In love with my brother (voltooid)

Hoofdstuk 14

Laura's POV

Ik word wakker van mij wekker en gooi hem op de grond als ik hem niet stil krijg. "Ja, nu ben je wel stil hé!" roep ik boos en ga dan onder de douche staan. Ik blijf daar een hele lange tijd staan, nadenkend over wat Jason gisteren tegen me zei. Volgens mij houdt hij wel echt van me, maar het gaat eerder om onze ouders die het niet goed gaan keuren en tegen ons gaan roepen. Ik haat het als mensen tegen me roepen, ik kan er niet tegen. Op dit soort momenten mis ik mijn moeder enorm, ze hielp me altijd als er iets was, maar ik heb er zelf voor gekozen om bij mijn vader te gaan wonen. Snel was ik mijn haren en droog me dan af, mijn haren doe ik in een knot (of dot, idk wat jullie er tegen zeggen.) Dan doe ik een simpele jeans short met studs en een donker blauw topje aan. Mijn zwarte vans doe ik ook weer aan samen met wat armbanden en mijn mockingjay ketting van the hunger games. Voor make-up doe ik alleen wat mascara en eyeliner op, daarna loop ik rustig de trap af. Ik pak een potje kersen yoghurt uit de koelkast en ga op de bank zitten, ik pak de afstandsbediening en doe de tv aan. Na een tijdje zappen van post naar post, zie ik eindelijk een bekend programma, the walking dead! Mijn lievelingsserie! Het is de tweede aflevering van seizoen 1, ik herken het stukje waar Rick in de tank zit, die omsingeld is door zombies en Glenn hem eruit helpt. Wat is Glenn toch een schatje!
Ik schrik als ik Jason opeens naast me zie zitten op de bank en blijf naar hem staren. Hoelang zit hij hier al en waarom? "Hey," zeg hij met een glimlach en drukt snel een kus op mijn wang. Hij kijkt even om zich heen of mijn ouders die in de keuken zijn het niet hebben gezien, gelukkig niet.
"Hoelang zit je hier al?" Ik kijk weer verder naar twd en zie dat Rick ondertussen al samen met alle andere op het dak staat te bespreken over hoe ze daar ooit nog weg kunnen gaan.
"Lang genoeg om te weten dat je the walking dead ook leuk vindt," hij lacht en glimlacht lief naar me. Hij is zo schattig! Nee, Laura! Zo mag je niet denken!
"Klopt, ik kijk het normaal altijd met mijn vader." Net op het moment dat ik dat zeg komt mijn vader uit de keuken. "Hé! The walking dead is bezig en je zegt niets?" Ik lach en hij komt tussen Jason en mij zitten.
"We hebben de drie seizoenen op dvd!" Ik zucht en Jason staat op, als hij bij de deur staat doet hij een teken naar mij dat ik hem moet volgen. "Ik ga even naar het toilet," zeg ik, maar mijn vader hoort me niet. Ik volg Jason tot we bij de deur van zijn kamer staan en kijk hem vragend aan.
"Heb je al besloten wat je gaat doen?" Vraagt hij terwijl hij tegen de muur naast de deur van zijn kamer gaat staan.
"Nee en ik wil die keuze ook niet maken, Jason." Hij komt naar me toe en duwt me zacht tegen de muur, hij drukt zijn lippen heel zacht op de mijne en kijkt dan diep in mijn ogen. Ik bijt zacht op mijn lip, hij is zo sexy! "Denk er nog maar even over na, kom maar naar me toe als je iets hebt besloten," hij opent de deur van zijn kamer en sluit hem dan.
Ik loop weer naar beneden en zeg tegen mijn vader dat ik naar het park ga, na een kwartiertje stappen ben ik er al. Ik ga op een bankje zitten en sluit mijn ogen, even nadenken over de situatie kan geen kwaad. Wat nou als ik gewoon doe alsof ik geen gevoelens heb voor Jason waar mijn ouders bij zijn en als ze er niet zijn wel? Of moet ik het mijn ouders gewoon vertellen? Maar waarschijnlijk als ik het ze vertel gaan ze schreeuwen en dat wil ik niet. Kom op, Laura! Denk! Ik zie Jason's perfecte glimlach in mijn gedachten, denk aan alle leuke momenten die we samen hadden en besluit dan toch om voor mijn eerste optie te gaan: ik doe gewoon alsof er niets tussen ons is als onze ouders erbij zijn. Ik kan Jason niet vergeten en ik kan hem ook niet zomaar negeren en doen alsof er niets is gebeurd. Ik zucht en pak mijn mobiel, ik ga hem meteen een berichtje sturen!
Heey, het spijt me zo! Ik heb eens goed nagedacht en ik wil je niet kwijt, je betekent te veel voor me! Kunnen we niet gewoon doen alsof we geen gevoelens voor elkaar hebben waar onze ouders bij zijn? Hou van je! x -L
Na een paar minuten krijg ik een antwoord van hem, ik glimlach en open het berichtje.
Is goed, hou ook van jou! x Zijn onze ouders morgen niet een hele dag werken? ;) xx -J
Volgens mij wel, wat ben je van plan? x -L
Dat zie je dan wel! x Tot morgen, schat! xx -J
Oke, tot morgen! x -L
Nu ben ik echt benieuwd, maar ik moet volhouden! Het is maar één dag, dat lukt me wel! Ik heb tenminste mijn Jason terug, dat is al een begin! Glimlachend loop ik weer naar huis met een hele hoop tassen vol met kleding in mijn handen, ik ga altijd shoppen als ik blij ben. Ik loop naar mijn kamer en leg alle nieuwe kleding in mijn kast. "Het eten is klaar," hoor ik Rosa roepen. Ik open mijn kamerdeur en ik zie Jason ook net uit zijn kamer loopt, hij glimlacht en komt naar me toe.
"Kom je morgen dan naar mijn kamer als onze ouders weg werken zijn?" Fluistert hij in mijn oor en ik knik, hij grijnst even en drukt een lange kus op mijn lippen. Daarna lopen we samen naar beneden en gaan rechtover elkaar zitten aan tafel, we kijken voortdurend naar elkaar tijdens het eten. Hij kijkt me al heel de tijd met een speelse glimlach aan en ik moet ervan blozen, ik ga dan ook snel als mijn eten op is naar mijn kamer om te slapen. Nog maar een paar uurtjes en dan kan ik eindelijk weer eens bij Jason zijn en doen wat ik wil!

Aangepast op 24/12/2014