen snel als we doorhebben dat onze ouders ons raar aankijken.
"Jason, ga alsjeblieft wat kleren aantrekken," zegt zijn moeder streng en hij gaat naar boven.
"Jij ook, Laura," zegt mijn vader daarna en ik doe maar wat hij zegt. Ik doe een mintgroen jurkje aan, doe mijn make-up en laat mijn haren los. Ik loop naar Jason's kamer en glimlach naar hem als ik hem op zijn bed zie liggen, nog steeds in alleen zijn boxershort.
"Bad boy," zeg ik met een glimlach en ga op hem zitten. Hij drukt me tegen zich aan en kust me, we stoppen als er op de deur wordt geklopt.
"Wat nu weer?" Mompelt hij zacht en ik ga maar snel in zijn badkamer staan.

"Nee, ik heb niets met haar!" Hoor ik Jason boos roepen. "Het kan me niet schelen dat één van je vriendinnen ons zogezegd heeft zien zoenen op straat!" Ik druk mijn handen op mijn oren en ga op de grond zitten, ik kan er gewoon niet tegen.
Na een paar minuten komt Jason met een boos gezicht de badkamer in, trekt me recht en slaat zijn armen om me heen. "Ik hou van je," fluistert hij in mijn oor en drukt een kus op mijn wang.
"Ik ook van jou," ik druk mezelf tegen hem aan en sluit mijn ogen voor een paar seconden.
"Ik laat niemand tussen ons in komen, vergeet dat niet!" Ik knik en hij laat me los. "Nu moet je echt gaan, anders gaan ze ons doorhebben." Hij drukt nog een lange kus op mijn lippen en dan ga ik heel voorzichtig weer naar mijn eigen kamer.

Na een paar minuten nadenken op mijn kamer ga ik weer naar beneden en ga naast mijn vader zitten aan tafel die rechtover Rosa zit. Ik pak zonder iets te zeggen wat cornflakes en eet het op. Jason komt ongeveer 2 minuten na mij naar beneden en komt voor me zitten, ik bijt zacht op mijn lip en ontwijk zijn blik. Waarom zou hij ruzie maken met zijn moeder om mij? Zou ik ruzie maken met mijn vader als hij iets over Jason zou zeggen? Ik weet het niet en ik wil het ook niet weten.
"Wat ga je vandaag doen?" Vraagt mijn vader, ik negeer hem en eet verder. "Laura, ik vroeg je wat!" Zegt hij boos en ik schrik. Waarom is hij zo boos? Hij is nog nooit boos geweest op me, waarom nu dan wel?
"Zo bedoelde je vader het niet," zegt Rosa snel en kijkt mijn vader weer even boos aan.
"Sorry, vertel maar wat je gaat doen." Hij glimlacht naar me, maar ik zie  dat het nep glimlach is.
"Ik ga Emily vragen of ze wilt komen zwemmen en anders ga ik naar het skatepark."
"Leuk en wat ga jij doen, Jason?"
"Ik weet het nog niet, als ik van Laura en Emily mee mag in het zwembad dan ga ik dat doen." Hij geeft me een duwtje tegen mijn been met zijn voet en ik schrik even, maar doe dan daarna net of er niets gebeurd is.
"Dat mag, ik ga nu naar boven." Ik loop zo snel als ik kan naar mijn kamer en laat me op mijn bed vallen. Dit wordt nog een moeilijke dag!

Het is maar een klein hoofdstukje, maar het is tenminste iets! :) Nog eens bedankt voor de stemmen en de leuke reacties, jullie maken me echt blij! <3
Ik ga deze week meer updaten, want het is VAKANTIE!! :D Haha ja, dus zie jullie wel bij het volgende hoofdstukje weer! ;)

Aangepast op 24/12/2014