Flademian Monarchy 1: Drive Myself Crazy Be (Completed) [Unedited] R-13

XXII

"Good morning, kamahah-mahalan ko." Sabi ni Wilson na inakap ako mula sa likuran at pagkatapos ay pinaghahalikan ako sa leeg.

The past two weeks was nothing but bliss. It's more like a fantasy. Sa sobrang kaligayahan na ipinadarama niya sa akin palagi ay parang ayaw kong maniwala at pawang hindi totoo ang mga nagaganap. He's too good to be true. Kung paniginip lang ang lahat ng ito, ayoko nang magising kailanman. I'd rather be trapped in this world him. Ganoon ko siya kamahal.

Dalawang linggo na nga ang nakalipas pero mukhang naligayahan ang magulang ko sa pagi-stay nila sa France at hanggang ngayon ay hindi parin sila bumabalik. Napagkasunduan namin ni Wil na sa pagbalik na lang nila namin ipapaalam ang tungkol sa kasalan na naganap sa amin.

"Wil, stop. Wala tayong maaalmusal kapag ganyan ka nang ganyan." saway ko sa kanya. Though making love with him was like heaven, it's seriously tiring and exhausting. Ilang beses na ba kaming nalipasan ng gutom nang dahil doon? But what can I do, he's the most delicious meal I've ever had. But my body needs food, a real one.

"Ikaw na lang ang aalmusalin ko." Sabi niya pa na tila nangaakit. Sinapo ko siya sa mukha. We have to at least regain our energy back. It was along battle last night at baka kung ano pang masama ang masabi ng magulang ko kapag nakita nila kaming dalawa na mistulang hapo at pagod na pagod.

"Manahimik ka. Mamaya na ang balik nila Papa, ganun din si Ethan. Dapat nga pinaghahandaan mo na ang sasabihin mo sa kanila eh. Tapos gusto mo nanamang humirit? Ayoko na. Pagod na 'ko." Sabi ko pa. Ngumuso naman ang asawa ko.

"Anong sasabihin ko?" Nagpapaawa pang sabi niya.

"Ewan ko sa'yo. Diplomat ka pero naubusan ka ng speech?"

"Eh sabihin ko kayang buntis ka na ka inaya agad kitang magpakasal?"

"You should know my father right now. He'll demand for a test if it's necessary."

"Eh ano nga?" Mistulang namomroblema ang itsura niya.

"Ewan ko sa'yo. Maupo ka na diyan ang magluluto ako ng almusal." Sabi ko sa kanya.

"I didn't know you know​ how to cook." Sabi niya.

"Actually nagpaturo lang ako kay manang Eva noong isang araw. Yung isa sa mga tenant mo dito. Iniwan mo kasi ako kasi sabi mo may biglaang meeting ka. Na-bored ako kaya sabi ko maglibot-libot muna ako tapos nakasalubong ko siya." Paliwanag ko at tumango-tango lang siya.

Muli niyakap niya ako at hinalikan sa noo.

"Sana pala nagpadala ako ng security kay Mr. Berns. Paano kung may nangyari noong wala ako?" Nagaalalang sabi niya. Kung minsan talaga kung makapagsalita siya ay parang si Papa.

"Wil, you're overreacting​."

"I know. But just to be sure. Ang hirap palang magasawa.  Kung alam ko lang, nag-hire muna sana akong ng mga guards."

"So nagbago na ba ang isip mo? Kung gusto mo, pagbalik natin ng city, mag-file na agad tayo ng annulment."

"Ito naman, gusto ko lang na lagi kang protektado."

"You're just like Papa. You're always treating me like a child." Inis pang sabi ko.

"That's not true kamahal-mahalan ko." Pagaamo niya sa akin at pagkatapos ay inakap ako mula sa likod at muling pinaghahalikan ako sa leeg.

"If you're​ not gonna stop what you're doing right this very moment, you're​ not allowed sleep in my bed tonight." Sabi ko. Ganyan siya pag gusto niya akong amuhin, lahat ay idadaan niya sa landi. Mabilis siyang tumalima ay tinanggal ang pagkakaakap sa akin.