ၿငိဳးသူ႔ကလဲ့စား

၁၆။ ယုန္ကိုမိေတာ့ ေခြးကိုခ်က္

ဆုမိသားစုတို႔မွာ စစ္ျမင္းမ်ားကို တာဝန္ယူထိန္းသိမ္းရေသာ မ်ိဳးႏြယ္ႀကီးျဖစ္သည္။ စစ္ျမင္းမ်ား၏ ရိကၡာကိုလည္း တာဝန္ယူ စီမံခန္႔ခြဲရေသာေၾကာင့္ အျခားအမတ္မ်ားထက္ ရာထူးအဆင့္ပိုျမင့္ၾကသည္။

ဆုမိသားစု၏ စစ္ျမင္းမ်ား တာဝန္ယူခန္႔ခြဲရသည့္တာဝန္ကလည္း တည္ျမဲခိုင္မာေနၿပီး မင္ခ်ီႏိုင္ငံစတင္တည္ေထာင္စဥ္ကတည္းက ထမ္းရြက္ခဲ့သည့္ တာဝန္လည္း ျဖစ္သည္။ ပင္နန္းဘို ဆုယြိလည္း ခၽြင္းခ်က္မဟုတ္။ ဤရာထူးကို ဆက္ခံခဲ့သည္။ သူ႔ရွဳေထာင့္မွ ၾကည့္လ်င္ ဆုမိသားစုမွာ ထက္ျမက္ထူးခၽြန္ၾကသျဖင့္ ကာလရွည္ၾကာစြာ တည္ျမဲေနဦးမည္ဟူ၍။ သစၥာရွိ အမတ္တိုင္း ဤသို႔ေတြးၾကမည္ထင္သည္။ မိမိက သစၥာေစာင့္သိစြာ ႀကိဳးစား ထမ္းရြက္ပါက ေတာ္ဝင္မိသားစုက မတရားစြပ္စြဲဆက္ဆံမည္မဟုတ္ဟု။

သို႔ေသာ္ "မင္းခေယာက်္ား ကမ္းနားသစ္ပင္"ဟု ေရွးကတည္းက ဆိုၾကသည္။ ဤသို႔ေလာကမ်ိဳး၌ မည္သည့္အရာကိုမၽွ ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္း၍ မရႏိုင္။

ဒီႏွစ္ကုန္လ်င္ ဆုယြိက အသက္ေလးဆယ္ျဖစ္ေတာ့မည္။ သူက ဇနီးအေပၚ သစၥာရွိ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္သူမ်ိဳး။ သူ႔မွာ ကိုယ္လုပ္ေတာ္တို႔ ရွိေသာ္လည္း ထိုကုိယ္လုပ္ေတာ္မ်ားက သမီးမ်ားသာ ေမြးသည္။ သူ႔မွာ သားဆိုလို႔ ပဏာမဇနီးက ေမြးသည့္ တိသားႏွစ္ေယာက္သာရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ထိုသားႏွစ္ေယာက္ ပညာေရးအေပၚ သူအလြန္ၾကပ္မတ္ခဲ့သည္။

သူ႔သားႀကီး ဆုမင္ဖုန္းမွာ ငယ္စဥ္ကစ၍ မင္းမွဳထမ္းခဲ့ၿပီး သူ႔လိုပင္ စစ္ျမင္းမ်ား ထိန္းသိမ္းရာ ဌာန၌ အမွဳထမ္းရြက္သည္။ တကယ္ေတာ့ ဤႏွစ္ဝက္အတြင္း ဆုယြိထက္ပင္ ဆုမင္ဖုန္းက အက်ိဳးေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ မၾကာေသးမီကမွ ဆုမင္ဖုန္းက တိရိစၧာန္သမားေတာ္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ စစ္ျမင္းမ်ား ပိုမို သန္စြမ္းက်န္းမာေရးအတြက္ နည္းလမ္းသစ္မ်ား ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမင္းမ်ား ကပ္ေရာဂါကူးစက္ျဖစ္ႏႈန္း တစ္ဝက္ခန္႔ပင္ေလ်ာ့သြားေလသည္။ ဤသည္မွာ အက်ိဳးထူးေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ လကုန္၍ စစ္အသံုးစားရိတ္ႏွင့္ စားရင္းအင္းခ်ဳပ္လ်င္ ဆုမင္ဖုန္း ဆုေတာ္လာဘ္ေတာ္မ်ား ခ်ီးျမင့္ခံရမည္မွာ အမွန္။