Stacey Williams her zaman Axel Teller'ı sevmişti.
Ama Axel ona hiçbir zaman istediğini tam olarak veremedi. Stacey anlamsız takılmacalardan daha fazlasını istiyordu. Gösterdiği sevgiyi karşı taraftan alabilmek istiyordu. Axel'in de onu sevmesini ist...
Stacey girdiğinde kafeterya sessizdi ama kalabalık haberlerin hızla yayılabilmesi için yeterliydi. Açık kapıdan içeri girdi ve hızla etrafına bakındı, Axel'i her zaman oturduğu koca mekanın tam ortasındaki masada bulmuştu.
Her ne kadar bunu insanlar ondan beklediği için yapıyor olsa da yüzüne özgüvenli bir gülümseme yerleştirdi.
Eğer ondan bekleneni yapmayacaksa en başta ne diye bu konuma gelmişti?
O, futbol takımındakilerin ve popüler çocukların oturduğu masaya doğru ilerlerken herkes onu izliyordu. Çoğuyla tek gecelik ilişkiler yaşadığı çocuklara, onu şu anki hayat tarzına iten çocuklara yaklaştı.
Ama hedefinde, tam ortada oturan, Stacey masanın kenarında durduğunda yüz yüze geldiği çocuk vardı.
Axel.
Umursamaz, ilgisiz çocuk. Axel tanıştığı en zalim insandı, ve Stacey'nin bunu çok sonra görmesi kötü olmuştu. Ona delice aşıkken görmesi kötü olmuştu.
Masadakiler de kafeteryadakiler gibi kısa bir sessizliğe büründü, ama ortamda öyle garip bir sessizlik de yoktu. Stacey masalarına yürürken Axel onun gözlerinin içine bakıyordu. Masaya geldiğinde, parmaklarını ona arkası dönük oturan iki çocuğun sırtına yerleştirdi. Çocuklar kışkırtıcı bir şekilde gülümsediler.
Stacey kendiniz ucuz hissediyordu.
Axel ona bakmaya devam ediyordu. Stacey, Axel onu tereddütle izlerken gülümsemek istedi ancak kendini durdurdu, güçlükle de olsa durdurdu.
Kafasını çevirip kafeteryanın kapısına kısa bir bakış attı. İki amigo kız kapıdan başlarını çıkarmış ona baş parmaklarını kaldırıyorlardı. Stacey çekingence gülümsedi ve kendini Axel'in kucağına bıraktı.
Kafeteryadan ıslık sesleri yükseldi ve insanlar gürültülü bir vızıltı yaratarak kendi aralarında mırıldanmaya başladılar.
Stacey kendini güçsüz hissediyordu.
Gözlerini Axel'in gözlerinden ayırmadan bir parmağını göğsünde aşağı indirdi. Çocuk hiçbir tepki vermedi. Stacey bu sefer ona doğru eğildi ve dudaklarını onunkilere kenetledi. Bu nihayet Axel'i harekete geçirmişti. Kızın omuzlarını kavradı ancak Stacey vücudunu onunkine daha çok yaklaştırdı.
Axel onu itmek üzereydi ancak Stacey ona daha sıkı tutundu ve sanki Axel de bunu istiyormuş gibi davranarak yaptığına devam etti.
Belki de başından beri yaptığı buydu.
Çocuğun arkadaşlarıyla dolu olan masa tezahürat etmeye başlamıştı.
Axel nihayet Stacey'i kendinden uzaklaştırmayı becerdiğinde dudakları hafifçe kızın kırmızı rujuyla boyanmıştı. Stacey kendi dudaklarının kenarındaki ruju nazikçe silerken Axel kızın omzunun üstünden bakıyordu. Stacey neye baktığını görmek için döndüğünde şok olmuş bir şekilde onları izleyen Jane'i gördü.
Jane lavaboya gitmek için hızla oradan ayrılırken Stacey arkasındaki kalabalığa acımasız bir gülümseme yolladı.
Stacey kendini kaybolmuş hissediyordu.
Tekrar Axel'e bakmak için döndü, çocuk da çoktan gözlerini ona çevirmişti. Axel yüzünde duygularını gizleyen bir maskeyle yavaşça öne doğru eğildi. Stacey'den sadece bir nefes uzaktaydı şimdi. Stacey her ne kadar ondan iğreniyor olsa da, ona bu kadar yakınken kalbi hızla atmaya başlamıştı.
Stacey'i kucağından itti, o ayağa kalkarken Stacey yere düştü.
Çocuk ona yukarıdan bakıp kafeteryadan çıkarken insanlar gülmeye başladılar. Stacey'nin yanakları onu ele geçiren utanç duygusundan dolayı kıpkırmızıydı.
Yavaşça yerden kalktı; eteği kalçasına çıkmış ve tişörtü açılmıştı, sutyenini ve göğüslerinin bir kısmını gözler önüne seriyordu. İnsanlar ona eğlenerek bakıp gülerken gözlerini kırpıştırarak etrafına baktı.
Çok çabuk kafeteryadan çıktı, gülen her insanla utancı daha da artıyordu. Ve Stacey daha önce hiç gerçek anlamda hissetmediği gibi hissettiğini fark etti.
Stacey kendini koridora attığında gözleri yaşla dolmuştu. Çünkü ilk defa kendini göründüğünü gibi hissediyordu.
Stacey kendini sürtük gibi hissediyordu.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
