Cursed Guardian(✘UNREVISED✘)

Chapter 8: Treasured Memory

THAT time kita ko sa mga mata ni Miss Violet ang tuwa na nadarama nya pero ang gusto kong malaman ay bakit ganun sya kalapit kay Snow. And according to Mr. Klein, Miss Violet treat Snow as her daughter?

Matapos ang pangyayaring iyun ay naramdaman ko ang isang dampi ng malambot na bagay sa aking noo. And I heard those soft and husky voice whispered through my ear I can't believe if it is true dahil baka guni guni ko lang ang nangyari. He whispered those words:

'Forgot me in this moment and don't worry we will see each other soon."

That voice was so relaxing. Hindi ko rin alam kung paano ko natalo si Miss Violet, I can't even imagine myself fighting upon her and got survived on that training. Wala akong ibang maalala kundi yung nakikipaglaban ako sa mga insanes. I don't know how I fight those creatures and killed them all.

Napailing nalang ako sa mga naiisip ko. Baka madali lang talaga akong masanay sa mga iba't ibang bagay na nahahawakan ko.

Kasalukuyan kong ini-scan ang bawat pahina ng libro.  According to Miss Aurora or Miss A, since I passed the training session with Miss V nor Violet she said I must study the Garcae's History. Unfortunately, I'm studying the history of the Garcae right now in this huge library inside this castle.

Naagaw ang pansin ko sa isang salita lamang.

"Vampiric Auras," nang mabasa ko ang salitang ito ay mas nilamon ako ng aking curiosity.

"Vampiric Auras---ang mga kakaibang immortal na naninirahan sa mga tagong lugar sa buong mundo. Kadalasan sa kanila ay makikita lang tuwing kabilugan ng buwan. They are harmful creatures and besides they are strong and powerful kung ang mga Garcae ay may kapangyarihan at may guardian na mga hayop but Vampiric Auras has the power also and the most interesting is, instead of having a guardian they have the animal senses and ability. In one second kaya nilang takbuhin ang lugar na kanilang gusto. Mas kilala sila sa tawag na mga Bampira o Vampires."

Sobra akong naging interesado sa mga kung anong kaya ng mga V.A(Vampiric Auras) I was about to continue to read when a warm arms envelope me from the back.

"Hey! Can-- you please remove your arms!" asik ko kaya binitawan na nya agad ako.

"I just miss you so much..." narinig kong bulong nya. Ewan ko pero nakaramdam ako ng lungkot ng marinig ko ang mga salitang iyon sa kanya. Napabuntong hininga nalang ako ng umupo sya sa harap ko. Actually may round and huge study table ang nandito sa loob ng kanilang library.

"May sinabi ka?" tanong ko sa kanya without any violent reaction.

"Nothing..." ngumiti pa sya na kahit ngiting napakatamis ang kanyang ipinakita ay nakikita kong hindi sya masaya. Simula nung si Miss  na ang nagtuturo sa akin ay malaking pinagbago ni Zero ang napansin ko. He's serious mood turns into a jolly one pero ang yabang at kalokohan nya minsan ay di nawawala.

"Anyway what brings you here, Zero?" sabay sara ko ng binabasang libro. Nakita ko namang kumunot ang kanyang noo tila di nagustuhan ang tawag ko sa kanya. He's jolly expression turns back from his old self.

"May sinabi ka?" maang tanong nya pero di nawawala ang serious tone.

Napairap nalang ako ng wala sa oras. "May kailangan ka?" tanong ko uli pero iba na ang ginamit kong tanong.