Curse..in the name of love

Chapter twenty-four

Dahan-dahan akong bumaba sa hagdan.Mahapdi parin ang pagitan ng aking mga hita pero hindi hadlang iyon para hindi ako magising ng maaga at maghanda ng almusal.

Sa katunayan nyan..buong katawan ko ang nakaramdam ng sakit.Sa laking tao ba naman ni Rolex na dumagan sa aking katawan kagabi?

Saglit akong napahagikhik dahil sa naisip.Pero unti-unti ko ring inayos ang aking labi nang mapansin kong naka-stretch iyon dahil sa pagsilay ng ngiti.Hayyys....ganito pala ang pakiramdam ng babaeng inspired!

Napapailing nalang ako bago lumiko papuntang kusina.Nagulat pa ako nang madatnan kong nasa loob si Tita Fely.

"Ang ganda yata ng gising mo,ah!"nakangiting bungad nya sa akin.

Ha?napahawak ako sa aking pisngi.Halata kaya sa mukha ko ang nangyari sa amin ni Rolex kagabi.

"Hindi naman,Tita.Hindi nga ako nakatulog ng maayos kagabi at saka ang sasakit ng mga katawan ko."

Nakanguso kong sumbong sa kanya habang naiisip si Rolex na parang walang kapaguran habang umiindayog sa ibabaw ko kagabi.

Napatingin ako kay Tita nang bigla syang humagalpak ng tawa.

"Ikaw na bata ka..."Sabi nalang nya habang napapailing.

"Totoo nga Tita,promise!"

"Oo na..oo na...naintindihan ko na!masasanay ka rin."

Masasanay?masasanay saan?gusto ko sana itanong iyon sa kanya.Pero may ibang kahulugan na pumasok sa aking isip.

Ibig sabihin ba...ngayon na may nangyari na sa amin ay lagi na nya akong gagamitin kapag ginusto nya?

Sa isiping iyon ay biglang umahon ang matinding kaba sa aking dibdib.Kung ang iba ay excitement ang nararamdaman...bakit sa akin ay kaba ang nananaig sa dibdib ko?

Iisipin ko pa lang na gabi-gabi kong makakasama si Rolex.With his hungry and rough kiss.With his large and huge shaft...waaaah!i can't!!!

*

*

*

"Sigurado ka ba na papasok ka sa school ngayong araw?"

Marahan kong inilapag ang hawak na kutsara pagkatapos kong gamitin bago ko inangat ang aking mukha para tapunan ng tingin si Rolex na kaharap ko lamang habang kumakain.

Saglit pa akong napatanga nang mapagmasadang mabuti ang maaliwalas nyang mukha.Napaka-fresh nyang tingnan sa simpleng white plain t-shirt na nabagayan ng basa nyang buhok.

Nakaligo na din sya at pagbibihis nalang ang kulang katulad ko.Napalabi ako bago naghanap ng maisasagot.

"Pwede naman akong mag-commute nalang kung tinatamad kang idaan ako sa university na pinapasukan ko."

Nagulat ako nang bigla nyang ibagsak ang hawak na kubyertos at saglit na napahilot sa kanyang sentido.Napapikit sya ng ilang segundo bago muling dumilat at tumitig sa akin.

"Ang inaalala ko ay yung kalagayan mo.I mean...maayos kana ba?komportable ka ng maglakad?hindi naba masakit?"

Napayuko akong bigla para iiwas ang aking paningin mula sa mariin nyang pagtitig sa akin.Sa binanggit nyang kataga ay mas lalong nagpapula sa aking magkabilang pisngi.

"M-maayos lang naman ako."mahina kong sagot.

"Okay then,ihahatid kita bago ako dumeretso sa jobsite ko."

Pagkatapos kumain ay magkasunod pa kami ni Rolex na umakyat sa kwarto.Tahimik kaming nagkanya-kanyang ayos sa sarili.

Isinuot ko ulit ang uniform na ginamit ko kahapon.Nalabhan na din kasi ito kasama ng mga damit na binili namin kahapon.