Stacey Williams her zaman Axel Teller'ı sevmişti.
Ama Axel ona hiçbir zaman istediğini tam olarak veremedi. Stacey anlamsız takılmacalardan daha fazlasını istiyordu. Gösterdiği sevgiyi karşı taraftan alabilmek istiyordu. Axel'in de onu sevmesini ist...
Aylardan sonra ilk defa, Stacey akşam altıda annesi ve babasıyla yemek masasına oturmuştu.
Babası işten erken çıkmıştı ve annesi başka bir adamla yatıp kalkmıyordu. Aylardan sonra ilk defa, oturmuş bir aile gibi akşam yemeği yiyorlardı.
Ancak Stacey bu anı birazdan mahvedecekti, ve bu yüzden kendini berbat hissediyordu.
Bir süre annesi küçük konular açarak havadan sudan bahsederken babası sessizce yemeğini yedi. İkisi de kızlarının kötü kesimli saçını fark etmişti, ancak bu konuda yorum yapmamışlardı.
Stacey derin bir nefes aldı ve tam karşısında, annesiyle yan yana oturan babasına baktı.
"Baba?" Stacey seslendiğinde babası kafasını kaldırdı.
Stacey'nin gözleri annesine kaydı ve gözlerindeki yalvaran ifadeyi gördü. Annesi yüzünü kırıştırarak ve birkaç mimik yaparak ona bir şey söylememesi için işaret yapıyordu. Yutkunup bakışlarını tekrar babasına çevirdi.
"Iıı şey," diye başladı sözlerine. "Şey... Şey oldu..."
Suçluluk duygusu onu mahvediyordu. Birkaç kelime söylemesi gerekiyordu ve sonra her şey bitecekti. Omuzlarındaki yükten kurtulacaktı.
"Ne oldu?" Babası kaşlarını çattı. Stacey dudaklarını araladı ve annesine kaçamak bir bakış attı.
"Immm... B-ben nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum." Tuttuğu nefesi bıraktı. "Şöyle ki..."
Annesi ona yalvaran gözlerle bakıyordu.
"Şey... Matematik ortalamamı baya yükselttim." Stacey sözünü bitirir bitirmez gözlerini uzağa kaçırdı.
Babası yüzünde bir gülümsemeyle onu onayladı. "Bu harika. Okulun hızını tekrardan yakalayabileceğini biliyordum hayatım."
Stacey babasına kısaca gülümsedi ve ona minnettar bakışlar gönderen annesine döndü.
Ve ona öyle nefret dolu bir bakış gönderdi ki, kendi annesi ondan ürktü.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
