Business and Pleasure (COMPLETED/Published Under Red Room)

Hotdog and the Ostrich egg

BUKOD sa pagiging manunulat ng romansa, secretary rin si Ice. Anim na buwan na siya nang magsimula siya bilang executive sekretarya sa Limitations---isang sikat na publisher company ng mga magazines sa Pilipinas. Kinailangan niyang kumuha ng isang stable job dahil sa may sakit na Lola niya. Para mas mapadalhan ito nang malaki, isinantabi muna ni Ice ang tanging trabaho niya sa loob ng apat na taon.

Mahal ni Ice ang pagsusulat at kung hindi nga lamang kailangan ng higit na suporta ng Lola niya, hindi niya iiwan iyon. Hindi kasi ganoon kalakihan ang kinikita niya sa pagsusulat. Hindi iyon sapat para suportahan ang pagbili ng mga bagong maintenance na gamot nito dahil sa mga iba't ibang nakukuhang sakit nito dala na rin ng katandaan. Isama pa na-stroke rin ito isang taon na ang nakakaraan. Mahalaga sa kanya ang Lola kaya gusto niyang suportahan ito. Nang mamatay ang mga magulang niya sa isang car accident noong limang taon pa lamang siya, ito ang nag-alaga sa kanya. Wala na kasing iba pang kamag-anak ang Daddy niya na maaaring mag-alaga sa kanya. Ang dalawang kapatid ng kanyang ama ay may sarili ng pamilya sa America at doon na rin nakatira. Ulila na rin ang kanyang ama. Sa Mother side siya napunta.

Hindi lang naman si Ice ang kamag-anak ng kanyang Lola. Mayroon pang nag-iisang kapatid ang namayapa niyang ina---ang Tito Marcelo niya. Mayaman si Tito Marcelo---dati. Dati itong nagmamay-ari ng isa rin na magazine company kaya lamang ay nalugi iyon dalawang taon na ang nakakaraan. Simula noon ay lumagi na ito sa Batangas at ang asawa nitong si Tita Delores ang nag-aalaga ngayon sa Lola Corazon niya. Nakapagpatayo ang mga ito ng may kalakihan rin na grocery store sa lugar nila pero hindi iyon sapat para suportahan ang Lola dahil may pinag-aaral ang mga ito na babaeng anak sa Maynila---si Sophie. Third Year college na ito sa kursong Tourism kaya magastos. May pagkamaluho rin ito at spoiled.

Si Tito Marcelo ang nagpayo kay Ice na pumasok ng full-time na trabaho. Noong una ay hesitant pa siya. Nang makatapos kasi siya ng kurso niyang journalism, hindi pa siya kailanman nakapag-apply sa iba. Natakot siyang baka mahirapan siyang matanggap. Pero ang Tito Marcelo niya ang tumulong sa kanya. Kilala raw nito ang HR manager sa Limitations dahil na rin sa impluwensya nito sa dating industry. Nagkaroon siya ng back-up kaya naging madali sa kanya na matanggap roon---iyon nga lamang, bilang executive assistant. Pero okay na raw iyon kaysa sa wala.

Ang Lola rin ang dahilan ni Ice kung bakit gusto niyang ma-overcome ang writer's block niya. Kahit naman kasi mas malaki ang kinikita niya ngayon kaysa noong full-time writer pa siya, kinukulang pa rin daw ang pinapadala niya. Nagbabalak na rin kasing kumuha ng private nurse ang Tita Delores niya dahil tumatanda na rin daw ito at nahihirapan na alagaan ang kanyang Lola. Magiging dagdag gastos iyon. Hindi naman kasi puwedeng gawin ni Ice mismo ang pag-aalaga dahil na rin kailangan niyang kumita. Masyado na kasing asikasuhin ang Lola niya. Halos bedridden na ito.

Masasabing normal na ang buhay ni Ice. Dati kasi, marami ang nagsasabi na weird siya. Night shift siya palagi dahil mas okay magsulat sa gabi para sa kanya at bihira lamang siyang lumabas ng bahay. Pero ngayong nagtatrabaho na siya, pakiramdam ni Ice ay hindi pa rin siya normal. Paano kasi ay kakaunti pa rin ang kaibigan niya. May pagkakataon na siyang makakilala ng ibang tao pero wala pa rin siyang masasabing kaibigan sa kompanya. Sadya na yatang dinala niya ang pagiging writer niya dahil introvert pa rin siya. Tanging kapag may inuutos lamang sa kanya ang boss na puntahan ang isang tao kaya nakikilala niya at nakakausap. Pero walang malapit sa kanya dahil na rin sa hindi siya mahilig makipag-socialize.

Mag-isa lamang naman kasi talaga lagi si Ice. Malayo sa karamihan ang table niya at tanging boss lamang ang malapit sa kanya na kapag may inuutos lamang siya kinakausap. Tuwing lunch ay sa office na lang rin siya kumakain. Hindi naman kasi bawal at malayo rin ang canteen. Sayang ang oras. Ginagawa niya ang pagsusulat kapag ganoong libreng oras. Sadya lang talagang wala siyang matapos nitong mga nakaraan dahil hindi niya ma-feel ang mga sinisimulan niya.