ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ{Wattys2016 Winner}{VilvasAwardsWinner}{TBSBWinner}{ActionGRApproved}

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ

Η νύχτα προμηνύονταν μεγάλη. Η μεγαλύτερη της ζωής τους. Η αυριανή είτε θα καθάριζε όλα τους τα προβλήματα, είτε θα εξέθετε την ομάδα τους οριστικά και αμετάκλητα.

Η Demeter δεν τους είχε δώσει καμία διαταγή. Τους είπε μόνο να μην κουραστούν πολύ και να είναι ακμαίες το πρωί. Μόνο αυτό ζήτησε και αποσύρθηκε στο δωμάτιό της.

Η Stephanie ευχήθηκε ένα πικρό Καλή μας επιτυχία άυριο και έφυγε από το κρυσφύγετο, ένας Θεός ξέρει για πού.

Η Mera ακολούθησε γρήγορα. Η ετοιμασίες της πήραν ελάχιστη ώρα, λιγότερο από σαράντα λεπτά. Δεν καταχράστηκε τη ντουλάπα της σε κάτι επιτηδευμένο, ούτε την παλέτα των σκιών της. Ήθελε να φαίνεται όμορφη, αλλά και αληθινή, όχι καλυμμένη με κίβδηλα και άχρηστα δέρματα φιδιού.

Η νύχτα κόντευε να απλωθεί. Ο Ιούλιος θα έμπαινε σε μια μέρα και η ζέστη είχε εγκατασταθεί για τα καλά. Η ώρα κόντευε οχτώ παρά τέταρτο. Η Mera έπρεπε να φύγει. Χρησιμοποίησε την πίσω πόρτα, για να μην περάσει από μέρη που ίσως βρίσκονταν κάποια από τις συναδέλφους της, ειδικά η Demeter. Μετά από όσα συνέβησαν μεταξύ τους, είχε αποφασίσει να μην αλληλεπιδρά μαζί της, εκτός κι αν της επιβάλλονταν για λόγους που αφορούσαν τη δουλειά. Αυτή ήταν πάνω από όλα.

Πήρε τη μηχανή της από το γκαράζ κι άφησε πίσω το κρυσφύγετο, ξεχνώντας τα πάντα. Η νύχτα ανήκε σε εκείνη και στον Doug.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η Grace και η Ashley αποσύρθηκαν δέκα λεπτά μετά τη Mera και έπεσαν στα κρεβάτια τους κατάκοπες, αποζητώντας όση περισσότερη ξεκούραση και συσσώρευση δυνάμεων όσο μπορούσαν να καταφέρουν.

Η Eve κατέβασε δυο ταινίες και τις είδε χωρίς σταματημό. Ρομαντικές και οι δυο, χωρίς εγκληματίες και μπάτσους. Ύστερα, έπεσε για ύπνο, χωρίς να ενδιαφερθεί καν να κλείσει το πορτατίφ του κομοδίνου της. Κοιμήθηκε ελπίζοντας η Mera να έχει μια υπέροχη βραδιά με τον μυστηριώδη άνδρα που την είχε πιάσει εκείνο το βράδυ. Ας περνούσε καλά η φίλη της· εκείνη θα μοιράζονταν τη χαρά της.

Σύντομα, όλα τα φώτα έσβησαν στο κρυσφύγετο. Πριν τις μία είχαν όλες τους αποκοιμηθεί. Η Stephanie δεν επέστρεψε. H Mera έφυγε στις οχτώ παρά δέκα. Και η Demeter κατέβηκε στην μπροστινή είσοδο στις δέκα παρά πέντε.

Η Stephanie κοιτούσε από το παράθυρο με την άκρη του ματιού της καθώς ένας άγνωστος σε αυτήν άνδρας άνοιγε την πόρτα του αυτοκινήτου του στη Demeter και έφευγαν μαζί. Δεν τον ήξερε. Κι ούτε ήθελε να τον γνωρίσει. Ωστόσο, ήταν βέβαιη ότι η Mera κάτι ήξερε για αυτόν. Μετά τα υπονοούμενα που είχε πετάξει σε εκείνο το καταραμένο πρωινό, η Eve ήταν σίγουρη ότι η Mera γνώριζε περισσότερα από όσα πίστευαν· και αυτά δεν ήθελε να τα μοιραστεί ούτε με την καλύτερή της φίλη.