17.Bölüm

50.4K 2.9K 487
                                    

İyi okumalar...

Heyecan, korku, endişe...

Heyecan tek başına yerine göre güzel bir duygu olabilirdi. Mesela sevdiğin kişi sana yaklaşınca heyecanlanırsın. Kendini iyi hissedersin.

Endişeyse güzel bir duygu değildi. Korkuyu anlatmama gerek yoktu sanırım.

Bu üç duygu ayrı ayrı duruma göre kötü veya güzel olabiliyordu. Bir araya geldikleri zamansa insan kendini uçurumun dinince gibi hissediyordu. Üçünün yaşattığı duyguyu sevmemiştim.

Yukarıdan gelen cadının sesini duyduğum zaman bu üç duyguyu yaşamıştım. Buraya doğru gelen ayak seslerini duyduğum zamansa nefes alışverişlerim hızlanmıştı.

Karnıma giren hafif sancılarda hızlı nefes alıp vermemin sebebi olabilirdi.

Ayak sesleri yaklaştıkça kalbimin atışı hızlanıyordu. En sonunda bir tane yaşlı cadı görüş açımıza girince beni süzdü ve konuştu. "Bir insan..."
Ardından Emily'ye döndü ve konuştu. "İhanet ettin! Cadılara ihanet ettin! Bu insanı yanında tutarak bizlere ihanet ettin. İdam edileceksiniz!" dedi yaşlı kadın ateş saçan gözleriyle. İdam edileceksiniz sözü zihnimde yankılanırken bebeğimi doğuramayacağım gerçeğiyle gözlerime dolan yaşlar yanaklarımdan süzülmeye başladı.

O sırada gözleri karnıma takıldı. "Hamilesin..." dedi. Gözlerine çöken hüzünle birlikte gözlerinin dolduğunu gördüm.

"Becky..." dedi Emily ona bakarken.
"Sen de bebeğini kaybettin," dedi üzgünce, ve devam etti. "Erica'nın da bunu yaşamasına izin verme." dedi.

Yaşlı kadın bana baktı. "Size yardım edeceğim."

Ben kadının az önce idamdan bahsederken şimdi bize yardım edecek olmasına inanamazken, Emily ise ona gülümseyerek bakıyordu.

Emily olanları ona kısaca(!) özet geçti. Adının Becky olduğunu öğrendiğim yaşlı kadınsa bana güven vermek istercesine baktı ve konuştu. "Bulalım şu kitabı."

*Ashley'den*

Önümdeki yemeğe baktım. Yemek yemek istemiyordum.

Erica'yla tanışalı çok olmamıştı. Ama nasıl olduysa kendini sevdirmeyi başarmıştı.

"Kurtçuk besleniyor muymuş bakalım?" diye yanıma geldi Jack.

Bu haline gözlerimi devirdim. Erica kaçırılmıştı. O ise benim üzgün olduğumu bildiği için bunu yapıyordu.

"Çok sinir bozucusun." dedim gözlerimi kısarak.

"Biliyorum." dedi gülümseyerek.

Gözlerimi devirdim ve yavaşça sandalyeyi ittirerek ayağa kalktım. "Nereye?" dedi Jack. "Biraz dolaşacağım." dedim omuz silkerek.

Ben kapıya doğru ilerlerken peşimden geldiğini fark edince durdum ve ona döndüm. "Sen nereye geliyorsun?"

"Seninle geliyorum." dedi rahatça. "Hayır gelmiyorsun." dedim.
"Evet geliyorum." dediğinde sırıtarak konuştum.

"Gelirsen sakladığım kan paketlerini alırım."

Bana gözlerini kısarak baktı. Ardından konuştu. "Çok kötüsün Ashley."

Dudağımın kenarı kıvrılırken konuştum. "Teşekkürler."

Kendimi dışarı attığımda ciğerlerimi oksijenle doldurdum. Nefesimi sıkıntılı bir şekilde geri verirken zihnimde binlerce düşünce dolanıyordu.

Erica, Amy tarafından kaçırıldığından beri Jack'le Aidan'ların evinde kalıyorduk.

Kurda dönüştüğümde evden gelen ağlama sesi kulağıma çarptı.

Bir Vampirden Hamileyim! (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin