Flademian Monarchy 1: Drive Myself Crazy Be (Completed) [Unedited] R-13

XXIV

After I secured my wife in that passage, I immediately got myself ready. Something wasn't right, and I know it. Mabilis kong isinuot ang bulletproof vest at lumabas. Palagi kong dala iyon kahit saan ako mapunta. Simula nang mapasama ako sa lihim na grupo ni Mr. Berns noon ay nakasanayan ko nang gawin iyon pagkat hindi naman ako magaling humawak ng kahit anong armas. In fact, ako lang yata sa grupo namin ang hindi gustong humawak ng baril.

There's a lot of things in this world that's​ lot more dangerous than a gun and I'm confident enough that's I'm one of those things​. Kung ano man ang nangyayari sa labas ay siguradong delikado. Mr. Berns sent me the red signal. Everyone in our group has this special signal button. Minsan palang namin itong nagamit at iisang beses palang may nangyari noon na ganitong threat.

I got my earpiece on set at tinawagan ko Mr. Berns para malaman kung anong nangyayari pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. Napagpasasyahan kong si Mason nalang ang tawagan at hindi naman nagtagal ay sinagot niya iyon.

"We need you." I said.

"I know. I'm on the rooftop in some building, three kilometer away from you. These guys got something that's mine." Seryosong sabi niya. I know there's a gun pointed at this place somewhere. That's he's thing. Long range sniping.

"Mase, bakit ang layo mo?! Kailangan ka namin dito!" Natatarantang sabi ko. Muli ay may narinig akong malakas na pagsabog. Napayuko ako. Unti-unti ay nabalot ng usok ang paligid kaya agad akong lumabas ng gusali. Lahat ay nagkakagulo. Ang mga nagbabantay sa parteng ito ng Prime ay nakita kong nakahandusay sa sahig at mistulang walang malay.

"Anong na ang lagay? I can't see anything from down here. Masyadong makapal ang usok." Patukoy ko sa tanawin niya mula sa itaas. Nagkanda ubo ako sa dahil sa usok.

"Fuck! I can't see anything from here either. Just wait for me, I'm coming." Mura niya sa kabilang linya. Pinuntahan ko ang mga nakahandusay na bantay pero tama ako pagkat wala na silang pulso. Ayaw ko man, ay kailangan ko silang iwan para puntahan ang ugat ng kaguluhan. Kinuha ko ang baril ng bantay, just in case I'll be needing it.

Agad kong tinungo ang west wing kung saan nanunuluyan ang mga kamahalan. Hindi pa man ako nakakapasok ay may narinig na akong putok ng baril mula sa loob. Nagmadali akong pumasok. Katulad nang sa east wing, lahat ng mga bantay nakahandusay, duguan at mga walang buhay.

"Mr. Berns!" Sigaw ko pagkakita ko pa lang sa kanya. He's lying on the floor at may tama siya sa dibdib.

"Wil-." He hold me on to me. Mahigpit ang pagkakakapit niya na tila ba ay may gusto siyang sabihin pero hindi niya magawa. Instead, he just looked at me straight in to the eye, I know he wanna say something pero walang salitang lumabas sa bibig niya. I can feel his grip loosens, hanggang sa umubo siya na may kasamang dugo. Nanghihina ako sa nasasaksihan ko. I wanna do something to help him pero alam kong huli na ang lahat. Tuluyan ng bumaksak ang kamay niya. In this life, I lost a father for the second time. I just wanna kill the person who did this to Mr. Berns.

Hindi pa man tuluyang nagsi-sink in sa akin ang pagkawala ni Mr. Berns ay nakarinig muli ako ng putok ng baril. Nagmula sa itaas ang ingay. Agad akong ko umakyat sa itaas. Naging dahan-dahan ang mga kilos pagkat hindi ko alam kung ilan ang kalaban.

I'm not that far from their majesty's bedroom and I just saw a man, he was holding the king. And the other one is pointing the gun on the prince's head. Hindi ko masyadong makita kung ilan talaga ang may hawak sa mga kamahalan kaya't dahan-dahan akong lumapit sa dalawang bantay na nasa pintuan malapit sa hagdan.

I twisted the man's head. Akmang babarilin pa sana ako nung isa pero bago pa man niya nagawa iyon ay nataga ko na siya ng kutsilyong nakuha ko mula sa lalaking binalian ko ng leeg at hinulog ko siya sa hagdan. Mukhang walang nakarinig sa ginawa ko pagkat abala sila sa pagbihag sa mga kamahalan. Unti-unti akong lumapit sa pintuan ng silid.