Kabanata 43
Call
Nakakandong ang anak ko sa akin buong gabi, I want to go home pero ayokong malaman ng magulang ko ang nangyari. Nasisigurado akong magagalit sila at sisihin ang staff na sangkot. They might end the party right away if they knew what happened.
The party ended at eight in the evening and Lauren is still hugging me now and then. Hindi ko maiwasang hindi malungkot sa anak ko, I want to go home so bad at iwanan ng mga bisita but that would be rude especially when all eyes are on me.
"We will go home now, baby." sabi ko at nagpasalamat muna sa lahat ng mga kamaganak na pumunta. They all kissed me and Lauren goodbyes but Lauren just gave them all frown. Iniisip nilang inaantok lang ito at pagod na kaya hidni na tinanong ang pagkakabalisa ng anak ko.
She's waiting for us on the chair with Dior who still cheering her up, umiiling siya habang pinapanood ang pag-swing ng kanyang paa sa ere. I guess Dior's inviting her to join their cousins' game pero ayaw ni Lauren. Kahit na ganoon ay hindi parin siya iniwan ni Dior, he just sat beside her and also wait for us to finish the farewells.
Umalis na rin ang mga pinsan nila at ngumiti lang si Dior sakanila pero si Lauren ay hindi man lang pinaunlakan kahit tingin. Lumuhod ako sa harap niya at hinawakan ang tuhod niya, umangat siya ng tingin at agad akong ngumiti.
"It's done, let's go?" nakita ko ang pagngiti niya sabay ng paglahad ng kanyang kamay para alalayan siya sa pagbaba.
Holding hands sila ni Dior sa paglalakad palabas ng hotel. Naramdaman ko ang pagsiko ni Ate Xena sa aking gilid
"Hindi ba natin ito sasabihin kina Mommy?" inunahan ko na siya ng tanong. Bumugtong hininga siya at pasimpleng sinulyapan ang aming magulang na kasabay sa paglalakad ang mga apo
"Let's just forget it in the mean time. Let's just hope that I convinced Zeeyan that I am Lauren's mother." By that, I stopped walking.
"Is that really necessary?" tinignan ko ang anak kong unti-unting sumisilay ang ngiti dahil sa mga sinasabi ni Dior. I don't want to hide on Ate Xena's shadow forever. Paano na lang paglaki niya? Na malalaman niya na tinatago ko siya bilang anak ko.
"That's what you want diba?" umiling ako pero kalaunan ay tumango rin. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Hindi ko diretsong sinasabi sa mga tao na ako ang ina ni Lauren, they just assumed that she's Ate Xena's daughter. No one confirmed it pero wala ring nagtatama.
Kung tinama ko naman iyon ay magtatanong sila kung sino ang ama at alam kong mapupunta ang balita sa pamilya nila. Kukunin sa akin ang anak ko at babaligtarin ang sitwasyon.
Maybe I can ask and kneel so that they won't take Lauren away from me, that I want nothing from them. I have the resources that my daughter needs and wants, I don't need a single penny from them pero paano kung mapunta na ito sa batas? Custody? Makapangyarihan sila, paano kung baligtarin nila ang batas? Na pwede nilang ilayo sa akin si Lauren?
Umiling ako sa malalim na iniisip, I've known Tito Adams for years. He's been good to me and my family, he won't do that... But for her mother? His Grandfather?
Binalewala ko na lang ang mga iniisip at nag-focus kay Lauren na sa tingin ko ay ayos na. She just want to be out of that hotel. She's all smile beside me while they're coundting the red cars passing by, paramihan sila.
"That's not counted, it's not red! It's maroon!" reklamo ni Lauren kay Dior. Nagtawanan kami sa bangayan nilang dalawa
"Good morning, Miss Tiara." bati ng sekretarya ni Daddy bago ako pumasok sa opisina ni Daddy
