ၿငိဳးသူ႔ကလဲ့စား

၁၀။ ႐ွဲ႔သခင္ေလး

ကြမ္ဝမ့္ထန္၏ ေက်ာင္းတြင္း စာေမးပြဲသည္ ႏွစ္တိုင္း ဆယ္ခုေျမာက္ လတြင္ က်င္းပေလ့႐ွိသည္။

ေက်ာင္းတြင္း စာေမးပြဲသည္ ေက်ာင္း႐ွိ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူတိုင္းအတြက္ ျဖစ္ၿပီး အထူးသျဖင့္ ပညာစြမ္း ျပလိုေသာ ထူးခြၽန္သည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ျဖစ္သည္။ ထိုေန႔တြင္ ရာထူးျမင့္ မူးမတ္မ်ားႏွင့္ အရာ႐ွိမ်ား မင္းသားမ်ားလည္း လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈၾကသည္။ ဘဝ တက္လမ္းေၾကာင္းမ်ားလည္း ပြင့္လင္းလာႏိုင္သည္။

အႏွစ္ခ်ဳပ္ ေျပာရလ်ွင္ အရည္အခ်င္းကို ထုတ္ျပႏိုင္သူသည္ ေက်ာ္ၾကားသူ ျဖစ္လာမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္ စာေမးပြဲတိုင္းတြင္ ဆုတံဆိပ္ ရ႐ွိရန္ လူတိုင္း စိတ္ဓာတ္ ခြန္အား အကုန္ ပံုေအာကာ ႀကိဳးစားၾကသည္။

ဒုတိယတန္းတြင္ ႐ွန္းယြဲ႔သည္ အရည္အခ်င္း အ႐ွိဆံုး ျဖစ္ၿပီး စာေမးပြဲတိုင္းတြင္ ထိပ္ဆံုးမွာ ႐ွိသည္။ ကဗ်ာစပ္ရာတြင္ ႐ွန္းခ်င္းသည္ ႐ွန္းယြဲ႔ေလာက္ မထူးခြၽန္ေသာ္လည္း အတြက္အခ်က္တြင္ အေတာ္ဆံုး ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျမဲလိုလို ထိပ္ပိုင္းအဆင့္တြင္ ပါေလ့႐ွိသည္။

လူမႈ သုခုမႏွင့္ အတတ္တြင္ အညံဆံုးမွာ ႐ွန္းေျမာင္ ျဖစ္သည္။ သူမသည္ အေျခခံ အႏုပညာေလးရပ္ကို မတတ္ကြၽမ္းသည့္အျပင္ အတြက္အခ်က္တြင္လည္း အဆိုးဆံုး ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမသည္ စာေမးပြဲတိုင္းတြင္ အ႐ွက္ရေလ့ ႐ွိသည္။ ပညာစြမ္း ျပရန္ မေျပာႏွင့္ သူမအတြက္ ေအာင္ရန္ပင္ ခက္ခဲလွသည္။ အတိတ္ဘဝမွ ႐ွန္းေျမာင္သည္ စာေမးပြဲကို ေၾကာက္သူျဖစ္သည္။ သူမ အျမင္တြင္ ႐ွန္းခ်င္းႏွင့္ ႐ွန္းယြဲ႔၏ ေအာင္ျမင္မႈကိုသာ ေတြ႔ရၿပီး အားက်ေနတတ္သည္။

အခုခ်ိန္ ျပန္ေတြးလ်ွင္ သူမသည္ ကေလးသဘာဝ မနာလို ျဖစ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ေသာ အၿပိဳင္အဆိုင္မ်ားႏွင့္ ယွဥ္လ်ွင္ ပါမႊားသာ ျဖစ္သည္။

႐ွန္းေျမာင္ ဖုန္းအန္းနဥ္ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး "ေက်ာင္းတြင္း စာေမးပြဲက ဘာလုပ္ရမွာလဲ??? အဆင့္(၁)ေတြ ဘိတ္ခ်ီးေတြ ငါမွ စိတ္မဝင္စားတာ...ၿပိဳင္ဖို႔ လိုေသးလို႔လား??"