ၿငိဳးသူ႔ကလဲ့စား

၁၈။ မင္းကိုး......

ေန႔ရက္မ်ားက အကုန္ဆံုးျမန္လြန္းသည္။

ရာသီဥတုက ပုိပိုေအးလာတာႏွင့္အမၽွ ကြမ္ဝမ့္ထန္မွ စာသင္သားအေပါင္းတို႔လည္း လကုန္လ်င္က်င္းပမည့္ စာေမးပြဲႀကီးအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ေနၾကေတာ့သည္။

ေယာက်္ားေလးမ်ားက မင္းမွဳထမ္းအျဖစ္ထမ္းရြက္ႏိုင္ရန္၊ ရာထူးႀကီးရရန္ ႀကိဳးစားၾကသလို၊ မိန္းကေလးမ်ား ႀကိဳးစားၾကသည္ကေတာ့ သူတို႔၏ အရည္အခ်င္းကို ထုတ္ျပျခင္းျဖင့္ အနာဂတ္အိမ္ေထာင္ျပဳရာတြင္ မ်က္ႏွာပြင့္လန္းေစရန္ႏွင့္ အရည္အခ်င္းရွိေသာ အိမ္ေထာင္ဖက္မ်ိဳးရေစရန္ ျဖစ္သည္။

ဒါက မင္းစိုးမိုးမ်ိဳး လူကုန္ထံအသိုင္းအဝိုင္းမွ လူငယ္မ်ားအားလံုး လုပ္ေဆာင္ရမည့္ တာဝန္တစ္ရပ္။ ဖုန္းအန္းနဥ္ကဲ့သို႔ေသာ စြာေတးလန္မိန္းကေလးသည္ပင္ ႀကိဳးစားေနေလၿပီ။ ရွန္းခ်င္းႏွင့္ ရွန္းယြဲ႕ဆိုလ်င္ေတာ့ မဆိုထားႏွင့္ေတာ့။ ရွန္းယြဲ႕ဆိုလ်င္ အေရွ႕အိမ္ေတာ္၌ တစ္ခ်ိန္လံုး ကဗ်ာစပ္လိုက္၊ ခ်င္တီးလိုက္ႏွင့္ အခ်ိန္ကုန္ေနေတာ့သည္။ သည္တစ္ေခါက္တြင္လည္း ပြဲလယ္တင့္ႏိုင္ရန္ ေမၽွာ္လင့္ရည္မွန္းထားပံုရသည္။ 

ရွန္းယြဲ႕ႏွင့္ ရွန္းခ်င္းတို႔မွာ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ပင္ျပည့္ၿပီးျဖစ္၍ အစဥ္အလာအရဆိုလ်င္ ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ားေတြ႕ဆံုသင့္သည့္အရြယ္ ျဖစ္သည္။ မင္ခ်ီႏိုင္ငံမွ မိန္းကေလးမ်ားမွာ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ ဝန္းက်င္၌ လက္ထပ္ေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္တြင္ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းထားေလ့ရွိသည္။ ရွန္းခ်င္းႏွင့္ ရွန္းယြဲ႕တို႔က အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ မေစ့စပ္ဘဲ ေနၾကသည္မွာ ျမင့္လြန္းသည္ကို မွန္းထားၿပီး အဆင့္အတန္းတူသူတို႔ကို အထင္ေသးထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ျမင့္လြန္းသည္ကို မွန္းလ်င္ေတာ့ မိမိအတြက္ မည္သည္က အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္ကို မသိ နားမလည္ရာေရာက္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထိုႏွစ္မိသားစုစလံုး မင္းသားတင္းကိုသာ ရည္မွန္းခဲ့ၾကေလသည္။

အရင္မင္းႀကီး၏ သားေတာ္ကိုးပါးအတက္ နဝမေျမာက္မင္းသား တင္းဝမ္သာလ်င္ လက္မထပ္ရေသးသူျဖစ္သည္။ အသက္က ၂၀ စြန္းစ၊ အိမ္ေထာင္ျပဳရန္အရြယ္ေကာင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ဘာ့ေၾကာင့္ရယ္မသိ၊ ဝမ္ေဖးေနရာကို မည္သူမၽွ မဦးႏိုင္ေသးေပ။ ငါးမၽွားခ်ိတ္ထိပ္မွ အသားစသဖြယ္ မင္းသားတင္းကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေက်ာင္းေတာ္စာေမးပြဲ၌ လာေရာက္ၾကည့္ရွဳမည္ဟု ၾကားေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ား ပို၍ပင္ ႀကိဳးစားၾကေတာ့သည္။ မင္းသားတင္းေရွ႕ အထင္ႀကီးခံရေစရန္အတြက္။ မင္းသားတင္း သူတို႔ကို သတိထားမိေစရန္အတြက္။