Wakas

10.8K 289 66
                                    

Okay, first of all. I'm sorry to say that this would be the last chapter of MAR2 / SCSU: Tiara. I know you didn't predict it in the last chapter pero babawi ako this chapter. So this would be loooong.

This would be my last update of MAR2. Grabe, ang dami kong napagdaanan while writing this story. Lahat na ng accounting subjects ko nadaanan neto HAHAHA (kaya mabagal akong mag-update, sorry ulit) I graduated my first degree and now pursuing my BSA degree, thanks to this ECQ natapos ko to (yun lang magandang dulot sakin).

ANYWAY, SPG (slight)

Wakas

"You know son, you can live here for a mean time kahit hanggang gumaling ka lang." kausap ko si Papa sa phone habang naghahanap ako ng makakain sa unit ko.

Kanina pa siya tawag ng tawag sa akin para kamustahin ako dahil hindi naging maganda ang mood ko kanina sa meeting. Their work didn't meet our expectation causing a commission earlier, I don't want to think too much just because of their misunderstanding with their manager that's why I suggest for another meeting tomorrow. I cancelled the next two meetings dahil sumasakit ang ulo ko, nalaman siguro ni Dad kaya tumawag.

"It's okay. This is just a mild flu." umubo ako pagkatapos na kinainis ko dahil lalo lang lumala ang pagpipilit nila sa akin na umuwi sa mansion.

"Kung hindi ka talaga namin mapipilit anak, ipapadala na lang namin si Manang dyan para ipagluto ka." said Mom but I ignored her.

"Tama ang Mom mo, Brent. You are too workaholic to worry about your health. Huwag ka nang pumasok bukas at ako na ang mag-rerepresent sayo sa meeting mo bukas."

"Thanks, Dad. Just report it to me tomorrow night."

"No, I will report to you kapag gumaling kana." he told me to rest kaya pinatay na rin ang tawag at hinayaan ako sa pag-iinit ng instant noodles.

Dinala ko iyon sa living room at hinintay ang 3-minutes ayon sa instruction. I looked at my view in front, it's an overview of the city at night, which still amaze me.

Sa mga panahong ganito, I suddenly feel that I'm alone especially tonight with this view. Pinapamukha lang sa akin na sa laki ng unit ko, sa lawak ng tanawin ko, mag-isa ako. Na walang purpose ng malaking unit at magandang tanawin kung mag-isa mo lang ma-a-appreciate iyon.

I look at the large sofa in front of me. That was the first time I ever bring a girl here and probably the last time... I can't believe she just left without saying a word, kahit kay Maxxine na best friend niya, o sa akin na...

Tumayo ako at kinuha ang instant noodles sa coffee table. I took three bites and I'm done. I will just force myself to sleep to get rid of this stupid headache.

"Daddy! Look what Mamu gave me." my daughter said as she hurriedly run towards me with a photo album that is half size as her

Nilagay ko siya sa kandungan ko at sabay naming binuksan ang photo album. She gasped as she ran through the pages of my baby pictures.

"That's baby Lauren." turo niya sa isang toddler picture ko na kamukhang-kamukha niya. Papa chuckled and while I ru222n my hand through her silky hair and kiss her crown

Makapal at madaming pictures iyon, nakita kami ata ni Mama kaya may dumating na kasambahay dala ang panibagong photo album. Tuwang-tuwa si Lauren at madalas na kinukumpara ang sarili sa mga letrato.

Nasa patio kaming tatlo ni Papa at Lauren, si Tiara at Mama ay busy sa hardin, may kung anong pinag-uusapan na mukhang ayaw iparinig sa amin.

Nasa pangalawang album na kami at medyo matanda na ako doon, seryoso niya itong tinitignan habang kami ni Papa ay nag-uusap tungkol sa mga subsidiaries na kailangang imonitor.

Miss Always Rank #2Where stories live. Discover now