WANTED : MOMMY (EDITING)

chapter 13

Nang makatulog na nang mahimbing si grey ay sumunod na ako sa opisina ni Zerep.

Hindi ko pa nabubuksan ay narinig ko na syang may kausap uli.

"hussh tumahan ka na Rea, pasensya na talaga please naman.
Ayoko na umabot tayo sa ganun, parang awa mo na gusto ko matahimik ang buhay namin.
sige gagawin ko kahit ano parang awa mo naman,  tumigil ka na! "

Nanghihina akong sumandal.
mali ata na nilabanan ko yung babae, ako ata ang mali!  lahat naman ng nandito ay di akin! ako naman ang nakikihati rito, ako naman ang nanghihiram. 

Nilakasan ko ang loob ko! pumasok ako sa loob nang walang katok.
Kitang kita ko sa mata ni zerep ang pagkabigla, pero nawala rin agad nang iniwas nya ang tingin sakin.  

May mali ba?  Bakit pakiramdam ko may nagbago sa mga tingin nya?

"Bakit? " sagot ko sa malamig na tuno

"Sorry! sorry hindi ko talaga alam na dadating sya ngayon !"

Natataranta nyang sagot

"Wala lang sakin yun! kilan ba matatapos ang kontrata ko ?" malamig at mahinahong sabi ko

"What sulosyon ba yun,?  . Bakit pagod ka na ba ? " Tila nagliyab sa galit ang mga mata ni zerep

pinili ko manahimik at huwag nang sumagot.

"SUMAGOT KA IIWANAN MO NA BA KAMI!? iiwanan mo na ba ako?! "

Humina ang huli nyang sinabi.
kasabay nun ang pagtulo nga luha nyang di ko inaasahan.
nanigas ako sa kinatatayuan ko sa nasaksihan ko, lumuluha sya! lumuluha ang lalaking mahal ko. nanlulumo ako sa naisip ko.

"Ano pa bang silbi ko? ano pa? kung nandito na sya sa bahay na to?
anjan na yung babaeng mahal mo! " alam ko nagseselos ako dahil naguusap sila.
hindi ko alam nilalamon na ako nang husto ng selos

nakita ko ang pagtutol ng mata nya sa sinabi ko.

"Dati! dati kong mahal! please Hon! kumalma ka,  kausapin mo muna ako bago ka mag desisyon nang ganyan."

Pagmamakaawa nya sakin
Bakit ka nagmamakaawa mahal ko? 

"itigil na natin to tapos na nandyan na sya!"

kahit masakit sa akin ay mas pinipili ko ng ilayo ang sarili ko.
hanggat kaya ko pa! ayoko nang hintayin ang panahong lalayo akong durog na durog na !

"No Hon..  No Hon please. " pagmamakaawa nya.

"EDI BIGYAN MO AKO NANG DAHILAN KASI PAKIRAMDAM KO HINDI NA AKO KAILANGAN DITO! "

namamaos kong sigaw, kasunod nang hindi mapigil na luha

"Sige nga sino ba ako?  YAYA lang ako ni grey!  Pinapasahod mo lang ako!  Ngayon sabihin mo sakin bakit mo ko pinahihirapan?  Bakit mo ko pinipigilan?  Bakit!?  " hikbi at hagulgol ang kasabay nang paos kong boses

Mabilis nya hinakbang ang pagitan namin

"No hon! hindi mo kami pwedeng iwan! hindi mo ako pwedeng iwanan!"

niyakap nya ako nang mahigpit,

"Ikaw ang nagpapatibok sa puso ko nang ganito, pag wala ka paano titibok ito ?"

Lalong lumakas ang iyak ko sa narinig ko
Ibig sabihin parehas kami! parehas kami nang nararamdaman. 

"please hon! please bigyan mo pa kami nang pagkakataon na patunayan na mahal ka naming mag ama!"

Tango na lang ang sinagot ko sa kanya.
habang niyakap ko na rin sya nang mahigpit. hindi! hindi ko kaya mawala sila sa akin sila lang ang meron ako. 

" Hon gusto tumira dito ni Rea? "  para syang nagtatanong na nakikiusap.

" pinayagan mo naman? "

"kakasohan nya ako hon! magkakagulo!ang gusto nya lang naman daw ang makilala ang anak nya?"

Nagduda ako sa sinabi nya sa asta ni rea kanina halatang gagawin nya ang lahat kasi desperada na sya.

"Edi aalis na ako! wala na akong magiging silbi rito. "
Kumbinsido kong sagot

"ano hindi sulosyon yun! ang gusto nya lang hon ay si Grey! kay grey kayo maghahati pero ako sayo ako! pagaari mo ako.  "

Tumingala ako para matitigan ko sya

"totoo ? " nagaalinlangan kong tanong kasi baka mamaya jinojoke time nya lang ako edi napahiya naman ako.

Alam ko kung nasa katinuan ako ngayon.
malamang mukha akong tanga kaya mas pinili ko na lang ang manahimik.

Nang magtagal ang tingin ko sa kanya ay napansing ko na namumula na ang kanyang tenga, ang mukha nya rin atmy parang nasampal sa pula.
kung hindi lang sya si zerep baka inisip ko na kinikilig sya.

"Nasa kontrata ang bawal ang makipagrelasyon sa iba! hindi lang naman ikaw ang gumagawa nun kahit ako! pinangako ko sa sarili ko na kung darating na ang babaeng hinihingi ko hinding hindi ko na bibitawan. please stay Hon! "

Sa ordinaryong sitwasyon ay malamang inatake na ako.
Sa sobrang pagkabilib kaya nya pala ang magmakaawa.
naawa ako sa kanya! nahihirapan din ako,  dahil ayoko syang nakikitang nasasaktan. hahayaan ko na lang! papayag na lang ako! ganito talaga pag gusto mo minsan kahit alanganin ka na lalaban ka pa, ilalaban mo pa rin yung alas mong kalahati na lang ang tyansa.

Niyakap ko sya ayoko na magsalita! ayoko na tumutol. alam ko mahal nya ako. sinabi nya kaya magtitiwala na lang ako! kahit walang kasiguradohan ang sugal na papasokin ko.

Nang pagtingala ko ay hindi ko inaasahang halik ang sasalubong sa labi ko.
may kahapdian pa mula sa pagpipigil ko sa sarili kong labi kanina nang iyak ako ng iyak. pinikit ko ang aking mga mata at nagpaubaya na.

Nanghihina ako sa bawat pagdiin nya nang kanyang halik.
ngunit tila ay naramdaman nya iyon! kaya agaran nya pinalupot ang kanyang kamay sa aking beywang.
  walang hirap nya akong binuhat palabas nang opisina. sinandal nya ako sa pinto, nang hindi napuputol ang kanyang halik.

"I love you lucy.  " bigkas nya ng di pinuputol ang halikan namin.  habang ang isang kamay nya nakabuhat sa akin at ang isa naman ay ang naglalakabay sa likuran.

Malalim ang halik na binigay nya sa akin. at unti unti itong bumababa sa aking leeg tumingala ako upang bigyan sya nang permiso na gawin nya kung ano ang nais nya.

Muli nya akong binuhat, ngayon ay inihiga nya ako sa kama. mas naramdaman ko na ang init nang kanyang mga kamay na naglalakbay sa aking katawan.

Ito na ba lucy ibibigay mo na ba? 
Magiging masaya ka ba?

Nang tuloyan na akong binalot nang init,
ay nakaligtaan ko na ang tanong ko sa aking sarili kanina nina lang.

"Akin ka lucy! boung bou ko itatali ang sarili ko sayo." yun ang huli nyang sinabi bago ako muling balotin nang matinding init

Mukhang ito na nga ito na nga ang unang beses ko ibibigay ang sarili ko sa taong mahal ko at sana ay hindi ko pagsisihan ito.

A/N : sumuko na ang Bataan 🙊🙈
Sa sandatahan hahaha