Stacey Williams her zaman Axel Teller'ı sevmişti.
Ama Axel ona hiçbir zaman istediğini tam olarak veremedi. Stacey anlamsız takılmacalardan daha fazlasını istiyordu. Gösterdiği sevgiyi karşı taraftan alabilmek istiyordu. Axel'in de onu sevmesini ist...
"Hoşlanıyorum." Stacey bunu ciddi bir şekilde söyleyince Scottie iç çekti.
"Ne seni bir anda böyle düşünmeye itti?" Scottie'nin sorusuyla Stacey camdan dışarı baktı. Araba kapısındaki kol dayama yerini sıkıca kavramıştı, tırnakları sert kumaşın içine batıyordu.
"Annem babamı aldatıyor, ve babam da şey..." Stacey derin bir nefes alıp gözlerini kapattı. "Babama ne olduğunu bilmiyorum. Ne onu – ne de annemi tanımıyormuşum gibi hissediyorum. Kendi ebeveynlerime bakıyorum ve sanki iki yabancıyı izliyormuşum gibi hissediyorum. En kötü yanı da ne biliyor musun?"
Scottie yan gözle Stacey'e baktı, ağzından çıkan her kelimeyi pür dikkat dinliyordu.
"Onlardan korkuyorum," dedi Stacey. "Eve gitmeye korkuyorum. Geç kalmaya korkuyorum. Evden daha erken çıkamamaktan korkuyorum ki şeyi görmeyeyim—" Stacey bir elini saçlarına götürürken gözlerini açtı. "Beni en çok korkutan şey, o ikisinin birbirlerine yapabilecekleri."
Stacey, Scottie'ye döndüğünde çocuk yola bakmaya devam ediyordu. Scottie'nin bir kolu kapı kolunda dinleniyordu ve diğer koluyla da gevşekçe direksiyonu tutuyordu. Kızın sıcak dokunuşunu gevşek uzvunda hissedince başını ona doğru çevirdi. "Ve bu beni dehşete düşürüyor."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
