Kabanata 52
My Place
Hindi ko namalayan na nakatulog nap ala ako, nagising lang sa haplos ni Johansson sa bewang ko. He already took a shower at sobrang gwapo sa suot niyang dark blue polo shirt, I smiled when I noticed his serious glare at us.
Sinulyap ko si Lauren na nakasiksik sa akin, masarap ang tulog at kumportableng kumportable sa tabi ko.
"Everyone is looking for us, your parents are here." Aniya habang inaayos ang kanyang relo, tumango ako at nag-ayos na.
"Wake up, sleepyhead..." narinig ko ang paggising niya kay Lauren galling sa banyo, hindi ko mapigilang mapangiti. He's just... so different when it comes to our daughter.
I heard Lauren's moan and her demand for me, I let Johansson handle it while I fix my hair. Lumabas ako na inaantok pa si Lauren kaya binuhat na lang ni Johansson, he doesn't mind though. Mukhang gustong-gusto naman niya base sa ngiti niya habang nasa lift kami.
"Are you nervous?" tanong ko kay Johansson, he's on his usual straight face. He smiled and nodded.
"Now I know the reason of their withdrawal."
Tinanong ko ang mga pinsan kong nasa pool area kung nasaan sina Mommy, tinuro nila ang function hall na malapit sa dagat kung saan gaganapin ang birthday ni Dior bukas. Tumango ako at nagpaalam na.
Sobra-sobra ang kaba ko habang itong kasama ko ay kampante at nakangiti pa habang buhat-buhat si Lauren na wala pa sa mood makipaghalubilo.
Nakita ko sa glass wall ng function room ay sina Mommy, Daddy, Ate Xena, Kuya Carreon at Dior may kausap na organizer. Una akong nakita ni Mommy, nakita ko ang paghahanap niya kay Daddy habang binabalik ang tingin sa aming tatlo.
May sinabi si Mommy sakanya at agad akong nakita ni Daddy, parang may bumara sa lalamunan ko. Nagulat ako nang tuloy-tuloy na pumasok si Johansson at binati ang nakatatanda.
Hinalikan ko sila sa pisngi, Mommy is surprisingly exquisite today with her signature dress and heels. Ngingiti-ngiti siya habang pinagmamasdan kami ni Ate Xena, hinaplos niya ang buhok ni Lauren nang humalik ito sakanya.
"How was the trip?" tanong ko dahil hindi ako kumportable sa titig nila, lalo na si Mommy. Her smile is too obvious that I feel embarrassed to Johansson.
"Good, we're getting old kaya medyo nahilo kahit na isang oras lang ang byahe."
"Your Mom rushed to my office when she found out that Brent is here, gusto niyang lumipad dito kaagad." Daddy gave us a hearty laugh, ngumiti ako at hinaplos ang likod ni Lauren.
Dior is at the back of Johansson, facing Lauren, he's making face to tease Lauren. Tinatago niya ang mukha sa leeg ni Johansson at tumatawa, natigil ang pag-uusap ni Johansson at Daddy dahil doon.
"Does Adam know about her?" napatingin ako kay Daddy, may balak na sumali sa pinag-uusapan nila
"Yes Tito, we made a call earlier. Nagtatampo na hindi ko sinabi sakaniya agad."
"You know your Dad, Brent. Gusto laging nauuna sa balita, tampo rin sa amin iyon kasi hindi raw namin sinabi." Sumulyap sa akin si Daddy, nag-iwas ako ng tingin.
Alam ko, tinago lang naman nila ang tungkol kay Lauren dahil sa akin.
"I understand po, Tito. And I also understand what you did to our company, it was my fault that I stayed quiet those years." Lumingon sa akin si Johansson at ngumiti.
Nagpababa si Lauren kay Johansson, hindi natiis ang pangungulit ng pinsan. They ran around the function hall and play with the balloons that will be use tomorrow.
